CHARMING05:ว่าที่ผัวในอนาคต
1119 Words
CHARMING 05
**************************************
[JAY : SAID]
ผมถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายที่ห้ามอะไรเจ้าขาก็ไม่ฟังเลย ก็เลยยอมที่จะไปส่งเธอเพื่อให้เรื่องมันจบๆ ไป
ส่วนเรื่องที่ผมต้องไปส่งฝ้ายเพราะเมื่อเช้าเธอบอกผมว่าของเธอเยอะมากเลยอยากจะให้ผมวานไปส่งเธอหน่อยก็เท่านั้น
แต่ที่ผมต้องบอกเจ้าขาว่าผมมีธุระเพราะผมรู้ไงว่าถ้าบอกน้องไปว่าผมจะไปส่งฝ้าย เธอจะต้องโวยวายอย่างแน่นอน เหมือนอย่างตอนนี้ไงที่เธองอแงไม่ยอมให้ผมได้ไปส่งฝ้ายแค่สองคน
อีกอย่างผมก็รู้ด้วยว่าฝ้ายคิดยังไงกับผม ผมเองก็ปฏิเสธเธอไปเหมือนที่ปฏิเสธเจ้าขานั่นแหละ
แต่เธอก็บอกว่าอย่างน้อยก็ให้ผมไปส่งเธอในฐานะเพื่อนก็ได้ ก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไงเหมือนกัน
“ดีใจจังเลยนะคะเนี่ยที่พี่เจย์ไปส่งหนูด้วย”
“อย่าเพิ่งดีใจไปส่ง การที่เจย์เขาไปส่งเราเป็นเพราะว่าเขารำคาญเราต่างหากล่ะเจ้าขา”
“ก็ไม่เป็นไรค่ะ ให้พี่เจย์รำคาญแต่ได้นั่งรถไปกับเขาหนูยอมนะคะ”
“เรานี่ก็พูดไม่รู้เหมือนกันนะ รู้ว่าผู้ชายไม่ชอบก็ยังจะตมเขาอยู่ได้”
“งั้นหนูก็คงไม่ต่างอะไรจากพี่ฝ้ายมั้งคะ”
“เจ้าขา!!!”
“พอได้แล้ว ถ้าจะไปก็ไปขึ้นรถไม่งั้นก็กลับเองทั้งสองคนนั่นแหละ”
พอผมพูดขึ้นมาแบบนี้ทั้งเจ้าขาและฝ้ายก็เงียบทันที เพราะกลัวว่าผมจะไม่ยอมไปส่งพวกเธอสองคนหากว่ายังทะเลาะกันไม่เลิกแบบนี้
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองไปทำอะไรให้พวกเธอมาชอบแบบนี้ เพราะผมก็อยู่ของผมแบบนี้ไม่ได้ไปพูดให้ความหวังหรือหว่านเสน่ห์ให้ผู้หญิงคนไหนเลย แต่พวกเธอกลับมาตามผมแบบนี้
พอเดินมาถึงที่รถฝ้ายก็รีบเปิดประตูข้างคนขับทันที เพราะเธอไม่อยากให้เจ้าขามานั่งข้างผม น้องเองก็ไม่ได้โวยวายหรือทำหน้าไม่พอใจ
ผมรู้ว่าที่เธออยากติดรถไปกับผมด้วยเพราะไม่อยากให้ผมอยู่กับฝ้ายแค่สองคน ไม่ว่าเธอจะนั่งหน้าหรือนั่งหลังเธอก็ไม่มีปัญหาหรอก
พอฝ้ายขึ้นไปนั่งในรถแล้วเจ้าขาก็หันหน้ามามองหน้าผมที่มองหน้าเธอกลับไปเหมือนกัน ก่อนที่เธอจะทำหน้าบึ้งตึงใส่ผมที่เลือกจะไปส่งฝ้ายแล้วให้เธอกลับเอง
เอาตรงๆ เลยป่ะ ที่จริงแล้วผมไม่ได้คิดที่จะทิ้งให้น้องกลับเองหรอกนะ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้คิดอะไรกับน้องก็ตาม
แต่ผมก็ไม่เคยทิ้งให้เธอต้องกลับเองคนเดียว ตั้งแต่ที่เธอตามยั่วมาน่ะเธอเองก็น่าจะรู้ว่าเรื่องนี้ผมไม่เคยปล่อยให้เธอกลับเอง เพราะผมจะให้เพื่อนของผมเป็นคนไปส่งแทน
เพราะผมยังเห็นว่าเธอเป็นรุ่นน้องของผมไง อีกอย่างที่ผมให้เพื่อนไปส่งเพราะไม่อยากให้ความหวังเธอถ้าเกิดว่าผมยอมที่จะไปส่งเธอด้วยตัวเอง
แต่วันนี้ที่เลือกปฏิเสธเธอแล้วให้เธอกลับเองก่อน มันเป็นเพราะว่าผมไม่อยากให้เธอมีเรื่องกับฝ้ายก็เท่านั้นเอง
เพราะเวลาที่สองคนนี้เจอหน้ากันทีไรก็มักจะทะเลาะกันทุกที และแม่งก็ทำให้กูเหนื่อยใจด้วยไงประเด็น
“หนูน้อยใจนะคะที่พี่เจย์โกหกหนูแบบนี้อ่ะ”
“น้อยใจทำไมเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“รู้ค่ะว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันแต่หนูก็น้อยใจไง หนูตามอ่อยพี่มาตั้งหลายเดือน แต่พี่กลับเห็นผู้หญิงคนอื่นดีกว่าหนู”
“ฝ้ายเป็นเพื่อนพี่นะ ไม่ใช่ผู้หญิงคนอื่น”
“แต่เป็นเพื่อนที่ไม่สนิทไงคะ”
“แล้วเรานิทกับพี่มากว่างั้น”
“สนิทหรือไม่สนิทหนูก็ตามอ่อยตามยั่วพี่เจย์มาหลายเดือนแล้วนะคะ พอเห็นพี่ทำแบบนี้มันก็ทำให้หนูน้อยใจ”
“งั้นก็เลิกตามพี่ดิ จะได้ไม่ต้องน้อยใจ”
“ไม่ค่ะ จะตามแบบนี้แหละจนกว่าหนูจะได้เป็นเมียพี่”
คนตัวเล็กจ้องหน้าผมกลับมาก่อนจะตอบอย่างมั่นใจว่าเธอจะไม่เลิกยุ่งกับผมเด็ดขาด และจะตามยั่วจนกว่าผมจะยอมเปิดใจให้เธอ
รู้ป่ะว่าเจ้าขาเป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะที่แม่งตามผมขนาดนี้ และพยายามที่จะยัดเยียดตัวเองให้ผมเอาด้วย
ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นก็คงไม่ยอมหรอก แม่งไม่รู้ด้วยซ้ำไงว่าถ้าเสียตัวแล้วผู้ชายจะรักและรับผิดชอบหรือเปล่า
แต่พอเป็นเจ้าขา เธอกลับยอมให้ผมพาเธอขึ้นเตียงด้วยความเต็มใจต่อให้ผมจะเอาหรือไม่เอาเธอก็ตาม แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมบอกว่าเธอเป็นเด็กแรดได้ยังไง
เจ้าขาเดินไปขึ้นรถ ส่วนผมก็เดินอ้อมมาฝั่งคนขับก่อนที่จะไปส่งฝ้ายก่อน เพราะหอพักของเธออยู่ใกล้กว่า
พอมาถึงแล้วเธอก็ทำหน้าไม่พอใจที่ผมมาส่งเธอก่อนแบบนี้ เหมือนว่าไม่อยากให้ผมได้อยู่กับเจ้าขาในรถแค่สองคน
นี่มาส่งก็ดีแค่ไหนแล้ว เพราะผมเองก็ไม่ชอบไปไหนมาไหนกับเพื่อนผู้หญิงที่ตัวเองไม่สนิทด้วยอยู่แล้ว อีกอย่างนะเว้ยผมก็ไม่ใช่คนขับรถไปรับไปส่งใครด้วย
“ฝ้ายถึงแล้ว”
“แล้วไม่อยากลงจากรถเลยอ่ะเจย์”
“เราต้องไปที่อื่นต่อนะ”
“ทำไมมาส่งเราก่อนอ่ะ ทำไมไม่ไปส่งเจ้าขาก่อน?”
“ก็หอพักของฝ้ายมันใกล้กว่าไงและมันก็เป็นทางผ่านด้วย เราก็ต้องมาส่งก่อนหรือเปล่า”
“แต่ว่า...”
“หรือจะให้เราขับเลยไปส่งเจ้าขาก่อน แล้วค่อยวนรถกลับมาส่งฝ้ายแล้วค่อยกลับไปที่ห้องตัวเองแบบนี้เหรอ?”
“ก็เราอยากมีเวลาอยู่กับเจย์ให้นานกว่านี้ไง”
“แต่วันนี้เราก็นั่งเรียนด้วยกันแล้วนะ อีกอย่างเราจะต้องกลับไปทำรายงานที่ค้างด้วย”
“ก็แค่นั่งเรียนเท่านั้น ไม่ได้อยู่ด้วยกันสองคนนี่”
“ฝ้ายเราเหนื่อยอ่ะ”
- Writer
