ห้าเดือนถัดมา
เธอมาที่นี่อีกแล้ว...
ปราสาทเก่าแก่หน้าตาแปลกๆ ที่เธอมักฝันเห็นแทบทุกคืนตลอดสามปีกว่าๆ ที่ผ่านมา...
นัยน์ตาสวยกวาดมองไปทั่วโถงทางเดินโอ่อ่าสีขาวสะอาดปูด้วยพรมสีแดงทอดยาวไปตลอดทาง ก่อนจะถอนหายใจอย่างเฉยชา
คราวนี้ก็คงเป็นความฝันอีกเช่นเคย แม้ดีใจที่จะได้เจอใครบางคนอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้ฝันถึงเลยมาเกือบห้าเดือนตั้งแต่มีหุ่นโดมินิคที่หน้าตาเหมือนอีกฝ่ายทุกกระเบียดนิ้วอยู่ข้างกาย
แต่การต้องมาเห็นสถานที่เดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็พาให้เบื่อหน่ายได้เหมือนกัน
เท่าที่จำได้เธอเห็นที่นี่มาเป็นร้อยเป็นพันครั้งแล้วล่ะมั้ง ทั้งเสาหินสลักรูปทรงประหลาด เพดานสูงที่ประดับประดาไปด้วยโคมไฟคริสทัลและภาพเขียนแปลก
ทั้งภาพวาดทิวทัศน์ และคนหน้าตาแตกต่างกันในเครื่องแต่งกายที่ดูจะมีมูลค่ามากซึ่งแขวนอยู่สองข้างทาง
เธอเห็นมันมาจนเลิกนับจำนวนครั้งไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น จนแล้วจนรอดดาร์เลเน่ก็ยังหาคำตอบ
