When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Şu anda hepimiz iyiyiz gibi görünüyoruz. Babamın dediği gibi, Aslı sanki hiç var olmamış gibi hayatımızdan çıkıp gitmişti. Her şey normalmiş gibi devam ediyor, ama belki de hepimiz sadece kendimizi kandırıyorduk. Geçmişin kapanmadığını, bir gün farklı bir zamanda ve beklenmedik bir anda karşımıza çıkacağını içten içe biliyorduk. Çünkü bazı yaralar ne kadar üstünü örtmeye çalışsak da, asla tamamen iyileşmez." Aslı’nın adı ailemizde bir daha anılmamış olabilir, ama onun gölgesi hep üzerimizdeydi. Evdeki neşe kaynağımızı hâlâ özlüyor, eksikliğini derinden hissediyorduk. Her şey normalmiş gibi görünse de, içimizdeki boşluk hiç dolmadı. Ateş’i ilk gördüğümde, onu hayatımda ilk defa gördüğümü sanıyordum. Ta ki Bulut abim yanıma gelip beni gerçeğe uyandırana kadar. Meğer o gün hastanede köşed