Princess Lorainne's Book 3: Third Player Husband (TAGALOG)

2- Axel

Pagkabukas ng pinto ni Princess sa banyo ay nakasuot siya ng bathrobe na pink at towel na puti sa ulo para sa buhok niya and she feels like a new human being na binihisan after one week without taking a bath. Isinara niya ang pinto at saka naglakad patungo sa kama niya para kunin ang lotion at ipinahid sa katawan niya na flawless na flawless. Pagkatapos ay bumaba siya ng hagdan kung saan ay nakita niya ang mother niya na nakaupo sa sofa.

"Come here and sit down beside me, my daughter," tawag ni Kristine na mother niya.

Naupo naman si Princess sa kabilang sofa at nagharap sila ng mother niya.

"Tell me, what are you planning to do now? Care to explain to me your plans in life?" Kristine inquired and put her one leg over the other one.

"Um...well, I have a plan," Princess responded and her Mom just nodded. "I want to be a pastry chef. I want to build my own bakery or cake shop. Something like that," she discussed.

"No problem, sweetie. We can build you a—"

"Okay, stop there, Mom," pagpigil ni Princess sa mother niya na magsalita. "I am sorry to say this but I want to build my own shop or bakery on my own. The 1 million that you gave to me, that I will be using for building a shop—"

"But 1 million is not enough if you want to build a bakery or any shop that you want," Kristine frankly told her daughter.

"I know. And that is why I am looking for a partner. A partner that is looking for a pastry chef like me that I am going to be soon," Princess elaborated more.

"Wait. Are you sure you wanna do that? Why are you looking for a partner if you can build your own shop? We are here your parents to help you. What do you take us for?" kontra ng mother niya.

"You don't understand, Mom. I want to start a career on my own. Without you or Dad. Not that I really cared but you know, I want to do it on my own. You know? Just me. I want my name to be recognized not because I am the eldest and only daughter of the King and Queen of Dubai, but because of my talent. I want people to know who I am as the pastry chef and not only the eldest and only daughter of the King and Queen of Dubai," Princess explained sincerely.

Kristine sighed after hearing her daughter and clasped her hands together as she made her decision. "Fine. I'll let you. And if you have encountered any problems, just call or text me. You know that I'm only one call away, okay, sweetheart?" she sweetly reminded her daughter.

"Thank you, Mom," nakangiting sagot ni Princess dahil sa wakas ay naintindihan na siya ng mother niya.

Onwards, bumalik na si Princess sa condo na tinutuluyan niya at pumasok siya sa loob ng elevator habang ang lalaki na may name sa likod na 'Ayad, 3' ay lumabas sa unit niya na may dalang coffee at naglakad siya patungo sa elevator. Pinindot niya ang button sa gilid nang biglang bumukas ang pinto habang si Princess ay nagulat dahil papalabas na sana siya kaso may lalaking nakaharang sa harapan niya. Muntik na silang magkabanggaan pero buti na lang she stopped herself before time. Nagtinginan silang dalawa at pareho tumabi to give way to each other pero same sila ng direksyon na pinuntahan kaya napatingin na naman sila sa isa't-isa.

"Pardon me?" she spoke na nakangiti pero base sa mukha niya ay naaasar na siya.

They both walked again to the same side kaya nagtinginan ulit sila sa isa't-isa.

"I'll go left, you go right. Okay?" she told in an annoying tone.

He just nodded and with that he went to right while she went to left, at sa wakas ay nagkahiwalay din sila ng landas. She straightly go to her unit while he pressed the button going down with a smile on his lips dahil sa nangyari at sumara na ang pinto ng elevator.

Pagkapasok ni Princess sa unit niya ay kinuha niya ang laptop niya at naupo sa maliit na lamesa niya na nasa harap ng television, at nagsimula na siya muli maghanap ng business partner or coffee owner na pwede niya maging partner. Buong maghapon siya nagtatawag pero whenever sinasabi niya na she just graduated ay mabilis na dine-declined siya which irritates her.

"Aaaarrrrggghhhh!!! That's the 22th time already!" sigaw niya impatiently at ginulo ang buhok niya dahil sa tingin niya ay mababaliw na siya sa kakahanap ng magiging business partner niya.

Lumipas pa ang isang buwan na puro tawag ang ginawa ni Princess para lang makahanap ng business partner pero wala talaga siyang makuha. May pagkakataon na kukunin niya ng phone niya at ida-dial ang number ng parents niya para humingi na siya ng tulong pero sa tuwing naiisip niya ang sinabi niya ay hindi niya magawa. For once, gusto niya panindigan ang desisyon niya. Actually, hindi lang once dahil noong una na nagdesisyon siya para sa sarili niya ay nabigo siya. Hindi lang nabigo dahil pinagtaksilan siya at pinaglaruan ng unang lalaking minahal niya samantala ang pagalawang lalaki ay iniwan siya kung kailan masaya na ang kanilang pagsasama. Ayaw na niya mabigo kaya naman gusto niya na mag-focus muna sa sarili niya at sa buhay na gusto niya maging pagdating ng araw.

For the third time, gusto niya panindigan ang desisyon na sinabi na niya sa mga magulang niya na walang anumang namamagitan kundi siya lang at tanging siya lang. She will commit herself to herself first before anything else.

Mabilis na dumaan pa ang mga araw at walang tigil sa pagtawag at paghahanap si Princess sa kaniyang magiging business partner simula umaga hanggang gabi. Ganunpaman ay hindi na siya pabaya sa paligid niya dahil sa tuwing pagkatapos niya kumain ay hinuhugasan niya kaagad ang pinagkainan niya at nagtatapon na rin siya ng sarili niyang basura, nagba-vacuum na rin siya ng sariling unit to keep her place neat and clean tulad ng sabi ng mother niya na hindi nakakalimutan bisitahin ang anak every weekends.

Nakikita ni Kristine na may dedikasyon ang anak sa ginagawa niya kahit tatlong buwan na ang lumipas. Siya kasi ang nagtatanggal ng calendar kapag tapos na dahil simula maghanap ang anak ng business coffee partner ay wala na siyang pakialam sa oras at date. Pero minsan ay nakikita niya ang anak niya na sumisigaw na lang sa inis, nagmumura, napapabuntong hininga once naibaba na niya ang phone and from there, she knew na wala pang tumatanggap sa kaniya. Naaawa na siya sa anak niya sa totoo lang and she would do anything to help her out at dahil nahihirapan na rin siya makita ang anak na parang nawawalan sa sarili sa tuwing lumilipas ang araw.

***

AFTER THE ENCOUNTER

Pagkapasok ko sa loob ng elevator ay sinundan ko nang tingin ang babaeng nakasalubong ko and kahit na malapit na ang magsara ang pinto ay nakita ko na pumasok ito beside my unit pero hindi ko nakita where exactly siya pumasok na unit. Kung sa harap ko ba or sa katabi dahil sumara na ang pinto nang elevator. Sayang at hindi ko nakita! Balik kaya ako?

And I got to admit, ang ganda niya. Now ko lang siya nakita rito, ah. Matagal na kaya siya sa unit na ‘yun? Pero bakit ngayon ko lang siya nakita? O baka bagong lipat lang siya?

“Anyway, sana magkasalubong ulit kami,” bulong ko sa loob ng isipan ko at napangiti ako.

Pagkabukas ng pinto ay lumabas ako and I drive my car away. I have to go to bar na tinutukoy nang mga ka-teammates ko. They said that the bar is full of chicks and so, here I am and on my way to heaven.

Maya-maya ay narating ko na ang bar na tinutukoy nang friends ko and while walking inside ay may nakikita ako na mga babae na halos hubo’t-hubad na. Napangisi ako sa mga nakikita ko.

Not bad.

Soon, I found my friends and I settled with them. At pagkaupong-pagkaupo ko ay may babae kaagad na lumapit. Napa-awe ang mga friends ko dahil ang bilis ng karisma ko at walang mintis.

“Hi, handsome,” the girl greeted and I smiled mischievously.

Onwards, tinulak ko ang babae sa loob ng cubicle sa loob ng banyo and I immediately jumped in the middle of her thighs but when I smelled something ay napatigil ako.

“Oh, fvck, that smell stinks,” I murmured to myself and so, I pulled a condom and put it on my length.

At baka may s****l transmitted disease ang babaeng ito. I don’t want to have that kind of disease.

I was about to put my length inside her nang bigla sumagi sa isip ko ang masungit na babae na naenkwentro ko sa elevator a while ago.

Heck, no.

“What’s wrong?” I heard the woman asked.

“Uninterested,” I mentioned without any emotion talking to her and I pulled back, and put my pants on again and then, I left the bathroom.

Okay, what is happening to me? This is kinda weird.

I went back to my seat at napainom ako bigla nang isang babae na naman ang kumandong sa kaliwang lap ko. I looked at her seriously and she smiled at me when all of a sudden ay nakita ko ang mukha nang babae ulit. I quickly shook my head to erase the thought of her and because of that the girl’s eyebrows collided looking at me.

“Are you okay?” she questioned and put her face closer to me.

“Get lost,” I only told and I shook her off me.

Napasinghal naman ang babae at umalis ng table namin na naging dahilan kung bakit bigla napatingin ang mga ka-teammates ko towards my direction. I give them all a look.

“What?” I asked and I drink my bottle of wine.

“You’re not in the mood? That is the first time you declined. Don’t tell me, the girl you went with inside the bathroom, you declined her too?” tanong ng isa kong ka-teammates curiously and with a face of surprise.

“I don’t know what is happening to me,” saad ko opening to them the matter.

“Do you have a problem? You can share it with us, you know,” sambit ng isa pang lalaki na kasamahan ko sa team.

Napaisip ako sa tanong na iyon. Should I tell them? Baka asarin lang nila ako. Oh, well, I don’t like to be embarrassed.

“Nothing. I am just fed up,” I reasoned out and drink another wine of glass para tigilan na nila ang kakatanong sa akin and I am not really in the mood today.

And the rest of the day, the image of that woman keeps on popping inside of my head for no apparent reason. Hanggang sa nakauwi ako nang unit ko that woman is pestering my mind.

Pagkapasok ko sa unit ko ay napaupo ako sa sofa and rest my head on the headrest of the sofa. I look to the ceiling and the uninterested face of that woman appeared again.

“Again?” I asked myself at pinikit ko ang mga mata ko para hindi ko siya makita ulit.

Pero kahit na ipikit ko ay nai-imagine ko siya and somehow, I imagined her smiling and I involuntarily smiled too.

What a beautiful sight to behold.

Then, nabigla ako sa takbo nang imahinasyon ko when she undress for me and I saw her naked body in front of me, while my eyes are close.

Okay, now, I’m so on.

I don’t know what gotten to me but I unzipped my pants and pulled my length outside. I masturbãted myself while imagining her kissing me and me inside of her.

I bang and bang her on the sofa that I can even see the expression of her face na lalo nagbigay lakas sa akin.

Oh, my God.

Itinaas-baba ko ang kamay ko on my length, then, I imagined my hands go over her fluffy boobs na naging dahilan kung bakit bumilis ang pag-ibayo ko sa sarili ko.

But this is so much better to feel if she is really present here. Oh, damn, I would love to make love with her. Her body is mine to hold. And in just a few minutes ay nilabasan na ako on the thought of her on me.

I would love to see her again. Pero sa kasamaang palad ay hindi ko alam kung saan siya exactly nakatira at anong pangalan niya. Tanungin ko kaya ang receptionist sa baba? Pero sure ako they will be suspected kaya, it’s a no. How about abangan ko kaya siya lumabas? Tambay ako sa tapat ng unit ko para lang makita ko siya kung saan nakatira?

But that is a creepy thing to do. No, no. Erase that thought. At baka tanungin pa ako nang guard na lumilibot dito kung anong ginagawa ko sa labas ng unit ko, baka akalain niya na tambay ako.

Hindi ako tambay, ah.

I actually owned a coffee shop and I am a star football player kaya hindi ako tambay.

The following days, I tried to see what time she go out in her unit while I am peeking out in the peephole. Inaabangan ko siya na dumaan at para makuha ko ang pangalan niya. Stalker na kung stalker ang tingin ng iba rito pero I am desperate.

I want to see her so bad.

The whole day ako nang Monday naghintay to see her pero hindi ako pinalad. 10 pm na sa relo ko pero just a silhouette of her ay wala ako nakita.

Kailan ko kaya siya ulit makikita?