แต่ทว่าเพลานี้ พระเนตรคู่คมที่ทอดมองมา ทำให้ความรู้สึกบางเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ในหัวใจอีกครั้ง และเริ่มพอกพูนเพิ่มมากขึ้น จนต้องหันหน้าหนี ก่อนที่ความรู้สึกต่างๆ มันจะแสดงออกมามากกว่านี้ แต่ทว่าหัวใจที่กำลังเต้นแรง เธอกลับหยุดมันไม่ได้
“ทำไมเงียบไปล่ะ ฮาบิบตี้ ไม่ต่อปากต่อคำกับเราต่อแล้วหรือ แต่เราอยากจะต่ออย่างอื่นกับเจ้านะ เจ้าจะว่าอย่างไรล่ะ หืม”
เสียงทุ้มนุ่มลึกชวนให้ไหวหวั่นระคนหวาดกลัวว่าจะถูกชีคใจร้ายข่มเหงรังแกอีก ยิ่งทำให้ร่างบางกอดผ้าห่มเอาไว้แน่น ทำตัวลีบเล็กแทบจะมุดหายเข้าไปในผ้าห่มผืนใหญ่เสียให้ได้
“อารียา” เสียงกระซิบเรียกชื่อเธอบริเวณหลังใบหูเล็ก กับลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดลงมาบนซอกคอ ทำให้ขนเส้นเล็กๆ ลุกชูชันด้วยความซ่านสยิว และรู้สึกวาบหวามขึ้นมาอีกครั้งอย่างไม่อาจควบคุม
เมื่อร่างกายตกเป็นของเขาแล้ว ก็ไม่รู้ความเป็นนักสู้ของเธอมันหายไปไหนหมด เธอกลัวเขาจนไม่กล้าแม้แต
