Pleasures [ONGOING]

3rd Pleasure

(December Janice Trinidad’s POV)

 12 years later…

“MAMA,” nanginginig ang boses ng anak ko ng makita ko siyang pumasok sa kwarto ko. I ‘m still working on my next article at ito siya mangungulit ata sa akin. Mana sa tatay niya.

“Mama, I made you coffee po.” sabi niya sa akin at dala dala ng maliit niyang kamay ang kape, I looked at him. He was pouting at nanginginig siyang lumapit sa akin.

“Ayoko niyan ibaba mo na lang ulit sa kusina,” sabi ko sa kaniya at binalewala siya.

“Sabi ni Ninong, you must drink coffee daw po, para awake ka. Maganda daw ‘yon habang nagsusulat ka po,” sabi ulit sa akin ng bata. Nasa tabi ko na siya at isang abot ko na lang ang kape mas nilapit niya ito sa akin.

“Mama, please naman po inumin niyo na po ang coffee na gawa ko,” sabi niya muli sa akin.

“Ayoko nga, umalis ka na ng kwarto ko kung ayaw mong masigawan” sabi ko sa kaniya.

‘Pero Mommy—”

“Aaah!” napasigaw ako ng maramdaman ko ang mainit na likido sa balat ko. Natapon ang kape na hawak niya sa akin.

“Mama, masakit po…” daing sa akin ni Franco sa akin. Magagalit sana ako sa kaniya pero nakita kong nalapnos ang kamay niya dahil sa mainit na kape.

 “Diyos ko naman! Ayan tuloy ‘natapunan ka rin nang kape, masakit ba anak ha?!” umiyak na siya dahil sa aking sigaw. Hindi ko magawa ang tuluyan na magalit sa batang ‘to. Anak ko siya at mahal ko pa rin siya.

 “Ayan kasi ang kulit kulit mo sinabi na ngang ayaw ko ng kape diba?” sigaw ko sa kaniya at kinuha ko agad ang paniyo para punasan ang braso niya. Hinipan ko rin ito para mabawasan ang sakit ng paso niya.

 “Sorry po, Mama,”at pinunas sa maliit niyang braso.

 “Gusto ko lang naman na matuwa ka sa akin Mama. Gusto ko na maging happy ka,” sabi niya sa akin.

 “Hindi mo kailangang saktan ang sarili mo para matuwa si Mama,” sabi ko sa kaniya. Nagpatuloy lang ang kaniyang hikbi.

 “Sorry po ulit,” iyak niya sa akin. Agad ko siyang binuhat para ibaba at malagyan ng gamot ang sugat sa kamay niya. “Mama!” iyak niya sa akin. Napabuntong hininga na lang ako.

 “Huwag ka nang umiyak, mawawala rin ‘yang paso mo ha?” paninigurado ko sa kaniya.

 ****

BUONG magdamag hikbi ang nabitawan ko, Sobrang lalim ng paghinga ko ngayon, balot ang katawan ko ng kumot sobra ang pagod ko at wala na akong maramdaman. Namanhid na ang aking buong sistema. Ang tanging naririnig ko lang ay ang tawanan nila. Mga demoniyong tumatawa dahil nakuha na nila ang gusto nila sa akin.

 Naiinis ako sa sarili ko, di man lang ako lumaban nataguriang matapang pero ito ako, nakahiga sa kama at takot na takot habang umiiyak, Napatingin ako sa kaniya. Kay Cleve Robert Jasten, isa sa aking mga pinagkatiwalaan.

 “Cleve, bakit?” tanong ko sa kaniya. Nasa harap ko siya ngayon at nakatitig lang sa akin sinundan din ng titig ko si Raphael Eros Soriano nakita ko siyang binuksan ang ligther at sinindihan ang piraso ng sigarilyo at saka siya naupo sa harap ko. Nakatingin lang ako sa kaniya umaasang iuuwi na lang niya ako dahil sobrang pagod na ako, umaasa na sana panaginip lang ang lahat ng nangyari sa akin. Pero hindi Isa siya, Isa siya sa mga namyesta sa kahinaan ko, sobrang dumi ko na pakiramdam ko kahit maging asido ay ‘di na ako malilinis pa.

 Narinig ko ang mahinang tawa niya sa akin kasunod naman no’n ay ang tawa ni Cleve sa akin, silang dalawa, pinagkatiwalaan ko sila. Di ko in-e-expect na gagawin nila ito sa akin. Para na akong natutulala ngayon sa tuwing naiisip ko kung ano ang ginawa nila para akong lilipad sa sobrang sakit.

 Ayoko ng maalala ito, pero paulit ulit na bumabalik sa isip ko iyon. Parang betamax na paulit- ulit, kahit ‘di ko gustuhin ay binabaliw ako.

 “Akala mo siguro mahal talaga kita?” tanong niya sa akin

 Mas lumakas ang daloy ng luha ko dahil doon. “Stop the Drama, December.. you loved what we did,’ saad nang nagsalitang ‘yon. Napatingin ako sa nagsalita at nakita ko si Sander Fritzgerald. He was playing with himself habang nakatingin sa ilang parte ng balat ko na nakalantad sa harap niya.

 “Putangina Sander, ‘di pa nawawala lang libog mo. Buong gabi na natin pinagsawaan yan!”Sabat naman ni Jeremy Kid Sanderson na nagbibihis na at nagsusuot na ng pantalon niya.

 Napatingin muli ako kay Cleve. “Ayoko na Cleve, paalisin mo na lang ako. Ayoko na,” pakiusap ko sa kaniya. He just smirked at me, wala siyang balak na maawa sa akin.

 “Sa tingin mo matatapos na ang lahat sa ganito? Sa tingin mo we will just let you run away after we owned you?” tanong naman ni Darius Lee sa akin. Pumunta sa Cleve sa likod ko at saka niya hinawi ang buhok ko. “Pinagkatiwalaan kita Cleve,” bulong ko sa kaniya. He just smirked at me.

 “Sa tingin mo ba seseryosohin talaga kita ha?” tanong niya muli sa akin.

 “O, siya! O, siya! Tama na ‘yang drama ninyo.Let’s continue the fun para matapos na ‘to. Let’s tell her the reason why she’s still here, and why she can’t leave.” Ang nagsalita ay ang leader nila na si Hans Cordova nagsusuot na ito ng pantalon niya at saka naglakad papunta sa harap ko. May lumang cabinet kasi sa harap ko. Lumapit siya sa akin at pinakita ang kinuha niya na isang video camera. May tinago siyang camera do’n, nanlaki ang mata ko. Iba-black mail nila ako para ‘di magsumbong sa Daddy ko.

 “Alam mo naman siguro kung ano ito diba?” tanong niya sa akin.

 “Teka, wag niyong sabihin na vinideo yung pang re-r**e niyo sa akin?” tanong ko sa kaniya.

 “It’s not r**e December, you liked it because you’re moaning like a slut while pretending to cry. Gusto mo ang nangyari and that’s so bad. You’re a bad girl, December. A real bad girl,” nagsalita na rin ang kanina pa na tahimik na si Vaughn Angel Kim. He smirked right in front of me. Mas dumiin ang hawak ko sa kumot.

 “Kahit kailan ay ‘di ko gugustuhin ang ginawa niyo sa akin, Nakakadiri kayo! Mga baboy kayo! Demonyo! Mga hayop kayo!” sigaw ko sa kaniya pero tumawa lang siya sa akin.

 “Sa ating dalawa? Sino ba ang puno ng t***d sa katawan? Sinong mas baboy tingnan?” tanong niya sa akin pinunasan ko ang sarili ko. Napakalagkit ko na, wala silang ginawa kung ‘di ang babuyin ako. Oo may sarap pero mas marami ang sakit. Nagulat na lang ako ng makarinig ako ng ungol, nag play ang video sa harap ko at nakita ko ang sarili ko habang binababoy nila. Hindi ko masikmura ang nakikita ko sa video na ‘yon.

Gusto kong maduwal, gusto ko nang mamatay.

 “December Trinidad, A perfect daughter.. Oh, the President’s Daughter to be exact, A sweet girl who is idolized by everyone. Paano kaya kung malaman nila na slut ka talaga? Anong gagawin mo?” Hans Cordova asked me.

 “Kayo ng bahala sa kaniya, just call me when she’s ready kailangan ko pa siyang iuwi baka makahalata ang presidente na nawawala siya. Mabuko pa tayo,” saad ni Raphael sa kanila at tumayo na siya, palayo sa akin.

 ‘Raphael, wag patigilin mo sila please kakalimutan ko tong nangyari nothing will change between us, please just stop them ayoko nito, ayoko.” pagmamakaawa ko sa kaniya gusto ko man na hawakan siya pero natatakot ako.

 Hindi na siya ang Raphael na kilala ko.

 I can’t move a step, sobrang sakit ng katawan ko. Nakita kong umalis na ng tuluyan si Raphael sa harap namin. “Wala na si Raphael, kami na lang muna ang kausapin mo kasi mas masaya kami kausap kesa sa kaniya,” sabi sa akin ni Cleve.

 “Wag mong hawakan! Nakakadiri ka!” sigaw ko sa kaniya. “Woah! Nakakadiri ako para sa’yo ha? Parang ikaw ata yun diba? Ikaw yung ungol ng ungol kung tutuusin. Ikaw ‘tong sarap na sarap,” tanong niya ulit sa akin.

Umiling ako sa kaniya, hindi! Wala akong gusto sa ginawa nila sa akin. Wala! Ayoko ng ginawa nila sa akin. “The way you moan, the way you ask me to go harder? Don’t you really not like it?” tanong ni Jeremy sa akin. Umiling ako sa kaniya, ayoko ang ginawa nila sa akin. Para akong matutulala sa sobrang gulo ng utak ko.

 “Paano kaya kung kumalat to sa buong school?” sabat ni Cleve at hinalikan ang tainga ko.

 “Ano na kayang mangyayari sa the Nation’s perfect daughter?” tanong sa akin ni Cleve. Si Papa, ang presidente ng Pilipinas. Si Mama naman ay isang senador, at ako ang anak nila.

The first daughter. The perfect one, ngayon nanganganib na madumihan ang pangalan ng mga magulang ko.

 “Anong balak niyo? Di niyo pwedeng gawin yan?’ tanong ko sa kaniya. Narinig ko ang maledemoniyo nilang tawa sa harap ko. “Pwede naming gawin to? We are the rule here at the school, we can spread this video without even affecting us.” Sabi naman ni Darius sa akin.

“Hindi, hindi pwede. Burahin niyo yan ngayon din! Hindi pwede ang gusto niyong mangyari! Ayokong mapahiya ang parents ko nang dahil sa akin, hindi pwede ‘yon. Ayoko,” sabi ko sa kaniya.

Pero tinawanan lang nila ako lalo na si Cleve, umiling ako sa kanila.

Hindi pwede ang gusto nila.

“So let’s just do this December. A simple deal. A deal that can benefit the both of us. Si Raphael ang nakaisip nito pero ako na lang ang mag-aalok sa’yo. Much better right?” sabi naman ni Hans sa akin.

“A – anong deal?” Tanong ko sa kaniya tumingin siya sa mga mata ko.

“Let’s have a exchange, Katawan mo kapalit ng Video na ‘to. Madali lang diba?” sabi niya sa akin.

Hindi pwede ‘yon.

“Marami namang iba dyan, please wag naman ako, di ko na kayo isusumbong na ni r**e niyo ako. Mananahimik na ako basta tigilan niyo lang ako,” sabi ko sa kaniya. Tumawa lang siya sa akin.

“Don’t joke around.” Sabi niya sa akin tinaas niya ang baba ko.

“Kahit sinong makakita nito, di maniniwala na nagahasa ka. You f*****g enjoyed this,” sabi niya sa akin.

Tumulo ang luha ko .“A – ano bang gusto niyo?” tanong ko sa kanila.

“Pera ba? Marami ako no’n, hihingi ako kay Daddy tapos ibibigay ko sa inyo lahat. Please tigilan niyo na to, wag niyo ng ila—”

Natigil ako ng hilain ni Hans ang buhok ko. “December, ang drama mo, simple lang naman ang gusto naming pito. Simpleng bagay na gagawin mo. Kapalit no’n mamumuhay ka na parang normal na estudyante ulit. Hindi kakalat ‘tong video na ‘to. We’ll keep it safe in exchange,” sabi niya sa akin.

“We want you to be our s*x slave,” saad ni Vaughn at tumingin sa akin.

‘Hindi pwede,” mahina kong bulong.

“Then say goodbye to your image, Ms. December and say hello to he—”

“Wag!” sabi ko sa kanila.

“So ano?” Hans asked me tumingin ako sa anim pa at nag-aabang sila ng sagot ko.

“Papayag ka ba?’ tanong niya sa akin. Dahan dahan akong napatango, senyales na pumapayag na ako sa gusto nilang mangyari. Sorry Papa ayoko na madamay ka sa gulong napasukan ko.

Kakayanin ko…

kakayanin ko…

Nakatingin ako kay Cleve at nakangiti rin siya na parang gago ngayon. Tumingin ako sa kaniya, I trusted him so much to do this to me. “Cleve please?” sa huling pagkakataon nakiusap ako sa kaniya. Pero tulad ng mga kasama niya demoniyong ngiti lang ang gumuhit sa kaniya.

 “Enough with the drama, I need you to look at the Camera and say yes, December.” utos naman ni Vaughn sa akin.

 ‘Puta lagyan mo ng t***d para dama,” sabi naman ni Darius agad na lumapit si Sander sa akin and started playing with himself, nakita ko ang pulang ilaw sa Camera.

 “Now, I need to hear it. Recording na Ms. First daughter,” muling sabi ni Vaughn sa akin. Tumingin ako kay Cleve na masama na ang tingin sa akin. “You can’t say no,” Jeremy reminded me.

 “Yes, pumapayag na ako.” sabi ko sa kanila.

****

“MAGBIHIS ka na, naghihintay na yung kabayo sa labas.” utos ni Cleve sa akin at binatuhan niya ako ng damit nakatulala pa rin ako, ngi di ako gumagalaw. ‘Wag ka ng mag-inarte,” sabi niya sa akin tumingin lang ako sa kaniya at saka ko kinuha ang damit.

“Wag mong subukan magsumbong dahil sasabihin mo pa lang sa magulang mo to, ikaw din ang masisira.” Paala-ala niya sa akin.

“Bakit niyo to nagawa sa akin?” tanong ko sa kaniya lumebel siya sa akin, alam kong ‘di niya seseryosohin ang tanong ko. “Ang baho mo na, kasing baho mo na ang tatay mo,” sabi niya sa akin.

‘Kung dahil sa tatay mo ‘di mawawala ang magulang ni Raphael at di din makukulong ang Daddy ko. Sa tingin mo bakit ko ‘to ginawa sayo ha?” tanong niya sa akin.

“Pwede namang sa ibang bagay ang kapalit ng galit ninyo ha? Cleve kung galit ka naman sa akin pwede mong sabihin para sana gumawa ako ng paraan. Para sana ‘di na naging ganito,” sabi ko sa kaniya at tumulo ang luha ko.

Binalewala niya ako.

“Bilisan mo ang kilos mo diyan. Baka mamaya matunugan pa na kinidnap ka namin.” Sabi niya sa akin at nakita kong umalis siya ng lugar na iyon. Iyak na lang ang nabitawan ko. Mamaya maya may pumasok ulit yung Vaughn ang pumasok sa loob. Nanatili akong nakaupo sa isang gilid ng kwarto. Gusto ko na lang mamatay dito, ayoko nang bumalik.

 “Alam ko di ka makagalaw,” sabi niya sa akin at hinawakan niya ako.

 “Ah,” napasigaw ako ng hawakan niya ako. Nanginig ang buong sistema ko. “Di na kita gagalawin kaya ‘wag kang mag-inarte sa harap ko. Kumilos ka na diyan,” utos niya sa akin at muli niya akong hinawakan para makatayo ako.

 “Maligo ka muna doon tapos magbihis ka na. Hihintayin kita dito sa labas,” sabi niya muli sa akin at inalalayan ako papunta sa banyo. Malakas na iyak ang pinakawalan ko habang pumapalag sa pagkakahawak niya sa akin.

 “Baboy kayo!” sigaw ko sa kaniya.

 “Wala ka nang magagawa,” he told me at sinandal niya ako sa may pader. Tinanggal niya ang kumot na nababalot sa katawan ko at pinadapo ang kamay niya sa dibdib ko saka marahang minasahe iyon. “Wether you like it or not, pleasure will be your only savior,” sabi niya sa akin. Nakagat ko muli ang labi ko. Di ko mapigilan ang masarapan sa ginagawa niya binaba niya ang kamay niya sa p********e ko at marahang hinimas iyon.

 “It’s something that you need to like…” dagdag pa niya sa akin. Kahit hirap ang aking kamay inangat ko ‘yon at pinigilan ko ang ginagawa niya.

“Tama na… pagod na ako.” Pakiusap ko sa kaniya, awtomatikong natigil ang kaniyang kamay.

 “Maligo ka na, huwag mong tagalan. 10 Minutes, kapag ‘di ka lumabas. Papasukin kita dito.” Sabi niya muli sa akin. Inabot niya ang knob ng shower at saka pinaandar ‘yon. Tumulo sa katawan ko ang tubig. Hindi ko na namalayan ang pag-alis niya sa banyo. Parang ‘di din ligo ang ginawa ko dahil babad lang ako sa tumutulong tubig at iyak. Pakiramdam ko nga yung luha ko na ang nagpaligo sa akin. Napaupo na lang ako sa sahig habang umiiyak.

 Hindi ko alam kung paano ako kikilos na parang walang nangyari.

 “Diba sinabi ko 10 minutes la—“ natigil siya sa ‘di ko malamang dahilan.

“Hay, bwisit!” nadinig ko na mura niya. Namatay ang tubig at nakita ko na siyang nakalebel sa akin. Hinaplos niya ang pisngi ko, alam kong pinunasan niya ang luha sa aking mga mata. Binalot niya ang katawan ko nang tuwalya at dahan- dahan niya akong inangat.

 “Ayoko na…” bulong ko sa kaniya. Iyon lang ang tanging bagay na naiisip ko. “Tama na…” pakiusap ko sa kaniya, muli na naman akong umiyak.

 “Tama na…”

 “Ako ng bahala sa kaniya, Vaughn. Iwanan mo muna kami,” sabi ni Raphael. Takot ang nadama ko ng makita ko siya papalapit sa amin.

 “Hindi, ako nang bahala sa kaniya. Dadalhin ko siya sa’yo pagkatapos ko siyang ayusin,” sagot ni Vaughn sa kaniya.

 “Are you sure?”

 “Oo, ako na ang bahala sa kaniya,” Vaughn replied.

 “Takot siya sa ating lahat pati sa’yo, mas lalo na sa’yo. Ako nang bahala sa kaniya. I can handle her,” anito.

 Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari sa akin. Blangko na ang utak ko, ‘di ko na rin namalayan kung paano niya ako nadamitan at nasuklayan ng buhok. Basta ang alam ko lang pwersahan na akong pinapasok ni Raphael sa sasakyan niya.

 Pinipilit niya ako, tulad nang ginawa niya sa akin kanina.

 “You need to go home,” malamig niyang saad sa akin at hinila ako papasok muli sa sasakyan, pwersahan niya akong pinaupo doon. Nanginginig ako na pinanood siyang pumasok muli ng sasakyan.

 Gusto kong kumawala. At nagsimula na siyang nagmaneho napatingin ako sa itsura ko sa salamin at nakita ko na may mga pasa ako sa mukha ko. “Didiretso ka sa kwarto mo mamaya. At tandaan mo, walang nangyari.” sabi niya sa akin di ako umimik dahil nagagalit ako sa kaniya.

Nakita ko na sinubukan niyang hawakan ang mukha ko pero inilag ko iyon at nagsimula na naman akong umiyak. Natatakot ako na ulitin niya ang ginawa sa akin. Naalala ko na naman parang gusto kong mamatay kinapa ko ang lock ng pintuan. Ayoko ng umuwi wala na akong maihaharap na mukha kay Papa dahil sa kanila. Pinihit ko ang lock ng sasakyan kahit umaandar pa ‘to. Hindi ako pwedeng umuwi, hindi ko na kayang umuwi.

 Aalis na lang ako ngayon. Hindi pwede. Mapipihit ko na sana ‘to pabuksan pero kusa ‘yong nag-lock ulit.

“Hindi…”

“Buksan mo to,” utos ko sa kaniya at pinilit kong buksan ang lock nang sasakyan. “Nababaliw ka ba? Are you going to kill yourself?” malakas niyang sigaw sa akin.

 “Bakit ‘di niyo ba ako pinatay sa mga pangbababoy niyo sa akin?!” sigaw ko pabalik sa kaniya. “Wala kang karapatan magalit kasi sa simula pa lang nauna mo na kaming pinatay ni Cleve, puta ka!” sigaw niya pabalik sa akin. Iyak ang nabitawan ko sa kaniya.

 “Wag kang lalapit sa akin, wag mo akong hahawakan!” sigaw ko ulit sa kaniya at kinapa ko ang katawan ko. Naalala ko ang bawat hawak niya sa akin pakiramdam ko masusuka ako halos mapunit ko na ang damit ko sa sobrang paghawak ko dito. Huminto ang sasakyan at bumaba na siya nasa loob na kami ng malacanang, madaling araw kaya tulog pa halos ang mga tao. Tanging kaming dalawa lang ang gising.

 Walang may alam nang paghihirap ko. “Bubuhatin na kita pabalik sa kwarto,” sabi niya sa akin.

 “Wag mo sabi akong hahawakan eh!” sigaw ko sa kaniya at pinilit kong maglakad.

 “Demonyo ka! Demonyo kayong lahat!” iyak ko habang naglalakad pabalik sa kwarto ko pagpasok ko sa kwarto nagtatakbo takbo ako sa CR. Para akong mababaliw pag naalala ko ang ginawa ni Darius sa akin, ang mga kababuyan ni Sander ang walang tigil na kadugyutan ni Jeremy maging si Vaughn. Nagsuka ako dahil sa mga naalala ko, di ko na lang napigilan ang maiyak ng sobrang lakas dahil doon. Iyak lang ako nang iyak. Walang tigil ang tulo nang aking luha.

 Hindi ko matigil ang aking hagulgol.

 “December, anak anong nangyayari sayo dyan?” nadinig ko ang boses ni Mama. Nakabalik na siya.

 “No! Don’t come in! No!” malakas kong sigaw mula sa banyo.

 “December,” nadinig ko ulit ng boses ni Mama. At sa oras na ‘yon, may halong panic na ang kaniyang boses.

 “December, anak! Buksan mo ang pintuan ngayon. Anong nangyayari sa’yo diyan?

 “Chief of staff, tawagan mo ang asawa ko. Something is wrong with our daughter. And please, pakisabi bilisan niyang pumunta dito,” nadinig ko ulit si Mama.

 Hindi nila ako pwedeng makita ng ganito, nakakahiya na ako kinuha ko ang table at tinulak ito papunta sa pintuan. “Hindi dapat nila ako makita ng ganito, nakakadiri na ako. Dapat mawala na ako.” Bulong ko at madali kong hinarangan ang pintuan. Naupo ako sa harap nito at saka umiyak ng umiyak. Napatingin ako sa picture frame sa may mesa. Nakita ko ang litrato namin ni Cleve doon.

 “Traydor ka.” bulong ko sa kaniya napahawak muli ako sa katawan ko, sirang-sira na ako, wala na. Wala na ang matagal kong iningatan, di na ako pwedeng maging first daughter ulit. Kahihiyan na ako nila Mama at Papa.

 “December, open the door si Mama to, if you have any problem talk to me. Makikinig ako sa’yo, anak. Don’t keep it all in,” sabi niya muli sa pintuan nanatili akong nakaupo at nagtatago sa tuhod.

 Di ko na kaya…

 Sunod-sunod na katok ang nadinig ko. At this time, mas malakas na ang katok na ‘yon. They’re panicking, and I’m here. I’m dying…

 “December, Si Papa ‘to. Pakiusap, buksan mo na ang pintuan anak.” sabi ni Papa mula sa pintuan. “Si Papa, hindi!” bulong ko nahihiya na ako kay Papa, sobrang panliliit sa sarili ko ang nararamdaman ko.

 Si Papa na inalagaan ako, tapos ito ako di ko man lang naalagaan ang sarili ko. Nakagat ko ang labi ko. “Raphael, ipatawag mo ang ibang kasama mo. Pepwersahin natin buksan ang kwarto ni December.” nadinig ko na utos ni Papa sa kaniya.

 “Opo,” sagot naman nito. Demonyo ka! Dali dali kong binuksan ang drawer ko at nakita ko ang isang bagay na magliligtas sa akin. Hindi ako papayag na magalaw ulit ng kahit na sino, I better die. Tama mas maigi nang mamatay ako kesa magawa nila ulit ang gusto nila. Wala akong pakialam kung ilabas nila ang video wala na rin namang kwenta iyon kung patay na ako diba? Napangiti ako dahil doon. Nakita ko ang cutter at saka ko kinuha ‘yon. humiga ako sa kama.

 “Sorry Mama, Sorry Papa.. pero ‘di ko na po kaya lahat ng ito. Sorry po,” sabi ko sa may pintuan.

 Mas lalong lumakas ang katok ni Papa sa pintuan ko. “December! Anong gagawin mo anak?!” nadinig ko na tanong ni Mama sa akin. “Kung ano man ‘yang gagawin mo anak, itigil mo na!” sigaw niya doon.

 But she’s late I already cut my wrist. Sana wag na akong magising matapos nito, Nagsisisi ako na nagtiwala ako sa mga maling tao at handa akong mamatay just escape this hell that I’ve experienced.