ตอนที่ 57
หลังจากชิดพามืดไปฝากเรียนที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งในตัวเมืองเรียบร้อยแล้ว ก็ขับรถกระบะกลางเก่ากลางใหม่ตรงไปยังอีกอำเภอหนึ่งซึ่งเป็นที่อยู่ของพี่ชาย
ระหว่างทางเต็มไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่นานๆ จะมีรถสวนกันไปมาสักครั้ง เพราะทางไปบ้านของยอดนั้นอยู่ติดเชิงเขา ซึ่งเหมาะสำหรับปลูกผลไม้และไผ่ชนิดต่างๆ เมื่อขับรถมาได้ระยะหนึ่ง ชิดก็เลี้ยวรถแยกเข้าไปตามทางดินลูกรัง ซึ่งยิ่งเข้ามาลึกก็ยิ่งมีต้นไม้ขึ้นอย่างหนาทึบมากขึ้น
“ลงมาจากรถก่อนนะมืด พักกินข้าวกลางวันกันก่อน เดินไปอีกนิดมีน้ำตกด้วย เผื่อมืดจะได้ล้างหน้าล้างตา เอ่อ.. เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วยล่ะ เดี๋ยวจะได้ไปช่วยลุงขนหน่อไม้”
ชิดยกตะกร้ากับข้าวที่รวยรินเตรียมให้ลงจากรถ เดินนำไปตามทางเส้นเล็กๆ ทางนี้เขาคุ้นเคยดีเพราะเคยมาตัดหน่อไม้กับยอดอยู่หลายครั้ง
เสียงน้ำตกดังซ่าจากด้านหน้าทำให้มืดก้าวเท้าตรงไปและก็ได้เห็นลุงปูเสื่อรออยู่แล้ว กั
