8. Güvenli Kollar

2111 Words

Elim titreyerek notu tekrar okudum. “Bu işten uzak durmazsan, ablan gibi, ailenden herkes teker teker ölür.” Kalbim hızla çarpmaya başladı, nefes almakta zorlanıyordum. Bu tehdit, kanımı dondurmuştu. Kim bırakmıştı bunu? Zafir miydi? Yoksa başka biri mi? Ateş’in karanlık dünyasına yaklaştıkça tehlikeye daha da çekiliyordum, ama aileme dokunmaları… Bu, katlanamayacağım bir şeydi. Bir an durup ne yapmam gerektiğini düşündüm. Panik içindeydim. Her şey kontrolümden çıkıyordu. Ateş’i aramalıydım. Belki de ona güvenmek en doğrusu olurdu. Telefonu elime aldım, parmaklarım titrerken Ateş’in numarasını tuşladım. Açmasını beklerken kalbim göğsümde patlayacakmış gibi atıyordu. "Lütfen aç, lütfen..." diye mırıldanarak dua ettim. Telefon her çaldığında, içimdeki korku daha da büyüyordu. Sanki her

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD