มัจจรีสาวเท้าไปยังครัว ทว่าเรียวแขนกลับถูกกระชากไว้ เธอหันมามองคนกระชาก สมใจเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันแววตาไม่พอใจ
“ทำไมมึงทำแบบนี้ มึงทำลงไปได้ยังไง!” สมใจด่าทอด้วยความไม่พอใจ
มัจจรีขมวดคิ้วหายใจเข้าปอดเพื่อระงับโทสะ
“ฉันทำอะไรป้า ฉันไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย” มัจจรีพยายามอธิบาย
“อีคางคกขึ้นวอ ใฝ่สูงหวังเป็นคุณผู้หญิงของบ้านอีกคน กูไม่คิดเลยว่ามึงจะเป็นคนแบบนี้อีมัจ!”
คนฟังเริ่มระคายกับคำหยาบ ปกติป้าสมใจเป็นคนดี แต่คราวนี้ดูเหมือนจะโดนป้าเกลียดเอาเสียนักหนา
“ฉันบอกป้าแล้วไงว่าฉันไม่เคยอยากเป็นเมียคุณจักร ป้าไม่เข้าใจหรือไงว่าฉันถูกข่มขืน!” มัจจรีตะโกนลั่นน้ำตาคลอ
“ใครจะไปเชื่อมึงอีมัจ คุณผู้ชายคงไม่ใฝ่ต่ำมาเอาคนอย่างมึงหรอก นอกจากมึงไปอ่อยจนคุณผู้ชายทนไม่ไหว!”
สมนึกเห็นท่าไม่ดีรีบแกะมือป้าตนเองออก แล้วพยายามห้ามทัพ
“ป้าก็ฟังมัจมันบ้าง ทำไมป้าเอาแต่ปิดหูปิดตาไม่ฟังอะไรเลย มัจมันมีแฟน
