หล่อนโกรธ ฐานะของหล่อนไม่สิ้นคิดถึงขนาดทำแบบนี้ แค่คิดก็ไม่เคย ถึงแม้จะจนจริงๆ หล่อนก็ไม่ทำ เรื่องขายศักดิ์ศรีตัวเอง ไม่เคยมีอยู่ในหัวสมอง
เขากล้ากับหล่อน มากแล้ว หยามเหยียดศักดิ์ศรี เดือนมาลย์อยากยกฝ่ามือเรียวฟาดเปรี้ยงไปที่ซีกแก้มของเขาด้วยซ้ำ
“ฉันเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เอง ที่แท้คุณมันก็โจรอัปรีย์”
เขายังมองหล่อนด้วยสายตาหยามเยาะ คิดเห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา
“ โถ อย่าคิดอะไรมากเลย สมัยนี้ทางอินเทอเนตมันเกลื่อน แบบประเภทนี้น่ะ แค่เสียค่าสึกหรอเล็กน้อยเอง ทำเหมือนกับว่าไม่เคย แค่นี้แฟนของคุณมันคงไม่ว่าหรอก แล้วคุณก็อย่าบอกมันสิ แล้วก็อย่าคิดอะไรมากเลย”
เขาเห็นหล่อนเป็นผู้หญิงชั้นต่ำ สุดจะทนได้ เกินที่หล่อนจะกัดฟันข่มโกรธได้ ฝ่ามือเรียวงามของหล่อนก็ฟาดเปรี้ยงที่ใบหน้าของเขาเต็มๆ จนเขาโกรธจัดสีหน้าถมึงทึง รวบจับทั้งสองแขนของหล่อนไว้ทันที ว่องไว เกินที่หล่อนจะทำอะไรได้
“ตบผมหรือ นี่อยากลอง
