ตอนที่ 7
เด็กน้อย
"กรี๊ดดดด ในที่สุด ได้ใส่ชุดนักศึกษากับเขาบ้างแล้วไอ้ควีนเอ๊ย ใครจะคิดว่าแกจะมีวันนี้"
สาวน้อยพูดกับตัวเองพลางทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่มในคอนโดหรูแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง ในมือยังถือกระดาษแผ่นสีขาวซึ่งเนื้อความในนั้นถ้าอ่านดีๆ จะบ่งบอกว่าเธอได้รับสถานะนักศึกษาอย่างเต็มตัวจากความช่วยเหลือและเส้นสายของราชามาเฟีย ลูเซียโน่ แกมบิโอ้
และเช่นเดียวกับความช่วยเหลือที่ให้เธอได้เข้ามหาลัยในฝันแถมคณะที่พอจะเอาไปคุยโม้ได้อย่างนิเทศศาสตร์ เขาผู้นั้นก็ยังใจดีมอบของขวัญที่ได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยเป็นคอนโดหรูแห่งนี้ให้เธอเพราะมันใกล้มหาลัยและไม่ไกลกับกาสิโนของเขานัก เพื่อที่ควีนจะได้สะดวกในหลายๆ เรื่อง คิดแล้วใบหน้าสวยก็ฉายแววตาเศร้าออกมา
เอ้า ก็ชีวิตดีขนาดนี้ไยต้องเศร้านะหรือ นั่นก็เพราะหวนคิดไปว่า ชีวิตเธอไม่ได้ต่างอะไรกับเด็กมหาลัยที่มีเสี่ยเลี้ยงเลยสักนิด ทั้งคอนโดทั้งรถ ทั้งที่คิดว่าจะขัดดอกใช้หนี้ให้หมดเผื่อจะได้เป็นอิสระจากชีวิตกลางคืน และได้ใช้ชีวิตของตัวเองจริงๆ บ้าง แต่ดูเหมือนจะสร้างหนี้บุญคุณก้อนโตขึ้นมาอีกก้อนแล้วสินะ คิดแล้วสาวน้อยก็ถอนหายใจออกมาพลางนึกถึงนายใหญ่แก๊งมาเฟียขึ้นมาเสียดื้อๆ ก่อนจะข่มใจหลับตาลงเพื่อพักสักนิด
แต่หลับได้ไม่ถึงครึ่งนาที เสียงเปิดประตูห้องเข้ามาอย่างไม่เกรงใจใครกับฝีเท้าที่ก้าวย่างเข้ามาอย่างถือวิสาสะก็คงจะไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก เจ้าของชีวิตเธออย่าง ลูเซียโน่
"หืม นอนแผ่หลารอผมเลยงั้นรึเด็กน้อย"
ลูเซียโน่เดินเข้ามาหาเธอแล้วทิ้งตัวลงนั่งที่เตียงใหญ่พลางมองแม่สาวน้อยในชุดนักศึกษาปีหนึ่ง แค่กระโปรงพลีทกับเสื้อนักศึกษาไม่รัดมากแต่เธอเป็นคนทรงโตอยู่แล้วหน้าอกหน้าใจของเธอทำเอาอีกฝ่ายต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างเลี่ยงไม่ได้
"บอส!!?"
เธอตกใจและเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งอย่างรวดเร็ว ดวงตาคู่สวยฉายแววสงสัยใบหน้าเลิกคิ้วขึ้นมาเชิงถามว่าเขามาที่นี่ทำไม เขาไม่เห็นบอกเธอก่อนแล้วเขารู้ได้อย่างไรว่าเธอจะมานอนแผ่หลาอยู่ที่นี่ หมอนี่หูตาเป็นสับปะรดหรือไงนะ
"อืม ผมเอง คิดว่าใครรึ หืม"
"จะคิดว่าใครได้ละคะ ใครจะมาเข้าคอนโดนี้ได้ถ้าไม่ใช่คุณ"
รอยยิ้มพึงพอใจผุดขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งที่เด็กน้อยของเขาพูด หัวหน้ามาเฟียพึงพอใจกับการได้เป็นเจ้าชีวิตของเธออย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน
เด็กน้อยที่เหมือนกับนกตัวน้อยๆ น่ารักน่าทะนุถนอมแถมยังน่าฟัด ทำเอาลูเซียโน่หลงใหลและเอ็นดูไปในคราวเดียวกัน
"ไหน เด็กดี ขอดูคุณในชุดนักศึกษาหน่อย"
พูดแล้วก็จับมือเธอลุกขึ้นมาที่ข้างเตียง ก่อนจะหมุนตัวเธอเพื่อดูทรวดทรง ให้ตายเถอะนมจะทะลุกระดุมออกมาแล้ว แค่มองเธอก็ทำเอาเจ้าพ่อมาเฟียอิตาลีปึ๋งปั๋งขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้
เรือนผมสีน้ำตาลกับดวงตาคู่สวยสีน้ำตาลที่มันกลมโตเกินใบหน้าเรียวนั่นไปมาก เธอช้อนสายตามองคนที่ตัวโตกว่ามากโขอย่างออดอ้อน และสำเร็จถึงแม้จะตั้งใจหรือไม่ต้องใจตอนนี้ควีนก็ทำให้มาเฟียหนุ่มเกิดคึกขึ้นมาซะแล้ว
ริมฝีปากหนาเริ่มบดจูบไปยังคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าช้าๆ มือหนาก็ประคองท้ายทอยเธอแล้วลูบแผ่วเบาให้สัมผัสรักใคร่ มือเรียวของอีกฝ่ายก็เอื้อมขึ้นไปกอดตอบลำคอแกร่งอย่างคล้อยตาม จูบแสนเร่าร้อนเนิ่นนานอ้อยอิ่งน่าหลายนาทีก่อนที่ชายหนุ่มจะผละออกแล้วมองหน้าเธออีกครั้ง
"เด็กน้อย ชอบยั่วจังนะ"
เขาพูดพร้อมกับพลิกตัวเธอหันไปในทิศทางเดียวกันแล้วเลียไปที่ใบหูของเธออย่างแผ่วเบาจนอีกคนขนลุกซู่ต้องเอียงตัวหนีอย่างเลี่ยงไม่ได้ สาวน้อยใบหน้าแดงก่ำความวาบหวามเกิดขึ้นมาเพียงแค่มือใหญ่เริ่มบีบเคล้นไปที่หน้าอกของเธอช้าๆ
"ควีนไม่ได้ยั่วอะไรบอสเลย...อื้อ อย่าทำรอยค่ะ"
มาเฟียใหญ่ไม่รอช้า เด็กน้องของเขายั่วไม่ไหว ชายหนุ่มจัดการจับเธอไปนอนคลานเข่าทันทีแล้วเลิกกระโปรงเธอขึ้นก่อนจะถอดกางเกงในมากองที่โคนขาแล้วงัดแกนกายของตัวเองออกมาทั้งที่ยังใส่เสื้อผ้าอยู่แบบนั้น ร่างใหญ่ยืนอยู่ข้างเตียงในความสูงเต็มตัว จับไปที่แกนกายขนาดใหญ่สิบนิ้วนำมันชักรูดเปิดหัวแล้วจ่อไปที่ทางเข้าทันที
"อึก บอส อื้ออ"
ไม่ทันต้องพูดต่อ ฝ่ายคนยืนเอื้อมมือไปบีบเคล้นหน้าอกในเสื้อนักศึกษาแล้วเริ่มปลดกระดุมขณะที่บั้นเอวก็ถูไถเด้งเด้าหาทางเข้าอยู่แบบนั้น มือหนาบีบเคล้นหน้าอกอิ่มหลังจากที่ปลดเปลื้องชั้นในออกไปได้ จังหวะเดียวกับที่แกนกายสอดใส่เข้าไปทีเดียวมิดด้าม
"อร๊างงง เจ็บ"
"ซี๊ดส์ เสียวชิบ"
เสียงร้องครางหวานดังขึ้นมาพร้อมเสียงครางกระหึ่มในลำคออย่างพอใจของคนคุมจังหวะ เมื่อแกนกายอุ่นร้อนเข้าไปอัดแน่นเต็มตัวได้บั้นเอวก็เริ่มทำงานเหมือนเครื่องจักร
ตั่บ ตั่บ ตั่บ
"อ๊ะ อ๊ะ อร๊างง จะเสร็จค่ะ อื้อ"
บอสใหญ่จับเอวคอดแน่นแล้วพาเอวตัวเองกระแทกเข้าออกซ้ำๆ อยู่แบบนั้นอย่างดุดันจนสาวน้อยที่คลานเข่าอยู่บนเตียงเสียวซ่านจนทนไม่ไหวเสร็จนำหน้าเขาไปหลายต่อหลายครั้ง
"ฟัคส์ จะแตก เด็กนิสัยไม่ดีเสร็จแล้วมาตอดกันแบบนี้เลยหรือ"
คนตัวใหญ่ไม่สามารถคุมเกมได้อีกต่อไปเขาจับเธอนอนหงายทั้งๆที่ตัวเองยืนอยู่เต็มความสูงก่อนจะตอกแกนกายเข้าไปเต็มโพรงอุ่นอีกครั้งแล้วกระทุ้งบั้นเอวถี่ๆ เพื่อที่จะพาตัวเองเสร็จสุขสม
"อ๊า อ๊า บอส เบาๆ ควีนจุก ควีนจุก"
"เบาไม่ได้ เธอเล่นตอดขนาดนี้ จะแตกแล้ว อ่าาส์"
เขาพูดแล้วจับเอวคอดกระแทกเขาหาตัว ร่างใหญ่กดหน้าตัวเองลงต่ำไปตะโบมดูดเลียยอดถันแล้วสับสะโพกอีกไม่กี่ครั้งก็ปล่อยธารน้ำขาวขุ่นพุ่งออกมาใส่ร่องอุ่นก่อนจะครางต่ำออกมาอย่างพอใจ
ริมฝีปากใหญ่บดขยี้ไปที่ปากของคนที่หอบกระเส่าอยู่ใต้ร่างอย่างพึงพอใจก่อนจะกระซิบที่ข้างหูแผ่วเบา
"เด็กน้อยเธอแม่งเอาโคตรมันส์"
"บอส!!!"
ควีนรวมรวมแรงครั้งสุดท้ายเอ็ดคนที่คาแกนกายไว้ในตัวเธอแต่เขาก็หาได้สลดไม่ ดวงตาสีน้ำข้าวภายใต้ใบหน้าคมคายยิ้มอย่างเอ็นดูในความขัดเขินของเธอ เด็กน้อยของเขา เป็นแค่ของเขาคนเดียวเท่านั้น
ครืด ครืด
เสียงมือถือของแม่เล้าคนงามดังขึ้นขณะที่เธอพึ่งอาบน้ำชำระร่างกายหลังจากผ่านศึกบนเตียงกับคนที่นอนแผ่หลาอารมณ์ดีอยู่บนเตียงอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว
"ฮัลโหลฟ้าว่าไง"
แม่เล้าเอ่ยทักทายเพื่อน ซึ่งพึ่งเป็นเพื่อนใหม่ที่เจอกันที่มหาลัยแล้วคุยถูกคอเลยแลกเบอร์กันไว้ติดต่อหลายๆ เรื่องนั่งเอง
"แก อย่าลืมพรุ่งนี้มีนัดรวมผลที่สาขาเรานะ ที่รุ่นพี่สั่ง"
ปลายสายเอ่ยออกมาอย่างกระตือรือร้นทำเอาควันอดยิ้มออกมาไม่ได้
"ขอบใจมากแก ฉันรู้"
"โอเค โทรมาบอกแค่นี้แหละ"
คนสวยวางสายก่อนจะยิ้มให้กับมือถือทำเอาลูเซียโน่อดสงสัยว่าปลายสายเป็นใครไม่ได้เลยแกล้งถามเด็กน้อยของเขาออกมาอย่างไม่ได้คิดอะไร
"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวใครโทรมา"
"เพื่อนที่คณะค่ะ"
คนงามตอบอย่างไม่คิดอะไรเช่นกันแล้วหันไปหาคนที่นอนอยู่บนเตียงหน้าตาไร้เดียงสา
"ผู้หญิงใช่มั้ย"
"ค่ะ ผู้หญิง"
"อืม ดี" เขาถามแค่นั้นแล้วหลับตาลง หัวหน้ามาเฟียไม่ได้นอนหลับสนิทมานานแค่ไหนแล้วนะ ก่อนจะมาเจอยัยเด็กนี่ แล้วเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ตัวเธอเดินเข้าไปหาแล้วทิ้งตัวลงนอนภายใต้อ้อมอกเพื่อมอบไออุ่นให้อีกคนอย่างที่เขาไม่ต้องร้องขอ นั่นทำเอาลูเซียโน่เกิดความรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาในหัวใจ หัวใจที่ด้านชาของเขากำลังถูกเด็กน้อยนี่ก่อกองไฟสุมให้อบอุ่น
และใช่ มันอบอุ่น อบอุ่นทั้งผู้ให้และผู้รับ