ก๊อกๆ ก๊อกๆ
"เชฟครับ เชฟ"
เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานทำให้เข็มทิศสะดุ้งสุดตัว เขาเหลือบสายตามองไปที่นาฬิกาติดผนังบ่งบอกเวลาว่าตอนนี้บ่ายสามโมงครึ่งแล้ว เขาจำได้ว่าเขาให้เดมอนมาเคาะประตูเรียกเมื่อถึงเวลานี้เพราะว่าเขาจะไปรับพอใจที่อาคารเรียนของเธอ
"ฉิบหาย ฝันเป็นตุเป็นตะเลยกู"
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
"เชฟครับ เชฟ"
เสียงเคาะประตูยังดังอยู่ไม่เลิก เข็มทิศเสยผมขึ้นลวกๆ แล้วตะโกนออกไปบอกให้เดมอนรับรู้ว่าเขารู้แล้ว
"ครับ ผมรู้แล้วครับ"
"โอเคครับเชฟ งั้นผมไปทำงานต่อเลยนะครับ"
"ครับ ขอบคุณครับ"
เข็มทิศหยัดกายลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ ที่อยู่ในห้องทำงาน เขาล้างหน้าล้างตาตัวเองให้สดชื่น พร้อมกับอมน้ำยาบ้วนปากเอาไว้ด้วยเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นประจำเวลาที่เขาเผลองีบหลับไปอย่างเช่นวันนี้ แต่ว่าไอ้ฝันบ้านี้ทำเขาหัวเสียอยู่ไม่น้อยเลยนะมันเสมือนจริงเกินไป
เขาจัดการตัวเองจนเรียบร้อยก็ยกนาฬิกาข้อมือดูอีกครั้
