พอสองคนลับหาย ริมฝีปากบางเม้มสนิท แววตาไหววูบ เป็นครั้งแรก ที่รู้สึกอยากแย่งชิงพี่เจตมาจากผู้หญิงอย่างพินนรินทร์มากขนาดนี้ พินนรินทร์ต้องได้รับความเจ็บปวด เช่นเดียวกับเธอบ้าง
เข้ามาในห้อง พินนรินทร์กระแทกก้นลงบนโซฟา กอดอกเชิดหน้า ไม่พอใจในตัวแฟนตนเอง ที่พาเลขาหน้าตาสะสวยมาทำงาน แถมยังไม่ให้ความเคารพกันเลยสักนิด
“เกิดอะไรขึ้นครับพิน” เจตนิพนธ์เอ่ยถามเสียงเครียด
เธอสบตา “พินควรถามคุณมากกว่านะคะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!”
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน “พี่ไม่เข้าใจ พินจะมาย้อนถามพี่ทำไม เพราะมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น!”
หญิงสาวลุกยืน แววตาไม่พอใจ
“เลขาที่พี่พามา ไม่ให้เกียรติพินเลย ยืนเชิดหน้าท้าทายแบบนั้น พี่เจตว่ามันควรไหมคะ!”
“แล้วทำไม พินไม่เข้ามาหาพี่ ไปยืนตรงนั้นทำไม?” เขาย้อนถาม สบตาคนตรงหน้า
เธออึกอักเล็กน้อย “พินก็แค่อยากทักทายเลขาใหม่ของพี่เจตก็เท่านั้น”
“ไม่มีความจำเป็นต้องทำแบบนั้น
