One Shot Stories

1st One Shot Story

I was in my room that time. Tumayo ako at kinuha ang powerbank ko para maging flashlight kasi sobrang dilim sa hallway papuntang kitchen. Gusto ko kasing uminom ng tubig kasi nauuhaw ako. I turned on my powerbank’s flashlight then I started walking. I’m at my parents room when my powerbank’s flashlight turned off. I didn’t mind it kasi nag iinarte talaga ‘yong flashlight ng powerbank na ‘yon. Kinuha ko ‘yong cellphone ko para gamitin ‘yong flashlight. I opened my cellphone’s flashlight so that I can used it. Noong nakarating na ako sa kusina, hindi ko na binuksan ‘yong ilaw kasi iinom lang naman ako ng tubig. Habang umiinom ako may naramdaman akong nakatingin saakin. Pinabayaan ko lang kasi, normal na ‘yon. Halos araw-araw kung nararamdaman ‘yong mga matang nakatingin saakin. Pinadapa ko ‘yong cellphone ko sa lamesa. ‘Yong ilaw ng cellphone ko ay nanatiling bukas. Kukunin ko na sana ‘yong cellphone ko ng bigla namatay ang ilaw at napunta sa "Ultra Power" mode ang cp ko. Nagulat ako, kasi syempre hindi naman nag la-lag ‘yong cp ko para mapunta sa ganoong mode ng hindi hinahawakan or hindi pinipindot. Alam ko naman na there's something sa bahay namin pero hindi ko ni expect na magpaparamdam siya at cp ko pa talaga ‘yong ginamit niya to tell me that's he/she's behind me. Naramdaman kung parang may umakbay saakin, hindi ko na pinansin at bumalik na ako sa kwarto. I started walking going to my room again. Kasama ko ang kapatid ko roon. Tatlo kami sa kwarto na 'yon, my youngest sister at ang mas matanda saakin. I started telling them what happened to me when I was in our kitchen. I turned my sight in my younger sister and I saw fear in her eyes. Sabi niya, baka tinatakot ko na naman siya. That night, hindi ako nakatulog agad so sumabay ako sa mga kapatid ko mag-puyat. Gusto ko nang mag-charge sa sala kasi nga dalawang saksakan lang meron sa kwarto and I know that my younger sister will used it so, ako ang mag a-adjust. Ayokong lumabas kasi baka hindi lang cp ko ‘yong pake-ke-ilaman niya. I'm not scared of it dahil nga araw-araw naman akong nakakaramdam no'n pero that time, that time is the first thing na may hinawakan siyang gamit ko. Hanggang sa umuwi sina tatay at mama galing lamay, doon lang ako lumabas to charge my cellphone.

//errors ahead//