นัยน์ตาของฉันเลื่อนสบกับคนตัวสูงทันทีที่ได้ยินอีโบว์เอ่ย บอสตีสีหน้านิ่งๆ แล้วถอนหายใจ ก่อนที่เขาจะทันพูดอะไร คนด้านนอกก็พูดต่อ
“จริงปะเนี่ย โคตรเหี้ย” อีกคนส่งเสริม
“กูเพื่อนพวกมันสองคนนะเว้ย ต่อให้เมาก็เหอะ โอย มึน” อีโบว์โวยวายยกใหญ่ ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำและเสียงอ้วกตามมา
ในขณะที่สองคนนั้นได้ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ ฉันก็นิ่งเงียบไปนานมาก นานจนบอสเริ่มอึดอัด เขาจับมือฉันแล้วทำท่าจะพูดอะไรสักอย่าง ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันควรจะรู้สึกยังไงก่อน ฉันก็รู้นะว่าบอสมันไม่ได้เป็นคนดีขนาดนั้น แต่นั่นเพื่อนฉันเลยนะ!
“ไอ้โบว์มันก็พูดไปเรื่อย แกจะฟังไรคนเมา” มันปฏิเสธแล้วจะเปิดประตูออกจากห้องน้ำ แต่ก็ชะงักเมื่อฉันยื่นเท้าไปขวางพร้อมสายตาไม่พอใจ
“ถ้าไม่มีมูล มันจะพูดไหมล่ะ” เสียงฉันเย็นขึ้นมาเล็กน้อย จากที่ฉันอยากจะออดอ้อนมันกลายเป็นอยากจะตบมันให้ช้ำ แต่ฉันดันได้แต่ยืนนิ่งๆ
“เค้าก็รู้น
