หลงกลรักมาเฟียสายดุ

ตอนที่ 8 เผชิญหน้า

อึ้ม ....

ริมฝีปากที่กำลังต่อว่าสั่งสอนคนที่ไม่มีความเป็นคนอยู่ได้ถูกปิดไว้จนหล่อนกลืนคำพูดลงไปจนหมด เธอถูกเขาลงโทษด้วยปากที่ร้อนเหมือนดั่งไฟของเขากำลังบดขยี้คนปากดีหน้าสวยตรงหน้าที่อยู่ในอ้อมกอดสวาทปลอมๆของเขาที่รุนแรงและป่าเถื่อน

ริมฝีปากเล็กที่พ่นคำด่าออกมาไม่หยุดเพราะรู้สึกเหลือจะอดกับคนไร้สามัญสำนึกกับเรื่องที่เขาทำลายชีวิตคนอื่นเป็นผักปลา ถูกรุกจูบอย่างรุนแรงพร้อมกับบดขยี้ราวกับอยากจะจับเธอกดด้วยริมฝีปากนี้จนขาดอากาศหายใจตายไป

น้ำอิงเม้มปากแน่นก่อนจะถูกเขาขบกัด ริมฝีปากปากบางจนเลือดออกไหลคลุ้งคาวไปทั้งปาก ด้วยความเจ็บปนถูกบังคับทำเอาเธอต้องคลายปากที่เม้มปิดออกมาทันที ลิ้นหนาสอดใส่เข้าล้วงหาน้ำหวานที่แสนหอมรันจวนใจอย่างกระหายบ้าเลือดโดยไม่สนคนตัวเล็กที่พยายามดิ้นหนี้เขาทุกวิถีทาง

“อื้ม ปล่อยไอ้บ้า...อ้าย!!” เธอถูกเขาอุ้มมาอีกห้องก่อนตัวของเธอจะถูกโยนไปที่เตียงอย่างแรงจนเธอจุกจนต้องตัวบิดไปมา

เขาถอดเข็มขัดของตัวเองออกมาก่อนจะมัดข้อมือเล็กๆแล้วลากเธอไปมัดติดกับหัวเตียง

“นี่คุณหยุดทำอะไรแบบนี้สักที! ฉันจะลาออกจากที่นี่ก็ได้ ปล่อย โอ้ย...” ดูเหมือนว่าคำขอร้องของหญิงสาวจะไม่ได้เข้าหูของชายหนุ่มเลยแม้แต่น้อย กลับกันคำพูดเหล่านั้นยิ่งทวีความโกรธให้เขาลงโทษหญิงสาวให้หนักขึ้นด้วยการกระทำสุดป่าเถื่อน

“คุณศิลา ปล่อยฉันไปเถอะนะ”

“เธอกำลังร้องขอหรือกำลังสั่งฉันกัน น้ำอิง” เขาถามเธอก่อนจะมัดเธอจนเสร็จ

“ฉันกำลังขอร้อง...เห็นใจฉันเถอะนะ ฉันไม่เคยรู้จักคุณฉันไม่เคยรู้จักพ่อของคุณ ฉันไม่เคยทำอะไรให้พวกคุณเลยสักครั้งเดียวแล้วทำไมคุณต้องทำร้ายฉันถึงขนาดนี้ด้วย” หญิงสาวร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร

“ไม่ได้ทำอะไรงั้นเหรอน้ำอิง...ตอแหล! เธอนี่มันน่ารังเกียจจนฉันไม่รู้จะพูดยังไง” ไฟแค้นร้อนสุมทรวงดังไฟนรกที่แผดเผาหัวใจของเขาจนด้านชา

“ยะ.....อย่า!!!” สิ้นคำร้องของของเธอเขาก็จัดการกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เธอใส่อยู่ข้างในสูทของโรงแรมออกจนเห็นเสื้อชั้นในสีโอรสหวานของเธอจนขาดวิ่นกระดุมหลุดไปคนละทิศละทาง หน้าอกขนาดพอดีตัวเผยรูปร่างเย้ายวนแม้อยู่ในชุดชั้นในแต่ดึงดูดใจของเขาดีนักยิ่งกว่าคัพใหญ่ปลอมๆของพวกหล่อนที่เขาเคยจ้างมา

“คุณศิลารัตน์อย่า! ฮื่อๆ อย่านะคะ ” เธอร้องห้ามเขาที่กำลังก้มไซร้ต้นคอของเธออยู่อย่างดุเดือดเลือดพล่านพรมจูบต้นคอเธอจนหมดทุกตารางนิ้วจนน้ำลายเหนียวเปียกชุ่ม

ผิวเนียนถูกครอบงำด้วยริมฝีปากร้อนฉ่าทุกส่วน เขาไล่ดูดดื่มกัดกินร่างกายของเธอจนเริ่มแดงเป็นจ้ำ เขามองเธอด้วยแววตาที่เกรี้ยวกราด บวกความอาฆาตแค้นที่แผดเผา

“อย่า...ฉันขอร้อง อย่าทำอะไรแบบนี้อีกเลยนะ” เธอใช้ขายันแต่ก็ไม่โดนตัวเขาเสียที เขาตัดสินใจก้าวข้ามมานั่งทับตัวเธอไว้ก่อนจะก้มลงจูบเธออีกครั้งกลิ่นคาวเลือดจากจูบรอบที่แล้วเริ่มออกมาอีกครั้ง เขาดูดกินเลือดจากริมฝีปากของเธอราวกับแวมไพร์หนุ่มผู้กระหายการดื่มเลือดมานาน เธอพยายามเบือนหน้าหนีเขาแต่กลับถูกเขาบีบคางเล็กของเธอไว้แน่น

“คุณศิลาหยุด!”

“โสเภณีแบบเธออย่าริมาเรียกชื่อเล่นเทียบชั้นกันฉัน” เขาพ่นคำดูถูกเธอออกมาอีกครั้งอย่างไม่ละอาย สาวน้อยนอนดิ้นพล่าน เธอรู้สึกสมเพชตัวเองที่อยู่ดีๆต้องกลายมาเป็นที่รองรับอารมณ์กามของเขา

“อย่า!!!” เธอยังคงร้องขอเขาซ้ำไปซ้ำมาถึงแม้ว่าเขาจะไม่เห็นใจและยังคงไม่หยุดการกระทำป่าเถื่อนที่ไม่เหมือนมนุษย์ของเขาแค่นั้น

เขาจัดการพรมจูบเธอทั่วร่างกายของเธออย่างบ้าคลั่งจนเป็นรอยจ้ำขนาดใหญ่หลายแห่งจนแทบจะมองไม่เห็นผิวขาวๆจริงๆของเธอเลย รอยแดงจนแทบเขียว บางที่มีเลือดไหลซิบเธอร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดปนทรมานที่ถูกมัดข้อมือกับหัวเตียงแล้วกระทำราวกับว่าเธอเป็นนักโทษของเขา

“ไม่ คุณศิลา!” เมื่อคำร้องของของเธอดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับเสื้อชั้นในของเธอก็ถูกเขาดึงติดมือออกมาด้วยจนสายเสื้อในบาดเนื้อขาวของจนมีเลือดออกมานิดๆ

“ยะ อย่า อ๊า!” เมื่อลิ้นอุ่นแต่ที่หัวนมสีชมพูพร้อมกับการบีบคั้นไปพร้อมๆกับสร้างความเสียวซ่านสุดทรวงแก่เธอก่อนเกิดขึ้นภายในอกจนตัวสั่นและเด้งตอบสนองเขาทุกครั้ง ความรู้สึกวาบหวามร้อนแรงในตัวเธอถูกเขาดึงออกมาจนเกือบสุดด้วยการเล้าโลมที่แสนร้ายกาจของเขา เธอไม่เคยเจอความรู้สึกแบบนี้จึงไม่รู้วิธีเก็บความรู้สึกของตัวเองและส่งครางออกมา ราวกับเห็นดีเห็นงามกับการกระทำของเขาอย่างลืมอาย

“หึๆ ร่านก็ยอมรับมาสิว่าร่าน จะแอ๊บทำไมให้ฉันเสียอารมณ์” เขาถอนปากออกมาพูดกับเธอทำให้เธอต้องกัดปากตัวเองไว้ไม่ยอมให้อารมณ์มันชวนให้เธอครางรับกับอารมณ์เสียวซ่านที่เขากำลังทำให้เธออีก เขาเห็นความอวดดีในตัวเธอแล้วก็อดที่จะแกล้งเธอไม่ได้ เขาก้มลงไซร้ที่คอของเธออีกครั้งก่อนที่ใบหน้าคมที่มีหนวดเคราหน่อยๆจะลากยาวไปทั้งตัวของเธอ ทำเอาเธอต้องดิ้นหนีด้วยความเสียวสวาทจนทนไม่ไหว

"อยากครางก็ครางออกมาสิ จะเก็บกดเอาไว้ทำไม"

“อื้อ ไม่!! อย่า!!”เธอร้องห้ามเขาตอนที่เขากำลังจะล้วงมือเข้าไปในกระโปรงของเธอ

เธอหนีบขาทั้งสองข้างไว้แน่นก่อนจะถูกเขาถ่างออกแล้วใช้มือลูบเนื้อสาวของเธอโดยมีกางเกงในของเธอที่คั่นกลางอยู่ระหว่างมือของเขาและเนื้อสาวอวบอูมของเธอเบาๆก่อนจะพบสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ภายในกางเกงในของเธอ...เขาจึงรีบดึงมือออกมาทันที

“อะไร”เขาถามเธอหน้าตาตื่น

“ฉันเป็นเมนส์” น้ำอิงรีบห่อตัวเองเพื่อปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าเอาไว้

ส่วนเขาผละออกจากเธอทันทีโดยอัตโนมัติ กระตุกเนคไทออก เธอจึงจัดการดึงข้อมือของเธอให้หลุดจากพันธนาการบนเตียงอย่างอารมณ์เสียและแสนน่าอับอาย ก่อนจะรีบวิ่งไปแต่งตัวให้เรียบร้อยเช่นเดิม

“เธอนี่มัน ผู้หญิงสกปรก!” เขาพูดก่อนจะเดินออกไปจากห้องอย่างอารมณ์เสียก่อนจะกระแทกประตูเสียงดัง

เมื่อเขาออกไปแล้วพร้อมกับปิดประตู น้ำอิงจึงได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจอกทันที แต่ทว่าการกระทำป่าเถื่อนเมื่อครู่ของเขาทำเอาหญิงสาวอดกลั้นไม่ไหวปล่อยน้ำตาไหลร่วงออกมา

“ดีนะที่เชื่อคำของแม่ ” ช่วงนี้น้ำอิงมีทำงานกะดึกแทบทุกวัน ทุกวันเธอจะต้องเดินผ่านซอยนรกที่เต็มไปด้วยพวกกินเหล้าเมายา เนื่องจากมีร้านคาราโอเกะเปิดใหม่ตรงหน้าปากซอย แม่เลยแนะวิธีเอาตัวรอดมาให้ คือใส่ผ้าอนามัยกันไว้ให้คนชั่วคิดว่าเธอเป็นประจำเดือนหากจวนตัวถึงคราวหนีไม่พ้นจริงๆ

แต่กับอีตานี่... ต่อไปเธอคงต้องระวังตัวจากเขามากขึ้น....

“แล้วฉันต้องใส่ผ้าอนามัยมาทำงานทุกวันเลยไหมนี่”