จู่ๆ ภาพหลายภาพของผู้ชายคนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาในมโนภาพขององค์หญิงนอร่า มือเล็กสองข้างยกขึ้นกุมพระเศียร คล้ายจะวิงเวียน และตาพร่าไปหมด รู้สึกปวดตรงขมับมากๆ และปวดลามไปทั่วพระเศียรจนแทบจะระเบิด
“โอ๊ย เราปวดหัวมากเหลือเกิน”
ราชองครักษ์หนุ่มตกใจมากรีบถามไถ่พระอาการของคนในอ้อมแขนทันทีด้วยความเป็นห่วง
“ทรงเป็นอะไรไปพ่ะย่ะค่ะ องค์หญิง”
“เราปวดหัวจังเลยอาฟาน ช่วยเราด้วย”
อาฟานไม่รู้จะทำเช่นไร ได้แต่กอดกระชับร่างบางเข้ามาแนบอก และเอามือลูบศีรษะทุยสวยไปมา และพูดปลอบโยนองค์หญิงผู้น่าสงสารด้วยถ้อยคำที่นุ่มนวลมากขึ้น เพื่อให้พระองค์ทรงผ่อนคลาย
ความสงสารที่มีต่อคนตัวเล็กในอ้อมกอด ไม่อยากจะทนเห็นเจ้าหญิงที่แสนจะบอบบางได้รับความทรมาน ความใกล้ชิดมาในตลอดระยะเวลาเกือบสองวัน และร่างนุ่มนิ่มที่เสียดสีเขาอยู่บนหลังอูฐตลอดเวลา ก็ก่อให้เกิดความรู้สึกบางอย่างบนร่างกายและแผ่ซ่านแทรกซึมเข้าไปสู่หัวใจของราชองคร
