Chapter 15 พ่อแมงมุมพิษร้อน “วันนี้จะไม่นอนเฉย ๆ นะ” เสียงเข้มสั่ง เพียงสบดวงตากระจ่างใสที่มองเขานิ่ง “พี่เอ่อ... จะทำอะไรคะ?” เสียงหวานถามซื่อ ๆ แล้วเจ้านายหนุ่มก็ทำให้เธอตกใจเมื่อเขาไม่พูดอะไร โน้มตัวลงตวัดข้อพับเนียนลอยโหวงจากเก้าอี้โซฟา “ว๊าย! ปล่อยดาวลงนะ” นัยน์ตาสีอำพันประกายวาววับประกาศว่าเขาจะอุ้มเธอไปไหนได้ ถ้าไม่ใช่บนเตียง! หญิงสาวเริ่มโวยวาย สองมือเรียวโอบรัดรอบคอแกร่งแน่นเพราะกลัวหล่นก้นปักพื้น กลัวยิ่งกว่าคือเธออาจกลิ้งลงไปกับบันไดวน ซึ่งเขาคงไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนั้น กระทั่งแผ่นหลังบางสัมผัสเตียงนุ่ม ราวกับว่าเธอถูกสะกดด้วยมนตราจากปีศาจ ร่างกายเย็นวาบอย่างไม่สามารถขัดขืน เจ้าของร่างสูงยันหัวเข่าและข้อศอกไว้เหนือเรือนกาย มือกระตุกเน็กไทติดคอเสื้อออกตรึงข้อมือทั้งสองข้าง “ทำอะไรคะ?” “แมงมุม... มันไม่ใจดีกับเหยื่อ มันร้าย... มีพิษ มันชอบทรมานเหยื่อระหว่างที่ติดใยก่อนฉีกกิน