เมื่อหิมะโปรยปราย

อันชิงเหมยเป็นคู่หมั้นของเสิ่นหว่านอี้ ก่อนยกทัพไปออกศึก เขาไห้คำมั่นสัญญาว่าจะรักและซื่อสัตย์กับนางเพียงแค่คนเดียว จงรอเขากลับมาเพื่อแต่งงานกัน 1ปีผ่านไป เสิ่นหว่านอี้ชนะศึกกลับมา แต่เขาก็พาหญิงคนหนึ่งกลับมาด้วย บอกว่านางคือผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ หากไม่มีนางเขาก็คงจะตายไปแล้ว เสิ่นหว่านอี้กุมมืออันชิงเหมย แล้วเอ่ยปาก บอกว่า หยางซือหรูเป็นภรรยาของตน ตั้งแต่อยู่ที่ค่ายแล้ว ต้องการแต่งนางเป็นฮูหยินรอง ขอไห้อันชิงเหมยเมตตานางด้วย อันชิงเหมยแค่นหัวเราะทั้งน้ำตา บุรุษผู้นี้หลงลืมหมดสิ้นแล้วคำสัญญา มีแต่นางที่หลงเชื่อยึดมั่นอยู่ผู้เดียว เอาเถอะในเมื่อทั้ง2รักกัน ตนก็จะไม่ขวางวาสนา "ไม่ต้องแต่งนางมาเป็นฮูหยินรองหรอก ท่านแต่งนางมาเป็นฮูหยินเอกเถิด ข้าอันชิงเหมยผู้นี้ ขอตัดขาดวาสนากับท่าน ในเมื่อท่านรักษาคำมั่นสัญญา ที่ให้ไว้กับข้าไม่ได้ ข้าขอถอนหมั้น คืนอิสระไห้ ต่อไปเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก"