Mysterious Eater

1

HINDI palaging masaya ang bawat lovestory at lalong hindi rin palaging may happy ending.

May mga pagkakataon na may masasaktan at may mga sandali ring may iiyak.

Hindi ito maiiwasan at lalong hindi rin mapipigilan.

Napakuyom siya ng kamao dahil galit siya sa mga manlolokong lalaki. Naiinis din siya sa mga lalaking hindi sineseryoso ang mga babae at lalong ayaw niyang makakakita ng babaeng umiiyak sa kanyang harapan.

Ayaw rin niyang may nasasaktang babae dahil lang sa pag-ibig.

Magmula nang araw na makamit niya ang kakayahang ito... Iyon na rin ang araw na sinabi niya sa kanyang sarili na sa oras na makakita siya ng lumuluha o nasasaktang babae-- Lalapitan niya ito at paliligayahin para malimutan ang sakit na nararamdaman nito.

Ililigtas niya ang mga babaeng iniwan... At isasalba ang mga babaeng nawalan ng pag-asa dahil sa pag-ibig.

Ngunit hindi siya isang bayani na kayang iligtas o paligayahin ang lahat dahil may isang parte sa kanyang pagiging lalaki ang nagsasabing kailangan niya rin ito.

"Piling-pili lamang na mga babae ang pwede kong gamitan ng kakayahan kong ito," winika niya sa sarili habang naglalakad sa ilalim ng madilim nang kalangitan.

Nagbabadya na ang isang malakas na ulan nang mga sandaling iyon. Hanggang sa tuluyan na ngang bumuhos ito.

Kasabay nga ng pagluha ng isang binibining nakaupo sa isang upuan sa isang parke, ay siya namang pagpatak ng ulan sa nagdudurugo nitong puso.

"Mga manloloko kayong mga lalaki! Matapos naming ibigay ang gusto ninyo... Iiwanan lang ninyo kami. Putangina ninyo!" malakas na sinabi ng dalagang iyon. Kasabay ng malakas na ulan ay ang pagkaligo nito nang matindi dahil dito.

Ang mga tao sa lugar na iyon ay naghanap ng masisilungan at mabilis na nagsitakbuhan. Pero, nanatili naman sa gitna ng ulan ang nasabing dalaga. Umiiyak siya dahil niloko na naman siya ng kanyang ikaapat na boyfriend. Pakiramdam niya ay ginagamit lang siya ng mga nagiging kasintahan niya. Minahal naman niya ang mga ito at ibinigay ang gusto, pero iisa pa rin ang nangyayari sa huli—iniiwanan siya.

Ang malakas na ulan ay mas lalong bumuhos. Kung ang pagkabasa raw niya rito ay ang panandaliang mag-aalis sa sakit na nararamdaman niya... tatanggapin niya ito kahit magkasakit pa siya.

Umihip ang malamig na hangin at nakaragdag ito ng lamig sa kanyang katawan.

Nasa estado nga siya ng pagluha nang biglang may matinis na tunog ang siya’y narinig. Kasabay nito ay ang paghinto ng oras kasama na ang pagbuhos ng malakas na ulan sa lugar.

Isang kalmadong himig din ang kumalat sa paligid na sinabayan ng mga boses na sumasabay rito na nagbibigay ng pakiramdam na kung tawagin ay kaginhawaan.

"Huwag ka nang umiyak.”

“Huwag ka na ring malungkot.”

“Pinuntahan kita para makalimutan ang sakit ng iyong puso. Narito ako para ibsan ang sugat nito..." winika ng binatang nakasuot ng pormadong kasuotang itim. Nakamaskara ito ngunit sa boses pa lang nito ay masasabing nasa likuran ng panangga nito ang isang kaakit-akit na mukha na babagay rito.

"S-sino ka? At p-paano mo--" Naputol ang sasabihin ng babae nang bigla siyang niyakap ng binatang ito.

Nang mga sandaling iyon ay biglang pinamulahan ang dalaga. Nakaramdam pa siya ng labis na ginhawa at kakalmaduhan sa kanyang kalooban dahil dito. Nadarama rin niya ang malapad na dibdib nito na dumidiin sa kanyang sarili nang oras na iyon.

"Tinatanong mo kung sino ako?" tanong ng misteryosong lalaki sa may tainga ng dalaga. Ang boses nito ay biglang nanuot hanggang sa kaibuturan ng babae. Tila ba may kuryenteng hatid iyon. Parang napakamakapangyarihan noon sa sinumang babaeng makakarinig nito nang malapitan.

Pinamulahan muli ang dalaga at napakagat ito sa labi nang hindi inaasahan. Naguguluhan din siya sa nangyayari sa kanyang sarili nang sandaling iyon dahil tila isang hipnotismo ang ginawa sa kanya ng kung sinong lalaking yumayakap sa kanya ngayon.

Napaliyad bigla ang dalaga sa pagkakaupo niya nang makaramdam siya ng pagkabasa sa pagitan ng kanyang hita. Hindi iyon dahil sa ulan, iyon ay dahil sa kakaibang sensasyong naramdaman niya mula sa boses ng lalaking nakayakap sa kanya nang mga sandaling iyon.

"Sige... Magpapakilala ako sa iyo..." Pagkasambit noon lalaki ay siya namang pag-angat ng matambok na pwet ng dalagang nakasuot lamang ng maikling maong na shorts.

"Tawagin mo na lang akong... Mysterious Eater!"

Napakagat sa labi ang dalaga nang maramdaman niyang inalis na ng lalaki ang butunes ng kanyang maong na shorts. Kasunod noon ay naramdaman niya ang pagpasok ng kaliwang kamay nito sa ibabaw ng kanyang kulay pink na panty na nabasa na rin ng ulan.

Hinagod kaagad ng lalaki gamit ng kanyang daliri ang may katambukang pagkakababae ng dalaga. Mayroon ngang sumisingaw na init mula roon. May nahawakan din siyang tila pawis sa guhit na nasalat niya rito. Mainit at may kalagkitan din ang likidong umaapaw sa bahaging iyon.

Hinagod niya nang paulit-ulit ang hiwang nadama niya sa ibabaw ng panty nito. Walang tigil ang kanyang ginawa at sinamahan niya rin ng pagdiin ito gamit ang kanyang gitnang daliri na tila gusto na niyang ipasok iyon sa masabaw nang butas sa likod ng harang nito.

Impit na ungol naman ang tanging lumalabas sa bibig ng dalaga. Hindi niya alam kung totoo ba ito o isang panaginip, pero magkaganoon man ay isa lang ang nasa isip niya nang mga sandaling iyon... Kailangang may mainit na laman ang pumasok sa hiyas niyang nasa gitna ng kanyang hita. Kailangang may matigas na bagay siyang mapiga gamit ang kanyang perlas. Hindi pwedeng hindi. Kailangang may mangyari!

Gumalaw na nga ang kamay ng dalaga habang nakatingin sa kanya ang lalaking nakamaskara. Mabilis niyang sinalat gamit ang kanyang kanang palad ang nakabukol nang harapan ng misteryosong lalaking iyon.

Sa likod ng maskara... Sumilay ang ngiti sa labi ng lalaki. Ito na ang kanyang hinihintay.

Sa gitna ng hindi maipaliwanag na parke kung saan ang lahat ay nakatigil kasama na ng ulan, may dalawang hubad nang katawan ang mainit na nagbubuno sa dagat ng pagnanasa at kalibugan.

Hindi makapaniwala ang lalaki nang makita ang hubad na katawan ng babaeng iyon. Maputi ang balat nito at tila porselana sa kinis. Hindi siya nagkamaling ito ang maging target. Mas lalo ngang humindig ang kanyang sandata nang makita ang malusog na dibdib nito. Kulay brown ang bagay na nasa tuktok nito at hindi rin ganoon kalaki na parang kay sarap paglaruan ng dila.

Napalunok pa siya ng kanyang laway nang mapansing ahit ang ibabaw ng perlas nito. Kagaya ito ng naramdaman niya kanina sa ibabaw ng panty nito. Makinis iyon.

Tumayo bigla ang babae sa harapan niya.

"Hindi mo ba aalisin ang maskara mo?" malambing na winika ng babae habang masuyong hinahawakan at nilalaro ang malabakal na sa tigas niyang sandata na kung susukatin ay nasa anim na pulgada.