บทที่ 19

1270 Words

เจ้าหญิงฟาติยาไม่ได้หยุดความแสบทรวงไว้เพียงแค่นี้ เพราะเจ้าหญิงไม่ได้เป็นคนโทรมาเอง แต่กลับให้หญิงรับใช้เป็นคนโทรให้ เพราะตอนแรกๆ ที่เจ้าหญิงฟาติยาโทรมานั้น เขาดีใจรีบทักทายด้วยความตื่นเต้น แต่กลับได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของหญิงรับใช้ดังเล็ดลอดมาแทน พอสอบถามก็ได้รับคำตอบว่าเจ้าหญิงฟาติยาเป็นคนสั่งให้โทรมาหาเขา เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้ภูริชต้องขออนุญาตลูกค้ารับโทรศัพท์ก่อน เพราะดูท่าว่าหญิงรับใช้ที่โทรมาคงจะไม่หยุดแกล้ง หากเขาไม่กดรับสายและทักทายไปสักประโยค ตามที่นายหญิงของพวกเธอต้องการ “สวัสดี บอกเจ้าหญิงฟาติยาด้วยว่าผมคิดถึง” ภูริชกรอกเสียงลงไปแล้วก็ทำท่าจะกดตัดสายทิ้งทันที หากไม่ได้ยินน้ำเสียงหวานๆ ดังเล็ดลอดมาตามสายเสียก่อน เจ้าหญิงฟาติยาอายหน้าแดงซ่าน ตอนได้ยินคำทักทายของภูริช พออีกฝ่ายเข้าใจผิดคิดว่าเป็นหญิงรับใช้ที่โทรไปก่อกวน ก็รีบเอ่ยบอกอย่างรวดเร็ว ก่อนภูริชจะ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD