"หนูก็ไม่มั่นใจเหมือนกันค่ะ ว่าชอบขนาดนั้นมั้ย หนูแค่รู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยเจอกันมาก่อนเท่านั้น" พอใจตอบคำถามเขา เล่นเอาคนที่ฟังนั่งก้มหน้าสายตาของเขาค่อยๆ เศร้าหมองลงก่อนจะแปรเปลี่ยนกลับมาเป็นปกติ
"ระวังเถอะ มันจะหลอกฟัน พอแล้วๆ ไปทำงานได้แล้ว"
พูดแล้วก็โมโหเลยดิสเครดิตมันซะเลย เข็มทิศดันตัวพอใจให้ลุกขึ้น เขาเดินนำหน้าเธอออกไปนอกห้องนอน ส่วนเธอก็เดินตามเขาไปอย่างงงๆ เธอไม่รู้ว่าเธอพูดผิดอะไร เธอชอบเขาจริงๆ นะ แต่เพราะเขาเป็นแบบนี้มันเลยทำให้เธอไม่กล้ามากพอที่จะระบุลงไปว่าคนที่เธอชอบแท้จริงเป็นใคร เธอไม่รู้ว่าเขาคิดไปไหนต่อไหนหรือเปล่า แต่ก็ถือว่าเธอได้บอกเขาแล้ว
ติ๊ง~
เสียงลิฟต์ดังแจ้งเตือนว่าถึงชั้นที่หมายแล้ว ภายในลิฟต์เมื่อครู่เงียบกริบไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาแม้แต่นิดเดียว เขาเดินนำเธอไปที่ร้านอาหารของเขาที่เขาตั้งใจเปิดเอาไว้เป็นสาขาแรก ก่อนจะสะดุ้งตกใจเมื่ออยู่ๆ ก็มีใครบางคนต
