แน่ใจนะ มีคำถามผุดขึ้นในสมองอีกแล้ว
เขาต้องการแค่เอาชนะเมษาจริงๆ ใช่หรือไม่?
ไม่มีคำตอบจากคำถามที่เกี่ยวพันกับหญิงผู้นั้น ปกป้องเอนตัวนอน หรี่เปลือกตามองขวดน้ำเกลือที่เหลือเพียงครึ่งเดียว
“เบื่ออาหารโรงพยาบาลชะมัด” เสียงบ่นพึมพำ
“น้ำเกลือหมดขวด ผมจะพาเจ้านายไปกินอาหารขึ้นชื่อในโรงแรมห้าดาวครับ” อังเดรเปรยลอยๆ เขารู้ว่าปกป้องกำลังตั้งใจฟังอยู่
“คืนนี้ผมจะนอนที่นี่” ปกป้องตอบ “ไปจัดการเรื่องอาหารที่ผมกินได้มาเลย มื้อเย็นวันนี้ผมจะไม่กินอาหารโรงพยาบาลแน่ๆ”
“แต่ว่า...” อังเดรพยายามค้าน
“ไม่มีแต่ คืนนี้นอนนี่ ไม่นอนที่อื่น” ปกป้องยืนกราน
อังเดรถอนใจดังเฮือก การนอนในโรงพยาบาลแม้จะเป็นห้องพัก VIP ก็ไม่สบายเท่าห้องสวีทในโรงแรม ที่นี่มีแต่กลิ่นยาตลบอบอวลไปหมด คนระเบียบจัดอย่างปกป้องทนได้ไม่นานหรอก
“ครับ” อังเดรรับคำแล้วถอยหลังไปเงียบๆ
เมษาตรวจคนไข้ตามเวลาของเธอ ช่วงบ่ายพาฝันจะเป็นคนเจอผู้
