ผ่านมาสามอาทิตย์ ไป๋อวี่ยังคงไม่รู้ว่าระบบผู้ช่วยอย่างหลิวเมิ่งหายไปอัปเดตเนื้อหาอะไรนานขนาดนั้น แต่ด้วยความที่ไม่มีเฉินเฟยหย่ามาก่อกวน เขาจึงรู้สึกร่าเริงไม่ติดใจเอาความอะไรกับหลิวเมิ่ง
ทั้งยังได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับจางฮุ่ยหลิงสองต่อสองในศาลากลางตำหนัก นั่งดื่มชา อ่านหนังสือ ทายปัญหาเชาว์ ทำให้เขาแทบจะลืมไปแล้วว่าเวลานี้เป็นตัวตายตัวแทนของใครอยู่
แม้ว่าทุกเช้าต้องไปเข้าเฝ้าพระชายาเอกที่ตำหนักตามธรรมเนียม แต่ไป๋อวี่ไม่มีเรื่องต้องกังวลใจเท่าใดนัก นางไม่ได้กลั่นแกล้งเขาเหมือนครั้งที่ผ่านมา คงจะรู้สึกขอบคุณเขาอยู่บ้างที่มอบของสิ่งนั้นไว้ให้ ครั้นเห็นหน้ากันนางจึงทำหน้าตาเฉยเมยแล้วรีบไล่ให้พ้นหน้า ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ไป๋อวี่ต้องการ
ทว่า วันนี้กลายเป็นวันที่เฉินเฟยหย่าต้องมาพักอยู่ในตำหนักแห่งนี้ บรรยากาศจึงแตกต่างไปจากทุกวัน
นับว่าเป็นครั้งแรกในรอบสามอาทิตย์ที่เฉินเฟยหย่าได้พบกับไป๋อวี่ เขากว
