- 25 -
อย่าหาว่าไม่เตือน!
รถยนต์คันหรูจอดเทียบหน้าตัวบ้านหลังใหญ่พร้อมด้วยเหล่าชายชุดดำที่ออกมาต้อนรับเพื่อนสนิทของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นทายาทของตระกูลผู้ทรงอิทธิพล
พลันเมื่อเปิดประตูรถและเดินออกไปก็เห็นเจ้าของบ้านล้วงกระเป๋าและค่อย ๆ เดินเข้ามาหาพร้อมทั้งยังเหยียดยิ้มบาง ๆ ที่มองแล้วกวนประสาทเป็นที่สุด
"ยินดีต้อนรับครับไอ้มือกลอง"
"รีบ ๆ พูดมา" ผมต่อยเบา ๆ ที่กลางอกของคนตรงหน้า ก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ราวกับเป็นเจ้าของโดยมีไอ้ออกัสเดินตามมาพร้อมด้วยเสียงหัวเราะในลำคอ
"มึงจะแดกเหล้าหรือน้ำอะไร"
"บ้านมึงเสิร์ฟเหล้าให้แขกเหรอวะ"
"คนอย่างมึงน้ำเปล่าคงไม่เหมาะ"
"ไม่อะไรทั้งนั้น รีบพูดมาไอ้กัส" เมื่อหย่อนกายนั่งลงที่โซฟาตัวยาวภายในห้องรับแขกสุดหรูก็ทำให้ผมเอ่ยย้ำขึ้นอีกครั้งด้วยความหนักแน่น
ความจริงแล้วมันควรจะบอกผมผ่านโทรศัพท์ตั้งแต่แรกก็จบ แล้วการที่ผมขับรถถ่อมาที่บ้านของมันก็
