โมโห

1217 Words

"พี่กร"คนที่มารับลัทไม่ใช่รันเเต่เป็นกร "พอดีไอ่รันติดธุระนิดหน่อย รันเลยให้พี่มารับเเทน" "ลัทเกรงใจพี่กรจริงๆ พี่รันนะพี่รัน" "55555อย่าโทษไอ่รันเลย หิวไหม" "ไม่ค่ะ"กรหันไปดูลัทที่มีร่างกายที่โทรมขึ้นเเละตาดูบวมๆ "ลัทเป็นอะไรป่าว บอกพี่ได้นะ" "ปะป่าวค่ะ"ลัทรีบปฏิเสธทันที เเถมยังหลบสายตาของกรอีกต่างหาก "ป่าวก็ป่าวจ้ะ"กรไม่ถามลัทต่อเพราะดูเหมือนลัทไม่สบายใจจะเล่าให้กรฟังเท่าไหร่ "พี่กร ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง"ลัทพูดพลางส่งยิ้มให้กับคนตรงหน้า "จ้าาา แล้วลัทจะอยู่ที่นี้นานไหม" "ก็น่าจะสักพักค่ะ ทำไมเหรอค่ะ" "ป่าวจ้ะ นั้นพี่ไปก่อนนะ เเล้วจะเเวะมาหาใหม่" "ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะพี่กร" "จ้า"จากนั้นลัทก็เดินเข้าบ้านทันที "ลัทกินข้าวมายังลูก"เเม่ลัทเอ่ยถาม "ยังค่ะลัทไม่ค่อยหิว เดียวลัทขอตัวขึ้นข้างบนก่อนนะคะ"ลัทขึ้นเอาของไปเก็บยังห้องนอนของตัวเอง "น้องสาวพี่มาเเล้วเหรอเนี่ยยยยย"รันเข้ามาท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD