Hope's POV
Hindi ko alam kung anong oras kami nakatulog kaninang madaling araw o kung nakatulog ba talaga kami. Nakatapos kami ng apat na movie at lahat ng iyon ay magaganda.
"Okay lang ba 'tong suot ko?" tanong ko sa kanya na nasa hamba na ng pintuan, seryoso lang siyang tumango at nag-iiwas ng tingin pagkatapos.
Kanina pa ako nagtatanong dahil parang sobrang portal naman ng suot kong dress sa kahit saang pupuntahan namin.
Bumababa na kami at dumiretso sa parking lot kung saan nakapark ang kanyang sasakyan. Nang makarating doon ay pinagbuksan niya muna ako ng pinto saka siya umikot sa driver's seat at pumasok.
Hindi ko na tinanguan kung saan ang alaxan namin. Alas sais palang ng umaga at para sa akin ay maaga pa iyon, hindi pa kami kumakain pero kakain naman siguro kapag nakarating
