ธาตุแท้ของแม่สามี
2610 Words
รักฉันแล้วอย่าเลว
ตอนที่ 6 ธาตุแท้ของแม่สามี
“ เมียคนสวย คิดถึงจังเลยคับ ”
เช้าตรู่ของอีกวันที่กฤษณ์กลับเข้าบ้าน ที่เมื่อคืนหายไปทั้งคืน เช้ามาเห็นลลิตานั่งทานโจ๊กอยู่ก็เข้ามากอดหอมออดอ้อนราวกับไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น ลลิตาหันมองหน้ากฤษณ์ด้วยสายตาที่ไม่เหมือนเดิม กฤษณ์ราวกับรับรู้ถึงสายตานี้ ถึงกับปล่อยกอดและไปนั่งตรงข้ามลลิตา แม่บ้านก็ยกโจ๊กมาเสิร์ฟ
“ งานหนักเหรอ ถึงไม่รู้ทางกลับบ้าน ”
“ ใช่คับ งานที่บริษัทผมวุ่นมาก ผมเลยค้างที่นั่นเลย ขอโทษลิตาด้วยนะที่ไม่ได้บอกกล่าวก่อน ” กฤษณ์เอ่ยออกไปด้วยสีหน้ามีรอยยิ้ม ทำลลิตาถึงกับยิ้มออกมากับคำตอบแสแสร้งของผู้เป็นสามี
“ นอนบริษัทเหรอ คิดว่านอนห้องพักริมทางซะอีก ” แต่คำตอบของลลิตาทำกฤษณ์ถึงกับชะงัก แสดงสีหน้าเลิ่กลั่กออกมา ก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติอย่างรวดเร็ว
“ ลิตาพูดอะไรเหรอ ”
“ หมายถึงขับรถไม่ไหว ต้องจอดหาห้องนอนน่ะ ”
“ อ๋อ ผมนอนบริษัทที่นั่นเลย ขี้เกียจขับรถน่ะ ”
“ อ้าว ลิตาจะไปแล้วเหรอคับ ”
“ อืม ไม่อยากทานแล้ว ยิ่งทานยิ่งสะอิดสะเอียน ”
“ ………….. ” ยิ่งฟังคำพูดแสแสร้งของกฤษณ์ ลลิตาก็ยิ่งรู้สึกอยากจะอาเจียนกับคำพูดสวยหรูของของผู้เป็นสามี ทำกฤษณ์ถึงกับงุนงงไม่คิดว่าลลิตาจะรู้ทันตน
ณ รีสอร์ทของลลิตา
ลลิตาตั้งใจจะจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างมีสติที่สุด ลลิตาเรียกพบพนักงานชื่อธิดารัตน์เป็นการส่วนตัว ธิดารัตน์หญิงสาววัยยี่สิบตอนต้น เข้ามาหาลลิตาด้วยสีหน้ากล้าๆกลัวๆ
“ สวัสดีค่ะคุณลิตา ”
“ นั่งก่อนสิ ” ธิดารัตน์นั่งลงอย่างมีอะไรในใจถึงมีสีหน้าเลิ่กลั่กแสดงออกมาอน่างเห็นได้ชัดเจน
“ คุณลิตามีอะไรให้ธิดารับใช้เหรอคะ ”
“ เธอทำงานที่นี่มานานรึยัง? ”
“ ตั้งแต่ธิดาเป็นเด็กฝึกงานค่ะ ประมาณ 3 ปีค่ะ ”
“ เงินเดือนพอใช้รึเปล่า? ”
“ เอ่อ ก็พอค่ะ คุณลิตาจะขึ้นเงินเดือนให้ธิดาเหรอคะ ” คำพูดของธิดารัตน์ทำลลิตายิ้มขำออกมา
“ ฉันอยากให้โบนัสเธอน่ะ ”
“ จริงเหรอคะ คุณลิตาจะให้โบนัสธิดา ”
“ จริงสิ แต่โบนัสนั่นน่ะ เธอก็ได้ไปแล้วหนิ ”
“ ??? ” ธิดารัตน์แสดงสีหน้างุนงงทำไขสือต่อหน้าลลิตา
“ ไม่ต้องทำหน้างงขนาดนั้น ก็เงินที่เธอได้จากการโอนนอกบัญชีของรีสอร์ทไง ”
“ …………. ” ธิดารัตน์มีพิรุธสายตาเลิ่กลั่ก บีบมือตัวเองแน่น จนสังเกตได้
“ อย่าคิดว่าเธอทำอะไรแล้วฉันไม่รู้ ในเมื่อคิดว่าฉันโง่ เธอก็ไม่สมควรอยู่ที่นี่ ”
“ !!! ” ธิดารัตน์ตกใจมาก เมื่อเห็นใบลาออกที่ลลิตายื่นให้ตรงหน้า
“ เซ็นซะสิ แล้วออกไปจากรีสอร์ทของฉัน ”
“ คุณลิตา อย่าไล่ธิดาออกเลยนะคะ ธิดามีค่าใช้จ่ายต้องใช้มากมาย ธิดาขอโอกาสสักครั้งนะคะคุณลิตา ” ธิดารัตน์เอ่ยอ้อนวอนน้ำตาไหลอาบแก้มให้ลลิตาเห็นใจ
“ ถ้าจะบีบน้ำตาอ้อนวอนให้ฉันเห็นใจ ไปอ้อนวอนกับคุณกฤษณ์ คนที่ให้เงินและคนที่เธอคั่วอยู่จะดีกว่านะ ”
“ คะ คุณลิตารู้!! ” ธิดารัตน์ตกใจตาโต เมื่อสิ่งที่ซ่อนเร้นเป็นความลับอยู่ ลลิตารับรู้ทั้งหมด
“ ออกไปจากรีสอร์ทของฉัน ”
“ คุณลิตา ธิดาขอโทษค่ะ ฮึก… ” ธิดารัตน์คุกเข่ายกมือไหว้อ้อนวอนลลิตา
“ เธอรู้ไหม ว่าสิ่งที่สำคัญในการทำงานคืออะไร มันคือศีลธรรมที่ในตัวเธอไม่มีเลย แล้วอย่าคิดว่าฉันไล่เธอออกเพราะเธอคั่วกับสามีฉัน แต่ที่ฉันไล่เธอออกเพราะเธอกล้ารับเงินนอกบัญชี กล้าหยามหน้าฉัน ”
“ ธิดาขอโทษ ธิดาผิดไปแล้ว ฮึก… ”
“ พี่คีริน จัดการตรงนี้ด้วยค่ะ ”
“ คุณลิตา ฮือ… ”
ลลิตาไม่สนใจการร้องอ้อนวอนของธิดารัตน์ ลุกออกไปจากห้องอย่างไม่ใยดี เมื่อจัดการพนักงานเสร็จ คนต่อไปที่ลลิตาจะจัดการคือตัวต้นเหตุ
“ พี่คีริน จัดการเรื่องรถให้ลิตาด้วยค่ะ ”
ลลิตาได้จัดการเรื่องรถที่เคยซื้อให้กฤษณ์ผู้เป็นสามี โดยใช้อำนาจชื่อเจ้าของรถ ทำการยึดคืน ลลิตาทำแบบนี้ทำให้คนใช้รถอย่างกฤษณ์ที่ใช้อย่างสบายอุราเดือดร้อนอย่างทันที เรื่องนี้จึงรับรู้ไปถึงคุณหญิงวดี ผู้เป็นแม่ของกฤษณ์ มาดักรอลลิตาที่บ้านด้วยสีหน้าเอาเรื่องมาก ลลิตาเห็นเช่นนั้น ถอนหายใจรับรู้ได้ทันทีว่าเรื่องอะไร
“ มาแล้วเหรอนางตัวดี ”
“ สวัสดีค่ะคุณแม่ ”
“ ฉันไม่ใช่แม่เธอ ” จากที่ลลิตาให้ความเคารพแยกแยะระหว่างตัวสามีกับแม่สามี แต่คำพูดของคุณหญิงวดีผู้เป็นแม่สามี ทำลลิตาต้องชะงักและลดมือลง
“ คุณป้ามีอะไรกับลิตารึเปล่าคะ? ”
“ เธอมีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนั้นกับลูกชายฉัน ลูกชายฉันต้องเสียหน้าแค่ไหนเธอรู้รึเปล่า ”
“ คุณป้าหมายถึงเรื่องรถเหรอคะ ”
“ ก็ใช่น่ะสิ ให้รถผัวแต่เอาคืน เธอเป็นคนแบบไหนกัน ”
“ ลิตาเป็นคนปกติ ที่รู้ว่าอย่างไหนใครสมควรได้หรือไม่ได้อะไร ลิตาเป็นเจ้าของรถ ลิตาจะทำอะไรก็ได้ค่ะ ”
“ เธอตั้งใจหักหน้าลูกชายฉัน เธอมันเป็นเมียที่ไม่ได้เรื่อง เธออยากเห็นผัวลำบากรึไง ห๊ะ!! ” คุณหญิงวดีขึ้นเสียงตะคอกลลิตาอย่างไม่พอใจ
“ ถ้าคุณป้าว่าลูกชายลำบาก ทำไม่ไม่ซื้อรถให้เองล่ะคะ ”
“ ตากฤษณ์แต่งงานกับเธอ เธอมีเงินตั้งมากมาย แค่ซื้อรถให้ผัว มันจะตายไหม ”
“ ไม่ตายหรอกค่ะ แต่ลิตาไม่ซื้อให้ ”
“ นางเห็นแก่ตัว ”
“ คุณป้าจะด่าลิตายังไงก็ด่าไปเถอะค่ะ เงินของลิตา ลิตาไม่ให้ใครทั้งนั้น ”
“ ฉันจะทำให้เธออับอาย ”
“ แล้วแต่คุณป้าเถอะค่ะ แต่อย่างน้อยลิตาก็ขอบคุณคุณป้ามาก ที่ทำให้ลิตาเห็นธาตุแท้ของคุณป้าและลูกชาย ลิตาจะได้วางตัวถูกว่าควรปฏิบัติตัวกับใครยังไง ”
“ ลูกชายฉันต้องได้ทุกอย่าง ”
“ หวังว่าคุณป้าจะสมหวังค่ะ ”
คุณหญิงวดีมองลลิตาแทบจะฉีกเนื้อกินก่อนจะเดินออกไป ลลิตาถอนหายใจกับแม่สามีที่มีนิสัยไม่ต่างจากผู้เป็นสามีเลย ที่เห็นลลิตาเป็นแค่ถังเงินถังทองเพื่อหวังจะผลาญทรัพย์สมบัติเท่านั้น แค่คิดลลิตาก็เหนื่อยหน่ายใจมาก ที่ต้องเผชิญหน้ากับสามีเลวและแม่สามีร้ายกาจแบบนี้ แต่ลิตาทำได้แค่อดทน เพื่อให้ผู้เป็นพ่อแม่สบายใจมากที่สุด หวังว่าความอดทนของลลิตาจะไม่มีขีดจำกัด ให้ต่อสู้กับปัญหาที่ต้องเกิดในภายภาคหน้านะ…
คุณหญิงวดี ผู้เป็นแม่ของกฤษณ์ได้ประกาศตัวว่าไม่ชอบสะใภ้อย่างลลิตาจนออกนอกหน้า เพราะสะใภ้ทำไม่ดีกับลูกชายอันเป็นที่รัก ผู้ดูแลฟูมฟุกมาดั่งไข่ในหิน ทำให้คุณหญิงยิ่งแสดงออกว่ารังเกียจสะใภ้ที่ไม่ได้ดั่งใจอย่างลลิตามาก
“ นางลิตามันร้ายมาก มันกล้าเถียงแม่ฉอดๆ มันไม่ให้เกียรติแม่กับลูกแม่เลยสักนิด แม่ล่ะไม่ชอบขี้หน้ามันเลย ” คุณหญิงวดีเอ่ยกับลูกชายเชิงฟ้องใส่ร้าย
“ ทำไงได้ล่ะคับ ลิตารวย จะปล่อยไปก็เสียดายแย่ ”
“ ถ้าไม่ติดกับมันรวย มีทรัพย์สมบัติมากมายนะ แม่ไล่ตะเพิดมันไปแล้ว ลูกอย่าไปยอมไปนะ เอาเงินมันมาให้ได้ ”
“ จะยากอะไรล่ะแม่ ตอนนี้ปล่อยไปก่อน เดี๋ยวโดนเอาใจนิดหน่อยก็ใจอ่อนแล้ว แม่ก็รู้ว่าผู้หญิงหลงผมจะตาย ลิตาจะเหลือเหรอ ”
“ ลูกชายแม่เก่งอยู่แล้ว เอาทรัพย์สมบัติมันมาให้ได้ แล้วเราค่อยเฉดหัวมัน ลูกชายแม่หาผู้หญิงดีๆรวยๆกว่าอีนางลิตาได้อีกเยอะ ”
“ ลิตาคือเมียธนาคารของผม ผมไม่สูบก็โง่เต็มทีสิแม่ แต่ระหว่างนี้แค่ต้องอดทนรอให้ลิตาตายใจ แล้วผมจะจัดการเมียอย่างลิตาให้อยู่หมัด เงินทุกบาททุกสตางค์ของลิตาผมต้องมีสิทธิ์ ”
“ ลูกชายแม่ฉลาดที่สุด ”
สองแม่ลูกดูจะภาคภูมิใจมากที่ได้ภรรยาและสะใภ้มีทรัพย์สมบัติร่ำรวยแบบนี้ เพื่อหวังจะสูบทรัพย์สินทุกอย่างมาเป็นของตน…
กฤษณ์ออกห่างลลิตาไม่เข้าไปวุ่นวายกับธุรกิจ เพื่อตั้งใจให้ลลิตาตายใจ และคิดว่าตนได้สำนึกในความผิดที่ก่อไว้ แต่ตรงกันข้าม กฤษณ์แค่รอเวลาที่จะทำให้ลลิตาหลงกลตนก็เท่านั้น…
“ ลิตา… ”
วันนี้ที่ลลิตาอยากพักผ่อนอยู่ที่บ้าน กฤษณ์ที่หลายวันไม่เข้าบ้าน ได้เดินทางมาหาลลิตาในรอบหลายวัน กฤษณ์ส่งสัญญาณให้แม่บ้านออกไป เพื่อจะคุยกับลลิตาเป็นการส่วนตัว
“ สบายดีไหม? ” คำถามเชิงเป็นห่วงที่แสดงให้เห็นว่าผู้เป็นสามียังคงมีความห่วงใยให้ภรรยา
“ ลิตาไม่ได้ป่วย ”
“ ลิตายังโกรธผมเรื่องโอนเงินนั่นอยู่เหรอ ”
“ คุณกฤษณ์มีอะไรจะพูดกับลิตาก็พูดมาเถอะคะ ไม่ต้องอ้อมค้อมชักแม่น้ำอยู่ ” ลิตาไม่ตอบคำถามของกฤษณ์ แต่กลับสวนกลับทันควันอย่างรู้ทัน
“ ผมแค่อยากเป็นสามีที่ดี อยากช่วยงานลิตา อยากทำหน้าที่ทุกอย่างที่สามีต้องทำ หลายวันที่ผมคิดทบทวนมันทำให้ผมรู้สึกผิดมากที่ทำแบบนั้นกับลิตาลงไป ผมควรทำไงดีให้ลิตารู้สึกดีกับผมเหมือนเมื่อก่อน ”
“ ทำอย่างที่เคยทำเถอะค่ะ ”
“ ………… ”
“ นิสัยในกมลสันดานของคนเรามันแก้ยาก จะเปลี่ยนมันก็ลำบาก ”
“ ผมอยากปรับปรุงเพื่อครอบครัวของเรานะลิตา ” กฤษณ์เอ่ยด้วยสายตาอ้อนวอนให้ลลิตาเห็นใจตน แต่มันยิ่งกลับทำให้ลลิตาทนกับความตีหน้าซื่อของผู้เป็นสามีคนนี้ไม่ได้
“ แค่คุณทำตัวเป็นคนดียังยากเลย แล้วจะทำอะไรได้ ”
“ ผมทำได้ แค่ลิตาให้โอกาสผม ” ลลิตาที่พยายามอดทนมาก แต่กฤษณ์กลับยิ่งแสดงไร้ยางอาย จนลลิตาทนไม่ไหวกับแววตาหลอกลวงนี้แล้ว
“ คุณกฤษณ์ เลิกตอแหลสักทีเถอะค่ะ คิดว่าลิตาโง่ไม่รู้เหรอว่าคุณแอบทำอะไรลับหลังลิตาบ้าง ใช้รถของลิตาพาธิดารัตน์เข้าม่านรูด แล้วมาบอกว่าเป็นคนดี อย่างนี้มันคนเหี้ยต่างหาก ” กฤษณ์แอบหน้าเสียที่ไม่คิดว่าลิตาจะรู้ทันการกระทำของตน แต่ก็ไม่ยอมแพ้ย่อท้อ เข้าไปจับมือลลิตาเพื่อออดอ้อน แต่ลลิตากลับดึงมือกลับไม่ให้แตะต้องตัว
“ ผมยอมรับว่าทำแบบนั้น มันเป็นธรรมดาของผู้ชาย ผมก็แค่เอาเล่นๆไม่ได้คิดนอกใจลิตาเลยนะ ” คำแก้ตัวของกฤษณ์ทำลลิตาถึงกับต้องโบ๊ยปากอย่างเหลืออด
“ หยุดพูดสักทีเถอะ ลิตาไม่อยากฟังคำแก้ตัวสกปรกของคุณอีก ”
“ เราเป็นผัวเมียกันนะลิตา ลิตาจะผลักไสรังเกียจผมแบบนี้ได้ยังไง ”
“ ทำได้ ถ้าผัวมันระยำ ”
“ ลิตา คุณรังเกียจผมมากเลยเหรอ ”
“ จะพูดอย่างนั้นก็ได้ ลิตาตาสว่างแล้ว ที่คุณแต่งงานกับลิตาเพราะคุณกับแม่คุณหวังแค่เงินของลิตาเท่านั้น ” ลลิตาเอ่ยความจริงทุกอย่างออกมา ทำกฤษณ์แอบตกใจไม่คิดว่าลลิตาจะล่วงรู้ทัน
“ มันก็ใช่ แต่ผมเต็มใจช่วยงานคุณจริงๆนะลิตา ” กฤษณ์ยังคงแถแก้ตัวไปเรื่อย
“ ช่วยงานที่หวังเงินนะเหรอ ”
“ ลิตา ผมเป็นผัวคุณ คุณไม่คิดจะให้เงินผมใช้เลยเหรอ ”
“ ในที่สุดคุณก็เอ่ยความต้องการออกมาสินะ ”
“ ผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวเรา แล้วคุณล่ะ เอาแต่ไล่ผมแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่เราจะมีความสุขกันล่ะ ”
“ โปรดเข้าใจด้วยนะคะ ว่าต่อแต่นี้เราเป็นแค่ผัวเมียในนาม เพราะความจริงเราจะไม่เป็นอะไรกันอีก ”
“ ลิตา!! ”
“ ออกไปจากบ้านลิตาด้วย ลิตาจะพักผ่อน ”
“ ผมเป็นผัวคุณ ผมไม่ยอมให้คุณทำแบบนี้ง่ายๆหรอก ”
กฤษณ์เอ่ยกราดก่อนจะเดินออกไป ลลิตามองตามหลังกฤษณ์ด้วยสายตาที่ไม่ยอมแพ้เช่นกัน เรื่องบาดหมางนี้มันคงแค่เริ่มต้น
เย็นของอีกวัน ลลิตากลับมาถึงบ้านก็เปิดตู้เย็นหยิบผลไม้ออกมานั่งทานให้สบายใจ แต่อยู่ๆก็ต้องชะงัก เมื่อกล่องใส่ผลไม้ถูกแย่งออกไปจากมือ
“ อะไรกันคะคุณป้า ”
“ ผลไม้พวกนี้เป็นของลูกชายฉัน ฉันเป็นคนซื้อมาให้ตากฤษณ์ เธอไม่มีสิทธิ์มากินของลูกชายฉัน ”
“ ลิตาไม่รู้ ”
“ เธอรู้อะไรบ้าง วันๆเอาแต่ทำงาน เคยสนใจบ้างไหมว่าลูกชายฉันชอบทานอะไร อยากทานอะไรบ้าง ”
“ คุณกฤษณ์มีคุณป้าคอยดูแลเอาใจแล้ว ลิตาไม่ต้องยื่นมือเข้าไปเอาใจหรอกค่ะ ”
“ เพราะแบบนี้ไง ตากฤษณ์ถึงต้องไปหาความสุขนอกบ้าน เพราะมีเมียไม่ได้เรื่องอย่างเธอ ”
“ ถ้าลิตาไม่ได้เรื่องก็หย่าเลยสิคะ ”
“ นี่เธอท้าฉันเหรอ? ”
“ คุณป้ายกยอลูกชายให้ทำเลวขนาดนี้ หย่าไปเลยจะได้ทำได้ถนัดๆ หรือไม่ก็จะได้หาที่เกาะใหม่ ลิตาจะได้หลุดพ้นสักที ”
“ ฉันไม่มีวันให้ลูกชายฉันหย่า ทุกอย่างของเธอมันต้องเป็นของตากฤษณ์ แล้วบ้านหลังนี้ฉันกับลูกจะเข้ามาทำอะไรก็ได้ เพราะตากฤษณ์เป็นผัวที่ถูกต้องตามกฎหมาย แล้วฉันก็เป็นแม่ผัวของเธอ ฉันสองแม่ลูกมีสิทธิ์ทุกอย่าง ”
“ …………. ”
“ ผู้หญิงอย่างเธอมีผู้ชายอย่างลูกชายฉันลดตัวมาแต่งงานด้วยก็บุญท่วมหัวแล้ว ช่วยสำนึกด้วย ”
“ มีอะไรให้สำนึกคะ ลูกชายคุณป้าไม่มีอะไรดีสักอย่าง มีแต่สันดานไม่ดี ”
“ อีลิตา!!! ”
เพี๊ยะ!!!
คุณหญิงวดีฟาดฝ่ามือตบลลิตาอย่างเต็มแรง คีรินเข้ามาขวางลลิตาทันทีและจะเอาเรื่องคุณหญิงวดี แต่ลลิตาส่ายหน้าให้คีรินเชิงไม่เป็นไร คีรินเป็นห่วงลลิตามาก แต่ทำได้แค่ถอยออกไป
“ แกเป็นเมียไม่ได้เรื่อง แล้วยังกล้าปากดีกับฉัน ฉันจะบอกอะไรให้ ถ้าแกยังอวดดีไม่ใช้เงินลูกชายฉันใช้ แกเจอกับฉันอีกแน่ ”
“ คุณป้าจะทำอะไรก็เชิญทำเถอะค่ะ ”
“ แกได้เห็นดีกับฉันแน่ อีนางเพศยา ”
“ …………. ” คุณหญิงวดีกระแทกผลักลลิตาและเดินออกไปอย่างหยามเกียรติ
“ คุณหนู เจ็บมากไหมคับ? ” คีรินเอ่ยถามลลิตาด้วยความห่วงใย ที่แก้มของลลิตาแดงมาก
“ ลิตาไม่เจ็บหรอกค่ะ ลิตาต้องอดทนให้ได้มากที่สุดเพื่อพ่อกับแม่ ”
“ คุณหนู… ”
…………….. ?………………
⭐อ่านจบแล้ว กดเข้าชั้น กดติดตาม ขอคอมเมนต์น่ารักๆ ให้กำลังลิตารับมือกับสามีเลวกับแม่สามีตัวร้ายกันด้วยนะคะ
? นามปากกา วิยดา ?
- Writer
