ต้นเหตุ...3

722 Words
นายทวีพยักหน้าก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงานของพสุธา หลังจากที่นายทวีเดินออกไปพสุธาสั่งให้เจษไปสืบประวัติของหลานสาวนายทวีมาให้เขา ตอนนี้เขาเริ่มสนใจเธอขึ้นมาเป็นพิเศษ บ้านของนายทวี นายทวีเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับมองหาหลานสาวกำพร้าของเขา ซึ่งโดยปกติเวลานี้เธอต้องเลิกงานแล้ว แต่วันนี้นาราภัทรกลับยังไม่กลับ นายทวีนั่งรอนาราภัทรที่โซฟาอย่างใจจดใจจ่อ พลางคิดแผนการที่จะทำให้นาราภัทรทำตามเงื่อนไขของเขาอย่างง่ายดาย ความคิดชั่วร้ายกำลังวนอยู่ในหัวนายทวี ความเห็นแก่ตัวกำลังเกาะกินใจของชายชรา เขายอมแลกทุกอย่างเพียงเพื่อให้เขาได้มีที่อยู่อาศัย โดยไม่สนใจว่านาราภัทรจะต้องไปเผชิญชะตากรรมเช่นไรต่อไป ชายชราคิดเพียงแต่ว่านาราภัทรจะต้องตอบแทนบุญคุณของเขา ที่ชุบเลี้ยงเธอมา หลังจากที่บิดาของเธอที่เป็นน้องชายแท้ๆของเขา และมารดาของเธอได้เสียชีวิตลงจากอุบัติเหตุเมื่อสิบปีที่แล้ว จึงทำให้นายทวีต้องทำหน้าที่เลี้ยงดูนาราภัทร ด้วยเงินมรดกจากพินัยกรรมของบิดามาราดาของนาราภัทร เงินมรดกจำนวนมากเพียงพอที่จะให้นาราภัทรเรียนต่อได้จนถึงระดับปริญญาตรี แต่นายทวีกลับติดการพนันจนเงินร่อยหรอลงเรื่อยๆ นาราภัทรจึงต้องเรียนจบแค่ ปวช. แล้วลาออกมาหางานทำ แต่นาราภัทรก็ไม่ได้โทษนายทวีแต่อย่างใด เพราะญาติที่เหลืออยู่ของเธอมีเพียงนายทวีเท่านั้น อีกทั้งนายทวียังดูแลเธอเป็นอย่างดีมาตลอด นอกจากนี้นาราภัทรยังรักและเคารพนายทวีเป็นอย่างมาก ผ่านไปกว่าชั่วโมงนาราภัทรเดินเข้ามาในบ้าน เธอมองหานายทวี เพราะเธอมีของชอบของนายทวีมาฝากเขา จึงทำให้วันนี้เธอกลับมาช้าเป็นกว่าปกติ " ลุงวี อยู่มั้ย " เสียงใสของนาราภัทรเอ่ยเรียกหานายทวี " ลุงอยู่นี่ หนูไปไหนมาทำไมวันนี้กลับช้า " นายทวีถามด้วยความร้อนรนเพราะเป็นห่วงนาราภัทรไม่น้อยเช่นกัน " วันนี้เงินเดือนออก หนูไปซื้อขาหมูเจ้าอร่อยที่ลุงชอบมาให้ รถติดมากก็เลยกลับช้าค่ะ " นาราภัทรอธิบายให้นายทวีฟัง " แล้วไปลุงนึกว่าเกิดอะไรไม่ดีไม่ร้ายขึ้นกับหนู " นายทวีกล่าวออกไปด้วยความเป็นห่วงหลานสาว แต่ความกลัวว่าจะไม่มีคนไปไถ่บ้านหลังนี้ให้เขามันมีมากกว่า ทำให้เขาเป็นกังวลอย่างมากระหว่างที่นาราภัทรยังไม่กลับถึงบ้าน มิหนำซ้ำเขาโทรไปนาราภัทรก็ไม่รับสายอีก " ลุงโทรไปตั้งหลายรอบก็ไม่รับสายลุงเป็นห่วงมากรู้มั้ย "นายทวียังคงต่อว่านาราภัทรต่อ " หนูขอโทษค่ะ " นาราภัทรเอ่ยออกไปด้วยความรู้สึกผิด " เอากับข้าวไปจัดใส่จานแล้วมากินข้าวกัน เดี๋ยวลุงมีเรื่องจะคุยด้วย " นายทวีเอ่ยด้วยความเครียด มันทำให้นาราภัทรสังเกตุเห็น แต่ก็ทำได้เพียงเดินไปจัดอาการใส่จานเท่านั้น ระหว่างทางที่เดินไปที่ห้องครัว นาราภัทรหันกลับมามองนายทวีด้วยความสงสัย เหตุใดวันนี้เขาถึงดูเครียดกว่าทุกวัน นาราภัทรนำอาหารมาตั้งที่โต๊ะ เธอนั่งรับประทานอาหารกับนายทวีเงียบๆ บรรยากาศบนโต๊ะอาหารค่อนข้างเครียดโดยที่นาราภัทรไม่ทราบสาเหตุว่าเกิดจากอะไร และสีหน้านายทวีก็เครียดจนเกินกว่าเธอจะกล้าเอ่ยถามสิ่งใด นาราภัทรคงทำได้เพียงแค่รอให้นายทวีพูดออกมาเอง หลังจากทั้งคู่รับประทานอาหารเสร็จ นาราภัทรเก็บโต๊ะเรียบร้อยแล้ว นายทวีก็ไปนั่งรอนาราภัทรที่โซฟาห้องรับแขก เพียงไม่นานนาราภัทรก็เดินตามออกไปนั่งที่โซฟากับนายทวี เมื่อนาราภัทรนั่งลงเรียบร้อยแล้ว นายทวีทำใจอีกครั้งก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อย " ลุงมีอะไรจะขอให้หนูช่วย " นายทวีเอ่ยออกไปหลังจากรวบรวมความกล้า " อะไรเหรอคะ " นาราภัทรเอ่ยถามด้วยความสงสัย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD