EPISODE 1 :: ก้าวร้าว
1076 Words
ชีวิตในมหาวิทยาลัยนี่ยากจริงๆ เฮ้อ~ ทั้งเหนื่อย ทั้งล้า น้ำตาจะไหลออกมาเป็นสายเลือดอยู่แล้วเนี่ย ผมเป็นเด็กนักศึกษาเเพทย์ใช้ชีวิตอยู่กับวิทยาศาสตร์ตลอดเวลา ถ้าผ่าสมองออกมาคงมีแต่ตารางธาตุในหัวผมแค่นั้นแหละ
เนื่องด้วยที่บ้านมีเด็กๆเยอะมาก ผมเลยขอแม่ออกมาอยู่ข้างนอก เพราะจะได้มีเวลาในการอ่านหนังสือด้วย ยังไงซะผมก็ต้องเอาเกียรติ์นิยมไปฝากพ่อกับแม่ให้ได้
แสงสว่างมันอยู่ที่ปลายอุโมงค์แล้ว!
"เฮ้ยวา!"ผมหันไปมองต้นเสียงช้าๆ
"หยุด! กูไม่ไป"ผมพูดดักคอมันทันที
"ไรวะ รู้ทันกูไปอีกนะมึงอะ"
ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ ละสายตาจากหนังสือเงยหน้าขึ้นมองมัน
ชีวิตของเพื่อน 'คิรินทร์' หรือ ไอ้เหี้ยคิน! จะมีอะไรนอกจากชวนผมไปผับกับแม่งอีก ผมกับไอ้คินเรียนจบมัธยมปลายมาด้วยกัน รู้สันดานกันยันตับ ไต ไส้ พุง!
"เหอะ แล้วเมื่อคืนมึงไปไหนมาล่ะ แม่มึงโทรมาหากู"
"เเฮะๆ ^^ ..พอดีกูดื่มหนักไปหน่อย เลยไปนอนห้องสตูดิโอไอ้เบสท์ก่อนอะดิ"มันตอบกลับก่อนจะไหลตัวนอนลงบนตักผม
"มานอนเหี้ยไรล่ะ กูอ่านหนังสืออยู่!"ผมว่า
"มึงก็อ่านไปสิ กูของีบแปปนึง.."
เออ!
ผมเลยปล่อยให้มันนอนพักไปก่อน เพราะเดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีก็ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว เลยไม่อยากจะด่ามันให้มากความ
เพล้ง! ตุ้บ!
เหี้ย! ใครตีกันวะ
"ไอ้คินมึง.. เสียงอะไรวะ"ผมสะกิดไอ้คิรินทร์ยิกๆ เมื่อกี้เสียงเหมือนคนทุ้มอะไรสักอย่าง
"ไอ้ซอลล่ะมั้ง มึงไม่ต้องไปสนใจเรื่องของมันหรอกเดี๋ยวจะซวยไปด้วย"มันตอบกลับ
ไอ้ซอล?
"มึงลุกไปดิ กูจะไปดู"ผมดันให้มันลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะรีบวิ่งไปที่ตู้ล็อคเกอร์ด้านในต้นเสียงของเหตุการณ์นี้
"มึงพูดว่ายังไงนะ เมื่อกี้.. ไอ้เหี้ย!!!"
ตุ้บ! อั่ก!
ผมถึงกับพูดอะไรไม่ออกด้วยซ้ำภาพตรงหน้า ผู้ชายคนนึงกำลังจะจมกองตีน เลือดไหลออกปาก ออกจมูก
ผมหันไปมองไอ้คนกระทำที่ริมฝีปากแตก คงจะโดนสวนกลับ แต่แม่งแค่ปากแตกไอ้นั่นปรางตาย!
ผมเดินแหวกฝูงนักศึกษาเข้าไป ผมต้องเข้าไปดูอาการไอ้บ้าที่เลือดอาบนั่นก่อน เดี๋ยวมันตาย!
"ไอ้วา! มึงจะไปไหน..อย่าไปยุ่งกับไอ้ซอลดีกว่า"ไอ้คินวิ่งเข้ามารั้งข้อมือของผมเอาไว้ซะก่อน
"มึงไม่เห็นเหรอว่าเพื่อนคนนั้นมันบาดเจ็บ!"ผมว่า สายตาเหลือบมองผู้ชายที่ชื่อซอลตลอดเวลา คิดว่าตัวเองเป็นลูกใครเหรอ ถึงมากระทืบคนอื่นเขาแบบนี้
"กูเห็น! แต่มันเรื่องของเขามึงอย่ายุ่งดีกว่า"
"ปล่อยกู กูเรียนหมอนะคิน หรือมึงไม่ใช่.."ผมจ้องสายยตาของไอ้คินอย่างไม่ละสายตา จรรยาบรรณของหมอคือช่วยคน
"เออแต่ถ้ามึงโดนสอยมา กูไม่ทำซีพีอาร์ให้มึงนะเว้ย.."
"เออ"ผมบอกกับมัน ก่อนจะเดินแหวกฝูงชนเข้าไปให้ใกล้ตัวคนบาดเจ็บให้ใกล้ที่สุด
เปลี่ยนจากการเรียนหมอมาเป็นปอเต็กตึ่งเก็บศพดีกว่าสภาพนี้ -.-
"มึงเป็นอะไรหรือเปล่า.."ผมเดินเข้าไปประคองหน้าไอ้คนโดนกระทืบ ท่ามกลางสายตาประชาชน
"ออกไป.."เสียงพูดกรอดไรฟันดังขึ้นจากข้างหลังผม
"ไม่!"ผมตอบกลับเสียงแข็ง
"กูบอกให้ออกไปไง!!"
ตุ้บ!
"อะ!"ไอ้บ้าซอลมันจับผมเหวี่ยงจนหลังกระแทกกับตู้ล็อคเกอร์เข้าเต็มๆ ไอ้เหี้ยนี่คงชอบความรุนเเรงล่ะมั้ง!
"ไอ้วา! กูว่าอย่าไปยุ่งเลย ไปเหอะ"ไอ้คินวิ่งเข้ามาหาผม
สายตาผมมองผู้ชายที่นิสยัก้าวร้าวคนนี้อย่างไม่ละสายตา มันกำลังย่างกายของมันเข้ามาใกล้ผมทุกที ใบหน้าที่มีเหงื่อผุดขึ้นมาเต็บใบหน้า ผมสีดำขลับที่ตกมาปรกหน้าของเขาไว้
"ออกไปจากตรงนี้ก่อนที่กูจะฆ่ามึง!!!"
ผู้ชายที่ชื่อ 'ทีซอล' กำลังคำรามอย่างกับหมาบ้าต่อหน้าผม ลาวาจะไม่ทนแล้วนะโว้ย!
"ไอ้เหี้ยวา! ไปเหอะ"
ผมจ้องใบหน้ามันเเค้นเคือง ให้ตาย! เช้ามาก็มาเจอเรื่องไม่สบอารมณ์เลยเนี่ยนะ นี่มันวันอะไรวะเนี่ย!
"ไอ้คินปล่อยกู! มึงไม่เห็นเหรอว่า อื้อ!! ไอ้เอี้ย!"
ไอ้คินเอามือมาอุดปากผมก่อนจะลากผมออกมาให้ไกลจากตรงนั้น แล้วเสียงผู้คนก็เริ่มฮือฮาขึ้นอีก ผมพนันได้เลยว่าหลังจากไอ้เหี้ยซอลนั่นกระทืบเสร็จไอ้คนที่จมกองตีน เตรียมเข้าไอซียูได้เลย
"หาเรื่องใส่ตัวจังวะวา! มึงก็รู้ว่าไอ้ทีซอลนั่นแม้งโหดขนาดไหน!"
พามันลากผมออกมาที่โต๊ะหินอ่อนก็กระหน่ำด่าใหญ่ -.-
"แล้วยังไง มึงไม่เห็นเพื่อนโดนกระทืบเหรอวะ"ผมอธิบายแต่มันกลับส่ายหน้าอย่างหน่ายใจ
"มึงเห็นใครช่วยมันหรือเปล่าไอ้วา.. เพราะเขารู้ไงว่าถ้าเข้าไปจะโดนแบบมึง"
โป้ก!
"โอ้ย! กูเจ็บนะ"ผมเอามือลูบหน้าผากตัวเองเบาๆ
"ทีหลังมึงก็อย่าเข้าไปยุ่งกับมันอีก เพราะมึงเองจะเจ็บตัว"มันชี้นิ้วด่าผมใหญ่
"แล้วไอ้ซอลเหี้ยอะไรนั่นมันเป็นใครทำไมต้องทำตัวก้าวร้าวแบบนั่นในรั้วมหา'ลัยด้วยวะ"
"ลูกชายเจ้าของมหา'ลัยที่มึงเรียนไง"
พรวด!!!
"ไอ้เหี้ยวากูเกือบเปียก!"
ผมควักผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดน้ำที่กระเด็นไปโดนไอ้คิน ก็มันเล่นเน้นเสียงว่าไอ้ซอลนั่นเป็นลูกเจ้าของมหาวิทยาลัยนี้ ผมก็สำลักอะดิ
"ละ..ลูกเจ้าของมหา'ลัย"
ไอ้วาซวยแล้ว!
เป็นถึงลูกเจ้าของแต่ทำไมถึงก้าวร้าวแบบนั้นได้วะ ทำอย่างกับเด็กขาดความอบอุ่นอย่างงั้นน่ะ
แล้วตัวผมก็ไม่รู้ว่าจะทนกับการเห็นมันกระทืบคนอื่นได้นานแค่ไหน ถ้ายังไม่มีคนกำราบเรื่องนี้ล่ะก็ ไอ้ซอลคงกลายเป็นอันธพาลครองเมืองแน่
- Writer
