EPISODE09 อย่างอแง
1610 Words
Tiger Talk
“ขัดคำสั่ง?” ผมมองหน้าเด็กผู้ชายที่กำลังนั่งกดเกมอย่างเอาเป็นเอาตาย
“สงสาร” คือคำตอบที่ผมไม่ได้ต้องการ พร้อมการตั้งใจเล่นเกมค่อย ๆ เบาลง
“เอาอะไรคิด” ว่ากันว่าคนที่ประเภทคล้ายกัน โลกจะดึงดูดให้มารู้จัก มาอยู่ด้วยกัน บางที ทฤษฎีนี้ก็ไม่ใช่เสมอไป ผมเชื่อแบบนั้นนะ ไม่รู้ว่าเป็นความเชื่อที่ผิดหรือเปล่า
“สมอง”
“หึ” ผมแสยะยิ้มพลางลุกจากเก้าอี้เมื่อคิดว่าอยู่ไปก็ไร้ประโยชน์ เท้าผมกำลังจะก้าวออกจากห้อง ทว่าผมหันกลับมาเมื่อคู่สนทนาพูดบางอย่างขึ้น
“เปลี่ยนแผนได้ไหม เหนือสงสาร” เด็กผู้ชายอายุ 18 ปี หน้าตาจัดว่าหล่อ เรื่องผู้หญิงมีให้เลือกควงเกลื่อนไปหมด เป็นพวกมีหลายบุคลิก เรียกง่าย ๆ ว่าวัยกำลัง ‘เลว’ ที่เห็นอาจจะไม่ใช่ตัวตน ตัวตนจริง ๆ ไม่ใช่คนจะมองเห็นได้ง่าย ๆ พวกหลายหน้า พลิกแพลงได้ตลอด
“เปลี่ยน?” ไม่น่าเชื่อว่าคำว่าสงสารจะออกจากปากผู้ชายแบบนี้
“น้องหนูไร้เดียงสาเกินไป เหนือว่าเรา…”
“อยากเปลี่ยน?”
“เหนือไม่อยากหลอกน้องหนูแล้ว”
“งั้นก็ตามใจ”
“จริงเหรอเฮียไท” น้ำเหนือวางทุกอย่างลงแล้วหันมายิ้ม แต่แล้วก็ต้องหยุดยิ้ม
“อืม แกก็ออกจากโรงเรียนนั้นซะ ที่เหลือฉันจะจัดการเอง ฉันเพิ่งนึกอะไรดี ๆ ขึ้นมาได้”
“เฮียไท เหนือไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น เหนือไม่อยากให้น้องหนู…”
“จะสงสารเด็กนั่น หรือแม่แก หรือฉัน หรือตัวแกเอง”
“เฮีย…”
“หรือว่าคนอย่างแก ตกหลุมรักเด็กนั่น?”
“…”
“หึ ท่าจะจริง”
“ตามใจเฮียเลย เขาเป็นเมียเฮียนี่ จะทำอะไรกับเขาก็ได้ เหนือมันก็แค่น้องชายคนละแม่ จะห้ามจะขออะไรเฮียได้”
“อย่ามาตัดพ้อ รู้ตัวก็ดี เพราะฉันทำแน่ และแกเลือกที่เรียนใหม่ซะ”
“เหนือจะเรียนที่เดิมจนจบ” ดื้อรั้นเป็นบ้า
“งั้นก็คงไม่จบ เพราะฉันไม่ให้แกเรียนที่นั่นแล้ว” ผมก้าวเดินต่อขี้เกียจจะสาวความ
เสียงกึกกักมาด้านหลัง ไม่ทันไรน้องชายต่างแม่ก็วิ่งมาดักหน้าผม “เฮียไทเกอร์”
“ถอยไป ฉันไม่มีเรื่องพูดกับแกแล้ว”
“เฮียอย่าบังคับเหนือเรื่องนี้”
“เรื่องนี้? เรื่องไหน”
“น้องหนู”
“...”
“วันนี้เหนือพาน้องหนูไปหาแม่ แม่ชอบน้องหนูมาก แม่อยากเจอน้องหนูบ่อย ๆ เฮียไท เหนือไม่อยากให้แม่ผิดหวัง”
มือผมยกขึ้นคว้าที่ลำคอน้องชายต่างแม่โดยอัตโนมัติ “ฉันถึงบอกว่าให้มันอยู่ในขอบเขตที่ฉันบอก แต่แกก็ไม่ฟัง คราวนี้มาขอร้องให้ฉันฟังแกเพื่ออะไร”
“เหนือไม่คิดว่าคู่หมั้นเฮียจะจิตใจดีแบบนั้น” เหอะ ผิดที่ยัยเด็กอ้วนโลกสวยว่างั้นเถอะ
“ฉันให้โอกาสแกก็ได้” ผมปล่อยมือออกจากลำคอของน้องชาย ผมเชื่อว่ามันยอมตายคามือผม “แล้วแกเลิกรู้สึกแบบนั้นกับเมียฉันซะ ไม่งั้นจะว่าฉันใจร้ายไม่ได้”
“...”
“อ้อ อย่าขวางทางฉันด้วย เพราะฉันจะไม่มีวันให้ผู้ชายคนนั้นมีความสุขเพียงคนเดียว” ว่าจบผมเดินออกจากห้องของคอนโด คอนโดที่ผมเคยซื้อเพื่ออยู่ให้ใกล้นิเนลมากที่สุด แต่ตอนนี้มันไม่จำเป็นอีกแล้ว เธอกลายมาเป็นน้องสาวของผม และตอนนี้ผมก็มั่นใจเต็มร้อยว่าสามีของเธอจะสามารถปกป้องเธอจากพ่อผมได้ ผมแค่คอยดูอยู่ห่าง ๆ ก็พอ
เพราะงั้นตอนนี้ก็เป็นเวลาของผมบ้างที่จะได้เอาคืนคนที่ชอบแทนตัวเองว่าพ่อ
ผมกลับมาบ้าน บ้านหลังที่ผู้ชายคนนั้นสร้างให้ผมกับน้องหนูอยู่ด้วยกัน หลังจากที่ออกจากห้องหอไปคืนนั้นผมไม่ได้กลับมาอีกเพราะมีหลายอย่างต้องทำ และต้องการความแน่ใจเรื่องของนิเนล
ต้องบอกว่าที่กลับมาเพราะได้ยินมาว่าน้องชายต่างแม่พาเมียของผมไปแนะนำให้แม่มันรู้จัก ผมโทรตามน้องหนูยิก ๆ แต่ยัยเด็กอ้วนไม่รับสักสายข้อความก็ไม่เปิดอ่าน ก็เลยต้องกลับมานั่งรอที่บ้าน จัดการเมียตัวเองก่อนค่อยไปจัดการน้องชาย
ผิดที่ผมวางแผนไม่ถี่ถ้วน ความจริงไม่น่าให้สองคนนั้นได้รู้จักกันเลย
ผมออกมาจากห้องน้ำแล้วเดินไปนอนที่เตียง ยัยเด็กอ้วนนอนกรนไม่เหลือคราบผู้ดีสักนิด ผมนอนลงข้าง ๆ มองเธอที่กำลังหลับ ไม่ชอบเลยที่ยัยนี่ใจดีชอบห่วงคนอื่นจนเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในอันตราย ไม่ชอบสักนิดที่ฉีกยิ้มอยู่เสมอ ไม่ชอบที่พูดจาไพเราะ ผมไม่ชอบที่ยัยเด็กนี่ไร้เดียงสา ผมไม่ชอบทุกอย่างที่เด็กนี่เป็น
ผมวางมือที่ศีรษะของน้องหนูแล้วลูบเบา ๆ“โลกนี้มันโหดร้ายมากรู้ไหม เมื่อไหร่เธอจะเลิกทำตัวกลมกลืนไปกับทุกเหตุการณ์สักทียัยบื้อ”
“ครอกฟรี้ ครอก...”
“หึ แต่เธอเป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน หลอกง่ายดี ขอโทษนะที่เธอต้องอยู่ข้างฉันไปตลอด จากนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธออีกแล้ว” ผมนอนมองน้ำลายที่ไหลออกจากปากอยู่พักใหญ่ก็นอนหันหลังให้เธอ อีก 4 เดือนยัยเด็กอ้วนจะอายุ 18 ปีเต็มเมื่อถึงวันนั้นผมจะรวบหัวรวบหางจับเธอกินซะ
เช้าวันต่อมา
พลังงานบางอย่างกำลังจ้องมองผมอยู่ ไม่ต้องลืมตาก็พอเดาออกว่าใคร “จ้องฉันขนาดนี้ อยากกินฉันหรือไง”
“รุ… รู้ได้ไงว่าน้องหนูมองอยู่คะ”
“เดาเล่น ๆ เลยนะ เธอน่ะไม่ได้แค่มองหน้าฉัน แต่มองหน้าอกฉันด้วย” ผมพูดก่อนจะลืมตาขึ้นเพื่อมองยัยเด็กอ้วนจอมหื่นที่วัน ๆ สรรหาดูซีรีย์ที่มีแต่ผู้ชาย จุดมุ่งหมายของยัยนี่คือมองหุ่นผู้ชายแล้วนั่งน้ำลายไหล
“ก็ถอดให้มอง น้องหนูก็มองสิคะ” ยัยเด็กอ้วนพูดขณะที่นั่งห่อตัวในผ้าห่ม
“หัดหื่น?”
“มะ… ไม่ต้องมาว่าน้องหนูเลย คุณไทมาถอดเสื้ออยู่บนเตียงนอนของน้องหนูได้ไงคะ” หึ เสียงตะกุกตะกักมาเชียว นี่จินตนาการไปถึงไหนแล้ว
“ฉันไม่ได้ถอดแต่เสื้อนะ ข้างล่างก็ถอด”
“หือ?” ตาลุกโชนขึ้นมาเชียว แก้มกลม ๆ เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วย
“เธออยากดูไหม?”
น้องหนูยื่นมาแตะที่หน้าผากผม เฮ้ย จะดูจริงเหรอวะ “ก็ไม่ได้ป่วย ทำไมทำตัวแปลก ๆ แล้วนี่จะตอบได้หรือยังคะว่ามานอนบนเตียงของน้องหนูทำไม”
“เตียงเราต่างหาก ของเธอคนเดียวที่ไหนยัยอ้วน”
“คุณไทจะนอนห้องนี้เหรอคะ”
“อืม”
“งั้นน้องหนูกลับจากโรงเรียนจะย้ายไปนอนอีกห้อง”
“นอนด้วยกันมันจะทำไม”
“เราจะนอนด้วยกันได้ไงคะ”
“ทำไมจะไม่ได้เมื่อคืนก็นอนแล้ว”
“ไม่ดีแน่ ๆ ค่ะ เกิดขึ้นครั้งเดียวก็พอ”
“ทำไมจะไม่ดี ตรงไหนไม่ดีในเมื่อเราแต่งกันแล้ว”
“แต่งแบบไม่เต็มใจนี่คะ”
“อย่ามาเถียง ฉันเป็นผู้ปกครองเธอ”
“น้องหนูควรทำตัวแบบไหนคะถึงจะถูกใจคุณไท” ยัยเด็กอ้วนทำหน้าเอือมผมพร้อมผ่อนลมหายใจใส่ผมแรง ๆ หนึ่งที
“ทำตัวน่ารัก ๆ ทำเป็นไหม รับรองแบนั้นฉันถูกใจแน่”
“...” น้องหนูขมวดคิ้วทำหน้างงใส่ผม
“อย่าเอ๋อ ไปแต่งตัว จะไปส่ง”
“หือ อะไรกันคะ”
“ไม่เข้าใจเหรอ บอกว่าจะไปส่ง”
“ไหนบอกว่าจะให้โอกาสน้องหนูไง น้องหนูไม่ได้ทำผิดนี่คะ”
“เปลี่ยนใจแล้ว ไปแต่งตัวเดี๋ยวสาย”
“คุณไทคะน้องหนูจะไม่ดื้อแล้วค่ะ”
“...”
“คุณไทเกอร์คะ”
“...”
“คุณสามี คุณผู้ปกครอง ใจดีกับน้องหนูหน่อยสิ ให้โอกาสน้องหนูก่อน อย่าเพิ่งใจร้าย”
“ไปแต่งตัว”
เสียงยวบยาบยัยเด็กอ้วนลุกลงจากที่นอน พร้อมเสียงงึมงำที่ผมได้ยิน ทว่าทำเป็นไม่สนใจ “บ้าบอ เอาแต่ใจ วัยทองหรือไงเมื่อวานอย่างวันนี้อย่างพรุ่งนี้อย่าง นิสัยเสีย”
@โรงเรียนมัธยม×××
“เลิกกี่โมงส่งตารางเรียนให้ด้วย ถ้าว่างจะมารับ ถ้าไม่ว่างเดี๋ยวให้คนมารับไปส่งที่บริษัท” ผมจอดหน้าโรงเรียนแล้วบอกยัยเด็กอ้วนที่นั่งหน้าบูดบึ้ง
“...”
“จะนั่งหน้าบึ้งอีกนานไหม เดี๋ยวก็ไม่ทันเข้าแถว มอปลายก็มีเช็กชื่อในแถวไม่ใช่หรือไง”
“อย่าทำเหมือนเป็นเรื่องปกติสิคะ น้องหนูไม่ชอบเลย” หันมาขมวดคิ้วใส่ผม
“ไม่ชอบอะไร”
“ไม่ชอบสิ่งที่คุณไทกำลังทำ”
“ฉันทำอะไร”
“คุณไทเกอร์”
“สามีมาส่งภรรยาที่โรงเรียนมันย่อมเป็นเรื่องดีไม่ใช่หรือไง ฉันทำตามหน้าที่ ฉันทำอะไรผิด”
“คุณไท” น้องหนูทำหน้าจะร้องไห้
“อย่างอแง เพราะต่อไปนี้ฉันจะทำแบบนี้ทุกวัน เธอควรชิน”
“เพื่ออะไรคะ”
“เพื่อให้เธอชอบฉันไง” ผมหันไปยิ้มให้เธอพร้อมยกมือขึ้นไปจับที่แก้มกลม ๆ “ตั้งใจเรียนนะเด็กอ้วน”
END Tiger
- Writer
