Hope's POV
"Good morning, children! Let's all stand up and pray," I greated my pupils. Kaagad naman silang tumayo at mabilis na nagtaas ng kamay, naguunahan kung sino ang maglelead ng prayer.
"Okay class...para masaya, lahat nalang tayo, sabay sabay na tayong magdasal, remember what Mommy-cher said?"
"The more, the merrier!" sabay sabay nilang sigaw.
We prayed. Pagkatapos ay nagsimula na kami sa pormal na klase namin.
"1+3 is equals to?" itinuro ko ang mga numero na nasa pisara. I smiled when I saw almost all of them raised their hands. Naghihintay na tawagin ko.
"Yes baby?" they all cheered the answer. Four.
Alam na alam na nila na kapag sinabi ko ang katagang baby ay lahat sila, ang tinutukoy ko.
"Very good! Ang gagaling naman ng mga babies ko!" I clapped my hands for
