Chapter 11 คำสาปแห่งอารัคเน
“คงคิดว่าพี่น่าเกลียดน่ากลัว ไม่เข้ากับหน้าตาใช่ไหม?”
“ดาวหมายถึงที่คายตัวอะไรออกมาน่ะ ไม่ได้หมายถึงเจ้าพวกแมงมุม ไม่ได้หมายถึงหน้าหล่อ ๆ ของเฮียพันวาด้วยค่ะ”
“อื้ม... ขอน้อมรับคำชมนะครับ แต่ถ้าพี่คายตุ๊กตาหมีหรือว่าดอกกุหลาบมันจะยังน่าสยองสำหรับดาวอยู่ไหมล่ะ?”
“ไม่ค่ะ น่าสยองอยู่ดี เป็นไปได้ช่วยอย่าคายอะไรออกมาสักอย่างเลยนะคะ ดาวจะขอบคุณมาก” หญิงสาวทำมองค้อน ตาชำเลืองไปทางเจ้าตัวสีดำสนิทกำลังทำกล้ามโต ยกขาหน้าขึ้นแยกเขี้ยวด้วยท่าทีคุกคามเหมือนต้องการสื่อสารว่า... มันโกรธ!
“แปลกดีนะ มันโมโหอะไรดาว หน้าตามันดูหงุดหงิดจัง” ว่าแล้วเธอก็เชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งยโส “เอ... มีมุกมากกว่านี้ไหมล่ะ นอกจากคายแมงมุมออกมาเนี่ย ยิงใยแบบไอ้แมงมุมได้หรือเปล่า”
“พี่ไม่ใช่สไปเดอร์แมน แต่สั่งให้พวกมันชักใยขึงน้องดาวคนสวยไว้กับที่ได้นะ”
ตรึงใจรู้ว่าเขาแค่ขู่เธอเล่น ตามองเขี้ย
