"อื้ออ พี่พอร์ช"
"อะไร"
เขาผละจากการซุกไซร้ซอกคอของเธอมามองหน้า จู่ๆเธอก็เรียกเขา
"ถ้าจะทำพี่ต้องใช้ถุงยางนะคะ"
เขายกยิ้มมุมปากก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นเอื้อมเปิดลิ้นชักหัวเตียงแล้วหยิบถุงยางอนามัยออกมาหนึ่งกำมือแล้วโรยมันลงบนตัวหญิงสาวที่อ้าปากค้างอึ้งกับจำนวนถุงยางของเขา
"พร้อม"
เขาจับพลิกตัวเธอให้อยู่ในท่าคลานเข่าแล้วปลดกางเกงตัวเองลงเพียงนิดเพื่อควักเอาท่อนเอ็นออกมาจ่อที่ปากทางรักของเธอ
แคว่ก!!
"พี่พอร์ช!"
ณุดาร้องเสียงหลงเมื่อเขาดึงกางเกงในของเธอจนขาด แล้วเธอจะใส่อะไรกลับล่ะทีนี้
เขาใช้ฟันกัดฉีกซองถุงยางอนามัยแล้วสวมมันลงที่แก่นกายที่มันพร้อมแล้วสำหรับการออกรบในค่ำคืนนี้
เขาดึงชุดของเธอไปกองไว้ที่เอวเผยให้เห็นบั้นท้ายขาวท้าทายสายตาเขา
เพี๊ยะ!!
"อื้อออ เจ็บนะพี่พอร์ช"
เขากัดริมฝีปากล่างของตัวเองด้วยความชอบใจที่สะโพกของเธอแดงเป็นรอยมือของเขา เขากดแผ่นหลังของเธอให้เธอแอ่นสะโพกขึ้นอีก แล้วเอาแก่นกายที่สวมถุงยางแล้วตอกอัดเข้าไปทีเดียวมิดลำ
ปึก
"อื้ออออ"
ณุดาเจ็บจนน้ำตาคลอทั้งแสบทั้งจุก
ตับๆๆๆ
ไม่รอให้อีกคนได้ปรับตัวเสียก่อนเขาขยับซอยสะโพกถี่ยิบตามความต้องการของตัวเอง
"อ้าาาาส์"
เขาเงยหน้าขึ้นครางลั่นห้องเมื่อร่องรักของเธอบีบรัดเขาแน่น หญิงสาวขนลุกซู่เมื่อเขาพรมจูบทั่วแผ่นหลังของเธอ เขาดูจะเก่งเรื่องแบบนี้จัง
"อ่าาส์ พี่พอร์ช"
ตับๆๆๆๆ
เขาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเมื่อหญิงสาวเรียกเขาเสียงหวาน แล้วเอื้อมมือข้างขึ้นไปบีบคลึงหน้าอกของเธอที่มันทั้งใหญ่และเป็นทรงสวยถูกใจเขา
"อ่าาส์ อ่าาส์ อ่าาส์"
ณุดากลั้นเสียงเอาไว้ไม่ไหวอีกแล้วเมื่อโดนคนมากประสบการณ์เล่นงาน เธอทิ้งตัวนอนราบไปกับที่นอนเมื่อเสร็จสมไปก่อนหน้าเขา
พอร์ชจับให้เธอนอนหงายแล้วตอกอัดแก่นกายของเขาเข้ามาในตัวเธออีกครั้ง ไม่พูดพร่ำทำเพลงเขาขยับสะโพกอย่างคนเอาแต่ใจ ณุดามองหน้าเขาด้วยความลุ่มหลงยามที่เขากัดริมฝีปากล่างมันช่างถูกใจเธอเสียจริง
"ซี๊ดดดดด โอ้วว"
"อื้อออ พี่พอร์ชณุดาจะ..."
"อย่าเกร็ง"
เขาเร่งสะโพกขยับเร็วขึ้นเอาใจเธออีกจนเธอเสร็จสมไปเป็นรอบที่สองแล้ว
"อ๊าาาส์"
"อื้มมมม"
ในที่สุดทั้งเขาและเธอก็เสร็จสมพร้อมกัน เขาดึงลำกายออกจากร่องรักของเธอเพื่อถอดถุงยางที่ห่อหุ้มน้ำรักของเขาออก
"พะ...พอ แล้วค่ะพี่พอร์ช ณุดามานานแล้วเดี๋ยวพี่แพรวาสงสัย"
พอร์ชยอมวางซองถุงยางลงแล้วหยิบทิชชู่มาเช็ดลำกายก่อนจะหยัดตัวขึ้นสวมกางเกงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้
"จะออกไปยังไงกางเกงในเธอขาดหมดแล้ว"
"แล้วใครใช้ให้พี่พอร์ชทำมันขาดล่ะคะ"
"กลับเลยไม่ต้องแวะไปหายัยวาแล้ว"
"ได้ไงคะ ณุดาต้องลงไปบอกพี่แพรวาก่อนสิ"
"จะลงไปให้ไอ้พวกนั้นมันเห็นของเธอหรือไงณุดา ไอ้ชุดบ้านี่มันปิดอะไรได้บ้างฮ๊ะ"
ณุดาก้มหน้างุดเมื่อถูกเขาตะคอกใส่เสียงดัง
"ออกไปทางซ้ายมือมันทะลุหลังร้านได้"
ณุดาดึงชุดที่ใส่มาขึ้นตามเดิม ที่ไม่เหมือนเดิมคือกางเกงชั้นในเธอขาด ขาดจนใส่ไม่ได้เลย
เธอเดินไปตามทางที่เขาบอกทั้งที่ไม่ได้สวมกางเกงชั้นในแล้ววิ่งไปที่รถของเธอที่จอดอยู่หน้าผับ
"ทำไมยังไม่รีบกลับอีก"
หญิงสาวหันไปตามเสียงถึงได้รู้ว่าเขาเดินตามเธอมา
"ณุดาไม่มีกุญแจรถค่ะ อยู่กับพี่แพรวา"
"ยัยบื้อเอ้ย มานี่"
เขาดึงแขนณุดาให้เดินตามไปที่หลังร้านแล้วจับเธอยัดใส่รถของเขา
"พี่พอร์ชคะของณุดาอยู่ที่โต๊ะหมดเลย"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เอาไปให้"
หญิงสาวต้องนั่งหุบขาไว้ด้วยความไม่เคยชิน อีกทั้งแอร์รถยนต์ที่เย็นเฉียบจนเธอขนลุก
"หนาวหรือไง"
"ค่ะ"
เขาเอื้อมมือไปข้างหลังควานหาแจ็คเก็ตที่เขามีติดรถมาให้เธอใช้ห่ม
"ขอบคุณค่ะ"
ณุดาหันหน้าเข้าหาประตูรถแอบอมยิ้มที่เขาใจดีกับเธอ