“เพราะผมไม่อยากให้เธอเดือดร้อน และตัวผมเดือดร้อนด้วย ”
รามินเข้าใจ
จากนั้นพุกิมก็ผละไปดูแขกโต๊ะอื่น
รัชนีพลอยเงี่ยหูฟังด้วย หล่อนรู้ดีที่สุดว่า รามินพูดกับใคร อดีตพนักงานในบริษัทของเขา ที่ลาออก
หล่อนคิดว่า แค่พนักงานธรรมดา รามินไม่ควรจะสนใจมากมายนักเลย หล่อนไม่สนใจด้วย หล่อนกำลังสนใจกับอาหารตรงหน้า เมื่อคะยั้นคะยอให้เขาทาน เป็นการเอาใจ
“ทานสิคะ มิน อาหารอร้อยอร่อยที่คุณสั่ง”
รามินหันมามองหล่อนนิดหนึ่ง เขาพยายามปล่อยวาง แต่สมองก็คิดๆคิดอีก พุกิมออกจากงานแล้ว ไม่มีใครรู้ ถ้าหากเขาไม่ได้มาเห็นด้วยตาตนเอง เชื่อแน่ว่า ศุกุลยาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
ถ้ารู้คงไม่ปล่อยให้เพื่อนสนิทที่เป็นคนนำเขาเข้ามาเอง ต้องตกระกำลำบากอย่างนี้หรอก เพราะรามินเข้าใจจิตใจของหลานสาวดี อย่างที่พุกิมบอกว่า ถ้าหากศุกุลยามาที่นี่ อาจจะทำให้เขาต้องเดือดร้อนอีก
เพราะพี่สะใภ้ของเขาอาจจะส่งคนมาคุกคามหรือดักเล่นงานพุกิม
