1 | สานสัมพันธ์ (1)

1200 Words

- 1 - สานสัมพันธ์ (1) พรึ่บ! "อ๊ะ..." เสียงเล็กร้องขึ้นเมื่อถูกผลักให้นอนราบไปกับเตียงกว้าง ตามด้วยร่างกำยำที่ตามทาบทับลงมาก่อนที่จะบดริมฝีปากอย่างหนักหน่วงและแทรกลิ้นร้อนเข้าไปกวาดชิมไล่ต้อนภายในโพรงปากนุ่ม คนตัวโตผละริมฝีปากออกเล็กน้อยก่อนจะเคลื่อนไปจูบซับตามซอกคอขาว พลันเมื่อแววตาของสองคนสบประสานก็ทำให้คนใต้ร่างเบี่ยงหน้าออก แต่ไม่นานก็ถูกมือหนาจับรั้งให้เชยมองดังเดิม "เปลี่ยนใจไม่ทันแล้วโย" เสียงทุ้มเอ่ยแหบพร่าขณะที่ริมฝีปากก็คลอเคลียกับผิวกายไม่ห่าง เขากระตุกยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก ปาดไล้นิ้วเรียวไปที่กรอบหน้าสวย ขณะที่มืออีกข้างก็ลูบไล้ที่ผิวเนียนอย่างเชื่องช้า "ขอจูบทีดิ" คำพูดนั้นของวาโยทำให้ครามชะงักไป แต่พอมองลึกไปถึงดวงตาก็ทำให้รู้ว่าเธอต้องการเช่นนั้นจริง ๆ ใบหน้าหล่อเหลาจึงโน้มลงเชยคางมนขึ้นและกดริมฝีปากทาบทับกับริมฝีปากอวบอิ่มของคนตัวเล็กตรงหน้า ทว่าเพียงสัมผัสก็ทำให้เหมือนสัญชาตญาณถูกปลุกตื่น ครามบดคลึงทาบทับอย่างคนลืมตัว จนกระทั่งใบหน้าหวานเบี่ยงออกและกดสายตาลงอย่างทำตัวไม่ถูก "โย...โทษที คือพี่..." "มะ...ไม่เป็นไรพี่คราม พี่จูบนุ่มดี อยากจูบอีกเลยนะเนี่ย" วาโยส่งยิ้มกว้างและปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เธอต่างหากที่เผลอไผลในสัมผัสของเขา ทั้งเสียงหัวใจยังเต้นระส่ำจนแทบจะทะลักออกมา "ถ้ามีอีกรอบพี่ไม่หยุดแค่จูบแน่ ๆ" "..." วาโยลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เธอเห็นแววตาของเขาที่มันดูหนักแน่นในคำพูด แต่ทว่าลึก ๆ เธอก็รู้สึกเช่นเดียวกับเขา ครืด...ครืด... ใบหน้าหวานหันมองโทรศัพท์ที่กำลังสั่นก่อนจะหยิบออกมาและสลับมองกับใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังหันหน้าออกไปอีกทาง เธอจึงหันหลังกลับและกดรับสายในที่สุด "ว่าไงไวน์" (แฟนแกมาตามอะโย ทำไงดีอะ) "ไอ้ฌอนอะนะ!? มันนอกใจฉันแล้วยังกล้ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกเหรอ ไอ้..!" (แต่ฉันกับพี่ภพบอกไปแล้วนะว่าแกขอตัวกลับไปแล้ว แต่ฌอนก็ดูเหมือนจะไม่เชื่อในคำพูดของฉันเท่าไหร่เลยอะ) "งั้นฉันจะรีบกลับเดี๋ยวนี้แหละ ไอ้บ้านี่จริง ๆ เลย ถ้าฉันเห็นหน้ามันฉันคงได้หยิบขวดเบียร์ฟาดหัวมันแน่!" (ถ้างั้นแกรีบกลับเลยฉันไม่อยากพาแกไปสถานีตำรวจ) "โอเคค่ะคุณเพื่อน ขอบคุณนะไวน์ ฝากขอบคุณพี่ภพด้วยนะ" วาโยกดวางสายและถอนหายใจออกมาหนัก ๆ เมื่อนึกถึงแฟนหนุ่มที่เพิ่งนอกใจ ทั้ง ๆ ที่เธอเห็นการกระทำเลว ๆ แบบนั้นเต็มสองตาแต่ก็ยังกล้ามาให้เธอเห็นหน้าอีก...กล้าจริง ๆ "พี่กลับก่อนนะโย" พลันเมื่อกลับสู่สภาวะปกติก็ทำให้ครามเอ่ยขึ้นก่อนจะส่งยิ้มให้เธอบาง ๆ วาโยชะงักไปชั่วครู่มองแผ่นหลังกว้างที่กำลังเดินออกไปทีละนิด ขณะที่ภายในใจก็กำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง จนกระทั่ง... หมับ! วาโยตัดสินใจวิ่งตามครามออกไปก่อนจะจับหมับที่แขนแกร่งทำให้คนตัวโตหันไปมองตามแรงก่อนที่ริมฝีปากสีแดงสดจะทาบทับลงมาโดยไม่ทันตั้งตัว ร่างสูงชะงักงันตกตะลึงกับการกระทำของหญิงสาว ทว่าไม่นานกลับตอบรับและกระชับอ้อมแขนกอดเอวบางเอาไว้พลันทำให้ร่างของสองคนแนบชิดกันมากยิ่งขึ้น รสจูบครั้งที่สองกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอและเขาตัดสินใจที่จะสานสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งในค่ำคืนแห่งนี้... "พี่มีถุงยางไหม" วาโยเอ่ยถามคนบนร่างเมื่อเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกทีละชิ้น หญิงสาวเชยใบหน้าขึ้นมองคนตัวโตด้วยแววตาฉ่ำปรือแต่มันกลับมีความสั่นเทาอยู่ในนั้น ใช่...เธอกำลังกลัว ไม่ใช่ว่าเธอ 'ไม่เคย' กับเรื่องบนเตียง แต่เธอไม่เคยมีอะไรกับคนที่ยังไม่มีสถานะหรือคนที่เพิ่งพบเจอกับไม่นาน เมื่อครู่มันเป็นอารมณ์เผลอไผลที่เธอเองก็ชื่นชอบในสัมผัสของเขา นั่นเลยทำให้เธอตอบรับที่จะมาบ้านของเขาเพื่อเริ่มต้นความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนเช่นนี้ "มีดิ มีหลายชิ้นด้วย" ครามหัวเราะในลำคอและจัดการโอบอุ้มให้คนตัวเล็กนั่งทับบนร่างกายของเขาแทน เนื้อกายส่วนบนที่ไร้เสื้อผ้ามีเพียงบราเซียสีดำที่กำลังปกปิดความอวบอิ่มไว้อยู่เท่านั้น มือหนาเคลื่อนสัมผัสช้า ๆ ไปตามเอวคอดก่อนจะบีบเคล้นตามบั้นท้ายงอนของคนตัวเล็กที่กำลังนั่งทับกับความแข็งขืนภายใต้กางเกงยีน แววตาหวานจากเดิมที่สั่นระริกก็แปรเปลี่ยนเป็นเฉี่ยวคม วาโยกวาดมองร่างกำยำที่เปลือยแผงอกแกร่งน่าสัมผัสก่อนจะไล้ต่ำลงมาเนื้อเข็มขัดที่เห็นไรขนอ่อน ๆ โผล่พ้นจากกางเกงก็ทำให้เผลอลอบกลืนน้ำลายอย่างลืมตัว "โยอย่ามองนาน พี่เขินเป็นนะเว้ย" ครามเอ่ยปนเสียงขำแต่ทว่าใบหน้าและหูทั้งสองข้างกลับออกสีแดงเมื่อเห็นแววตาหวานของหญิงสาวที่กำลังมองร่างกายของเขาอย่างพิจารณา ใจจริงเขาตั้งใจจะแกล้งให้เธอเขินอายเมื่อส่วนนั้นของเธอสัมผัสกับความใหญ่โตของเขาโดยตรง แต่ทว่ากลับเป็นตัวเขาเองที่ขัดเขินยามที่ถูกหญิงสาวจ้องมองแบบนี้ "ฮึ หูแดงเชียว" วาโยแค่นหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะไล้ปลายนิ้วไปตามแผงอกช้า ๆ พลันทำให้คนตัวโตหายใจติดขัด หลังจากนั้นก็จัดการปลดเข็มขัดออกและสัมผัสความนูนของกลางกายที่มีเนื้อผ้าปกปิดความแข็งขืนไว้ไม่มิด "อ่า..." เสียงแหบพร่าดังต่อเนื่องเมื่อมือเล็กลูบสัมผัสเบา ๆ เมื่อเห็นว่าคนตัวโตพึงพอใจก็ทำให้วาโยยกยิ้มก่อนจะจัดการถอดกางเกงออกจากขายาวเผยให้เห็นความใหญ่โตภายใต้อันเดอร์แวร์สีเทาเข้ม แต่ทว่า... หมับ! พรึ่บ! ครามจับเอวบางและกดให้เธอนอนราบกับเตียงโดยมีร่างของเขาทาบทับเอาไว้เมื่อเห็นว่ามือเล็กกำลังจะสัมผัสกับแก่นกายของเขา "ร้ายนัก" เสียงเข้มเอ่ยแหบพร่าข้างแก้มใสราวกับคาดโทษ เพราะเมื่อครู่เธอทำให้เขาเสียการควบคุมจนต้องรีบจับให้เธออยู่ใต้อาณัติของเขาแบบนี้ "อ๊ะ...อื้อ!" รสจูบหนักหน่วงทำให้คนตัวเล็กร้องขึ้นในลำคอก่อนจะถูกครามจัดการกับเสื้อผ้าทุกชิ้นออกไปให้พ้นทาง เผยให้เห็นเรือนร่างขาวเนียนที่ไร้สิ่งปกปิด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more