“ไอ้บ้า! ไอ้สารเลว! ปล่อยฉัน จะพาฉันไปไหน”
ชายิกาตะเบ่งเสียงถามหน้าดำหน้าแดง แต่หาได้ฟังรู้เรื่องไม่ เพราะเรียวปากอิ่มยังคงถูกมือใหญ่ตะปมไว้แน่น ไม่ว่าจะพยายามบิดกายดิ้นหนีอย่างไร ก็ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองให้รอดพ้นไปได้
ผู้พันฟาเรลล์ไม่สนใจเสียงร้องโวยวายของชายิกา ขณะเดินผ่านไปยังตู้เสื้อผ้า ผู้พันหนุ่มเหยียบลงไปบนชุดราตรีสีแดงของชายิกา ซึ่งเขาเป็นคนปลอกเปลือกเธอเมื่อคืนที่ผ่านมา จึงใช้เท้าเตะให้ชุดลอยขึ้นแล้วคว้าไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนชั้นในผ้าลูกไม้ทั้งสองชิ้น ก็ใช้เท้าคีบขึ้นมา คว้ามาถือไว้รวมกับชุดราตรีของหญิงสาวด้วย
ทางลับสำหรับลงไปยังห้องใต้ดิน อยู่ภายในตู้เสื้อผ้าใบใหญ่ ซึ่งถูกสร้างขึ้นและปกปิดไว้อย่างแนบแน่น ผู้พันฟาเรลล์แหวกเสื้อผ้าออก กดปุ่มลงไปบนผนังตู้เสื้อผ้า รอแค่เพียงครู่เดียว แป้นสำหรับกดรหัสก็เลื่อนออกมาข้างหน้า ผู้พันหนุ่มกดรหัสลงไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับแบกร่างเล็ก
