พอตะวันลับผืนทราย อารียากับชีควาคิลก็ขอตัวกลับกระโจมของตนเอง โดยมีเนื้อแพะย่าง ข้าวสวยที่หุงจากนมอูฐร้อนๆ พร้อมขนมโรตีที่ยังเหลือที่นารีทำเองกับมือและจัดใส่ย่ามสะอาดให้แขกคนพิเศษทั้งสองคนของเธอเอาไว้เพื่อเป็นอาหารมื้อเย็น และระหว่างทาง ชีคหนุ่มก็พาอารียาเดินชมรอบๆ หมู่บ้านโดยมีชารัฟเป็นคนไกด์ให้และเดินไปส่งทั้งสองหนุ่มสาวจนถึงกระโจมที่ตั้งอยู่แถวๆ บริเวณปากทางเข้าหมู่บ้าน
“ขอบใจมากนะชารัฟ ที่มาส่ง” ชีคหนุ่มหันไปขอบคุณสหายรัก แม้ว่าชนชั้นของพวกเขาจะแตกต่างกัน แต่ความรักฉันเพื่อนของพวกเขาไม่มีคำว่าชนชั้นมาแบ่งกั้น
“ขอบคุณมากนะคะ ชารัฟ” อารียาหันไปขอบคุณผู้นำหมู่บ้านที่แสนใจดีบ้าง แต่กลับได้รับคำขอบคุณจากเขาแทน
“ผมต่างหากขอรับที่ต้องขอบคุณคุณอารียา คุณคือผู้มีพระคุณของลูกชายผม ผมกับนารีจะไม่มีวันลืมคนที่มีน้ำใจดีงามเช่นคุณเลยขอรับ หากมีโอกาสเราสองสามีภรรยาจะต้องหาทางตอบแทนคุณทั้งสองอย่างแน
