การตัดสินใจ...4

600 Words
" ค่ะนาย " ปลายสายคือแม่บ้านของเขาที่ดูแลเขามานาน เพียงไม่นานหญิงชรารูปร่างอุ้ยอ้ายก็เข้ามาพบพสุธาในห้องของเขา และเธอก็ต้องสะดุดตากับสาวสวยที่อยู่ในห้องกับเจ้านายหนุ่มของเธอ " นายมีอะไรให้อิฉันรับใช้คะ " นางแดงเอ่ยด้วยความนอบน้อม " พาคุณไข่มุกไปพักที่ห้องติดกับห้องของผม แล้วดูแลเธอด้วย " พสุธาเอ่ยออกไปก่อนเหลือบไปมองนาราภัทรเล็กน้อย " ค่ะนาย " นางแดงรีบเดินนำหน้านาราภัทรพร้อมกับเอ่ยปากเรียกเธอ " ตามอิฉันมาค่ะคุณไข่มุก " นางแดงเอ่ยเรียกนาราภัทรให้เดินตามนางออกไป นาราภัทรถือกระเป๋าใบเล็กของเธอเดินตามนางแดงออกไป พสุธามองตามเธอด้วยความพอใจ ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ แต่ลุงของเธอคงเที่ยวเอาไปเร่ขายไปทั่วแบบนี้ เพราะผีพนันอย่างนายทวีคงไม่ได้ทำแบบนี้เป็นครั้งแรกอย่างแน่นอน แต่ไม่เป็นไรเขาเก็บเธอเอาไว้ เบื่อเมื่อไหร่เขาก็แค่คืนนายทวีไปก็เท่านั้น เมื่อคิดได้เช่นนั้นพสุธาจึงเลิกสนใจเรื่องนี้ แล้วหันกลับมาสนใจกับงานตรงหน้าต่อ ปล่อยให้นางแดงทำหน้าที่ดูแลนาราภัทร นางแดงเดินนำหน้านาราภัทรเข้ามาในห้องนอนใหญ่ มันถูกตกแต่งด้วยวัสดุราคาแพง มันดูดีกว่าที่เธอสมควรจะได้รับมันด้วยซ้ำ " ป้าคะ ป้าชื่ออะไรเหรอคะ ฉันจะได้เรียกถูก " นาราภัทรเอ่ยถามนางแดง " ป้าชื่อแดงค่ะ " นางแดงตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มของความเป็นมิตร " ป้าคะ นายของป้าชื่ออะไรคะ ฉันยังไม่รู้จักเลย " นาราภัทรเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะตั้งแต่เธอเข้ามาที่นี่ยังไม่มีใครเอ่ยเรียกชื่อของเขา ทุกคนที่นี่จะเรียกเขาว่านายทั้งนั้น " นายชื่อดินค่ะ " นางแดงเอ่ยด้วยรอยยิ้มของความเอ็นดู นาราภัทรพยักหน้ารับ ก่อนที่เธอจะใช้สายตาสำรวจไปรอบๆห้อง แล้วนางแดงจึงขอตัวออกไปจากห้องเพื่อปล่อยให้นาราภัทรได้มีความเป็นส่วนตัว นาราภัทรนั่งลงบนเตียงใหญ่ด้วยความเหนื่อยล้า เธอไม่รู้เลยว่าคืนนี้เธอจะต้องเจออะไรบ้าง เธอเอนกายลงบนที่นอนก่อนจะหลับตาเพื่อผ่อนคลายความเครียดทั้งหมด แล้วจึงเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า จนกระทั่งนางแดงมาเคาะประตูเรียกเธอในช่วงหัวค่ำ เพื่อให้เธอไปรับประทานอาหารเย็น เมื่อนาราภัทรไปถึงโต๊ะอาหารก็มีเพียงอาหารจัดไว้สำหรับเธอเพียงที่เดียว และเธอก็ไม่กล้าถามนางแดงว่าเจ้านายของนางแดงหายไปไหน เธอได้แต่นั่งรับประทานอาหารเงียบๆเพียงคนเดียว เมื่อรับประทานเสร็จเรียบร้อย นาราภัทรกำลังจะเก็บโต๊ะและนำจานไปล้าง แต่นางแดงรีบห้ามไว้นาราภัทรจึงได้แต่ปล่อยให้นางแดงทำงานของนางไป นาราภัทรจึงเดินกลับมาที่ห้องของเธอ ตอนนี้เธอรู้สึกโดดเดี่ยวเหลือเกิน หาใครสักคนที่พอจะเป็นคุยกับเธอก็ยังไม่มีใครเลย นาราภัทรจึงเดินเข้าห้องไปด้วยความรู้สึกเหงาๆ เมื่อเข้าไปในห้องแล้วเธอจัดการเปลี่ยนชุดของเธอออก แล้วจึงใช้เพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันกายของเธอแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย เสียงน้ำในห้องน้ำกระเซ็นซ่า เสียงดังจนนาราภัทรไม่รู้ว่ามีใครคนหนึ่ง ได้เข้ามารอเธออยู่ในห้องเรียบร้อยแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD