"อื้มม~" ร่างบางเริ่มขยับตัวในช่วงสายของวันใหม่พอปรือตาตื่นขึ้นตาเหตุการณ์เมื่อวานก็ย้อนกลับมาทำร้ายเธอ
"อึก ฮือๆ" อัญริสาสะอื้นร้องออกมาด้วยหัวใจที่บอบชํ้า ทำไมมันเจ็บแบบนี้นะการรักคนที่ไม่แม้แต่จะเห็นค่าเรามันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน
แอดดดดดด
"ตื่นแล้วเหรอ?" เขาเอ่ยถามเดี๋ยวนํ้าเสียงติดเย็ยชา แล้วเดินเข้าไปหาเธอที่เตียงพร้อมกับถาดอาหาร
อัญริสารีบเช็ดคราบนํ้าออกลวกๆแล้วนอนหันหลังให้คนที่เข้ามาใหม่ทันที ยิ่งเธอเห็นหน้าเขานํ้าตาเธอก็ยิ่งไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้
"อย่ามาทำเป็นเมินฉันอัญริสา" ริชาร์ดวางถาดอาหารลง ก่อนจะเอ่ยต่อว่าคนที่กล้าเมินเขา
"........." อัญริสาเม้นปากเข้าหากันแน่นเพื่อไม่ให้เสียงสะอื้นหลุดออกมาให้เขาได้ยิน
"อยากจะลองดีใช่ไหม ได้" เมื่อว่าเธอฉันเงียบแล้วทำเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุ มือหนาจับร่างบางพลิกกลับมาเผชิญหน้ากับเขา ก่อนที่ปากหนาจากประกบลงที่ปากบาง
"อ๊ายย ไม่นะ ปล่อย
