ตอนที่10 กัดปากไอ้ลามก
695 Words
ตอนที่10 กัดปากไอ้ลามก
“ออกไปห่างๆ ฉันนะ ไอ้สารเลว!”
ลูกพีชกร่นด่าออกไปทั้งที่น้ำตานองหน้า หัวใจของเธอเต้นรัวอยู่ในอก ไร้ทางหนี ไร้หนทางต่อสู้ ด้านหลังของรถยนต์ก็คับแคบเหลือเกิน
“ว้าว… เซอร์ไพรส์”
อัลเบร์โตกลั้นยิ้ม แล้วเปลี่ยนเป็นหัวเราะขบขันในเวลาต่อมา
“ปากสวยๆ นี่ก็สบถคำหยาบคายออกมาเป็นเหมือนกันนี่ แต่อันที่จริงฉันก็ไม่น่าแปลกใจหรอกใช่ไหม สมแล้วที่เธอมีเลือดชั่วๆ ของอมรพันธ์หัสดินทร์ไหลอยู่ทั่วร่างกาย พวกหน้าสวยใจสัตว์!”
“ครอบครัวของฉันเคยไปทำอะไรให้แก”
“อยากรู้จริงสิ แต่ให้ฉันบอกเกรงว่าสามวันสามคืนก็คงเล่าความเลวของตระกูลเธอออกมาได้ไม่หมดแน่ เอาเหอะเราสองคนผัวเมียคงจะอยู่กันไปอีกนาน กว่าจะถึงวันนั้นเธอคงจะรู้เรื่องทั้งหมดเองและจะต้องชดใช้ในฐานะที่เป็นคนของตระกูลอมรพันธ์หัสดินทร์ด้วย”
อัลเบร์โตจ้องมองริมฝีปากบางสวยที่กำลังเม้มเข้าหากันแน่น ริมฝีปากของเจ้าสาวของเขากำลังสั่นระริก เธอหวาดกลัวเขาจนตัวสั่นทว่ายังคงแสดงความเย่อหยิ่งจองหองออกมาจากแววตา นับว่าเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจ
“ใครเป็นเมียแก พ่อกับแม่ของฉันไม่ยอมปล่อยแกแน่ พวกเขาจะแจ้งตำรวจมาลากตัวแกเข้าคุก ถ้าฉลาดก็รีบปล่อยฉันซะ ก่อนที่อะไรๆ มันจะสายไปกว่านี้”
ลูกพีชขู่ผู้ชายตรงน้ำด้วยน้ำเสียงสั่นที่เธอพยายามจะทำให้มันปรกติที่สุด
“ไม่กลัวโว้ย มีปัญญาก็ตามให้เจอสิ ฉันจะส่งคืนเธอให้แถมลูกในท้องไปด้วยอีกคน”
เขาฉีกยิ้มเยาะเธอ
“คิดว่าแกจะได้ในสิ่งที่ต้องการง่ายๆ งั้นเหรอ ฉันมีโอกาสเมื่อไหร่รับรองว่าแกจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตที่ทำกับฉันและครอบครัวแบบนี้”
“น่าสนุกขึ้นมาแล้วสิ ตอนแรกฉันคิดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ หน้าสวยดูบอบบางอย่างเธอจะไร้พิษสงซะอีกนะ รู้อะไรไหมว่าฉันชอบปราบพยศผู้หญิงปากเก่งอย่างเธอ”
อัลเบร์โตยื่นใบหน้าเข้าไปหาหญิงสาวอย่างช้าๆ ด้วยกิริยาคุกคาม ใจหนึ่งเขาอยากจะสั่งสอนเธอที่กล้าต่อปากต่อคำกับเขา อีกใจหนึ่งดันเกิดนึกอยากจะลิ้มชิมรสหอมหวานจากกลีบปากของเธอ “กะ… แกจะทำอะไร”
ลูกพีชดวงตาเบิกกว้างเอียงหน้าหลบปลายจมูกโด่งๆ และริมฝีปากของชายหนุ่มที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเธออย่างมีจุดประสงค์บางอย่าง ลมหายใจอุ่นร้อนสาดรดลงมายังใบหน้าของเธอและใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เธอไร้หนทางหลบหนี หันหน้าเข้าชิดกับกระจกรถยนต์อันเย็นยะเยือก เสียงหยาดฝนที่สาดกระเซ็นตกลงกระทบกระจกอีกฝากกลบเสียงเต้นตึกตักในหัวใจของเธอจนมิด
จู่ๆ มือหนาของอัลเบร์โตก็คว้าหมับเข้าที่ปลายคางของเธอแล้วจับหันหน้ามาเผชิญหน้ากับเขา
“ชอบจังผู้หญิงฤทธิ์มากอย่างเธอเนี่ย”
จบประโยคชายหนุ่มก็ก้มลงไปบดขยี้จูบลงบนกลีบปากบางสวยของหญิงสาว แวบแรกที่ได้แตะต้องเรียวปากลงไปสัมผัสกับเธอมันเกิดความรู้สึกเอิบอิ่มชุ่มฉ่ำ เขาฉกชิงรอยจูบอย่างลำพองขณะที่เธอเม้มปากเข้าหากันแน่นไม่ยอมให้ความร่วมมือแต่อย่างใด
“อื้อๆๆ”
ลูกพีชส่งเสียงร้องอู้อี้ในลำคอ พอได้จังหวะเธอก็กัดหมับลงไปที่ปากของอัลเบร์โตจนชายหนุ่มรีบผละออกจากเธอ
“โอ้ย บ้าเอ้ย ปากฉัน”
“ยังชอบอยู่อีกหรือเปล่าล่ะ”
ลูกพีชเชิดหน้ามองชายหนุ่มที่กำลังยกมือป้องปากของตัวเองด้วยความสะใจ เลือดสีแดงฉานซึมออกมาจากร่องนิ้วมือทำให้หญิงสาวใจหายวาบ ไหนจะดวงตาวาวโรจน์ที่จ้องหน้าเธอราวกับจะฉีกร่างเธอออกเป็นเสี่ยงๆ นั่นอีก
- Writer
