“น้องศิ ถึงแล้ว ลงมาได้ครับ” แดเนียลหันไปพูดกับศิริยาที่เอาแต่นั่งเงียบมาตลอดทางจนมาถึงบ้านเขา
“ถึงแล้วเหรอคะ” เธอหันมาพูดกับแดเนียลก่อนที่จะเปิดประตูรถลงไปโดยไม่สนใจเขา
“ให้ตายเถอะ!"
แดเนียลสบถออกมาด้วยความโกรธที่ศิริยาพูดกับเขาเหมือนไม่เต็มใจเช่นนี้ก่อนที่จะเปิดประตูรถลงมา
“เซโร่นายเอากระเป๋าของคุณผู้หญิงไปเก็บข้างห้องนอนฉันนะ และให้ชิลีไปจัดห้องทำความสะอาดให้คุณผู้หญิงด้วย”
เมื่อลงมาจากรถก็หันไปสั่งคนขับรถทันที แดเนียลไม่รู้เลยว่าคำที่เขาใช้เรียกแทนตัว ‘คุณผู้หญิง’ นั้นมันทำให้เซโร่แปลกใจที่อยู่ดี ๆ คุณหนูของบ้านเรียกออกมาได้เต็มปากเช่นนี้
“ครับคุณหนู” เซโร่รับคำพร้อมกับมองหน้าคุณหนูของบ้านด้วยความยิ้มแย้ม
“ยิ้มทำไมเซโร่ รีบ ๆ ไปทำตามที่สั่งสิ” เมื่อเห็นเซโร่จ้องมองยิ้ม ๆ เขาก็เกิดนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้พูดคำไม่ควรพูดออกไปให้เซโร่สงสัย
“ครับคุณแดเนียล” แล้วเซโร่ก็เดินเข้าไปในตัว
