“ติยา… ชาตา… กาละ… ผัสสะ… ทิวาระ… ตีรกาล… อนันตะเวลา… ขอกาลเวลาจงมาบรรจบกัน ณ… ที่แห่งนี้… ”
และทันทีที่สิ้นเสียงสวด…
ก็มีกระแสลมพัดพรูพุ่งพลันทันใดเข้ามาวูบหนึ่ง หอบเอาใบไม้แห้งที่ร่วงทับถมอยู่ใต้โคนต้นยางปลิวคว้างขึ้นเป็นเกลียวเหมือนพายุทอนาโดขนาดเล็ก
จากนั้น…
หญิงสาวทั้งสามที่กำลังจับมือกันล้อมอยู่รอบโคนต้นยางก็รู้สึกได้ว่าปลายเท้าของพวกหล่อนค่อยๆ ขยับลอยขึ้นจากพื้น
ร่างหมุนติ้วรวมไปกับใบไม้พัดวนรอบโคนลำต้นแล้วถูกดูดกลืนเข้ามาพร้อมกับประกายแสงสีทองสว่างวาบออกมาจากต้นยางยักษ์
จากนั้นก็รู้แต่เพียงว่ากำลังถูกดูดเข้ามาในท่อสีดำขนาดใหญ่ ร่างเหมือนโดนเหวี่ยงโยนด้วยแรงลมมหาศาล
ความรู้สึกอึดอัดทรมานเพียงช่วงสั้นๆ ผ่านพ้นไป ภายในหูได้ยินแต่เสียงลมอื้ออึงและเสียงกรีดร้องด้วยความตกใจ ก่อนที่ร่างจะกระเด็นออกมาอีกฟากฝั่งของต้นไม้ที่ซึ่งพวกหล่อนจากมา
……….จบบริบูรณ์……….
สาวน้อยเก็บเห็ด
กั
