“ คุณรามจำที่วุ้นเคยเล่าให้ฟังได้ไหมคะ ว่ามีแฟนชื่อกานต์ ”
“ อืม ”
“ วันนี้วุ้นเห็นเขาที่ห้างสรรพสินค้า ”
“ เหรอ แล้วทะเลาะกันหรือไง ” เธอส่ายศีรษะ
“ เปล่าค่ะ เขาไม่เห็นวุ้นหรอก เขามากับกลุ่มเพื่อน ๆ และในนั้นมีผู้หญิงด้วย ”
“ ก็อาจจะแค่เพื่อนกัน ”
“ ไม่หรอกค่ะ เขาจับมือถือแขน แถมบทสนทนาที่วุ้นแอบได้ยินมันเหมือนกับเขากำลังเริ่มจะคบกัน มากไปกว่านั้นคือกานต์โกหกหนูว่าเสาร์อาทิตย์นี้ไม่ว่าง ติดทำการบ้านและกิจกรรมรับน้อง ” เธอเล่าพลางสะอื้นเบา ๆ รามวาดแขนไปโอบไหล่ของเธอเอาไว้
“ ไม่เอาน่า อย่าร้องนะคนดี ”
“ วุ้นรู้ดีว่าแตกต่างกับกานต์มาก พ่อแม่ของเขาเป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม แถมพอมาอยู่ที่นี่ยิ่งทำให้เราต่างกันมากขึ้น กานต์เป็นหนุ่มมหา’ลัย มีอนาคต ส่วนวุ้นไม่มีแม้แต่เงินที่จะเรียน ต้องมาขออาศัยบ้านคนอื่นอยู่ ”
