ONLY ONE YOU 02
*****************************
“ที่บอกว่าไม่ว่างจะไปไหนคะ?”
“มันเรื่องของพี่ป่ะ เราน่ะยุ่งอะไรด้วยเหอะ”
“ต้องยุ่งสิคะ ก็หนูตามจีบพี่นาวินอยู่อ่ะ เพราะงั้นแล้วหนูก็ต้องหวงพี่สิ”
“เรารู้ตัวป่ะว่าตอนนี้เราแม่งโคตรน่ารำคาญมากแค่ไหน”
พี่นาวินต่อว่าฉันทันทีที่ฉันยังคงดื้อกับเขาแบบนี้ ก็ยอมรับนะว่าฉันมันทำตัวไม่น่ารัก
แต่ที่ฉันต้องทำแบบนี้มันเป็นเพราะว่าเขาปฏิเสธฉันมาตลอดเลยไง ไม่เคยมีครั้งไหนเลยนะที่เขาจะไม่ปฏิเสธฉันน่ะ
ฉันจะบอกอะไรให้นะถึงเห็นฉันแรดและตามอ่อยเขาแบบนี้แต่ฉันก็ไม่เคยไปล้ำเส้นความเป็นส่วนตัวของเขาเลยนะ ถึงแม้ว่าอาจจะมีบ้างก็ตามที่ลืมตัวน่ะ
“ยิ่งทำแบบนี้มันยิ่งทำให้พี่ไม่ต้องการเรามากกว่าเดิมอีกนะ”
“ปกติพี่นาวินก็ไม่ได้ต้องการหนูอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ เพราะงั้นแล้วหนูก็แค่อยากตามจีบพี่เท่านั้นเองนะ”
“หนูจิ๋วขอร้องเหอะพี่ไม่ได้ชอบเรา”
“หนูรู้ค่ะ หนูถึงได้บอกไงคะว่าหนูจะทำให้พี่ชอบ”
ฉันยิ้มให้คนตรงหน้าแล้วตอบกลับไปด้วยประโยคเดิมๆ ที่ว่าจะทำให้เขาชอบฉันให้ได้
ยอมรับก็ได้นะว่าฉันน่ะมันมีความแรดอยู่เยอะมาก เพราะถ้าไม่แรดก็คงไม่กล้าตามอ่อยผู้ชายขนาดนี้หรอก
อีกอย่างฉันก็อยากให้เขารู้ด้วยว่าการที่ฉันตามอ่อยเขาแบบนี้เพราะฉันจริงจังกับเขาจริงๆ
พี่นาวินเป็นผู้ชายคนแรกเลยนะที่ฉันตามจีบน่ะ เพราะถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นฉันก็คงไม่ทำแบบนี้หรอก
คนตรงหน้ามองหน้าฉันแล้วไม่ได้พูดอะไร เหมือนว่าเขาเองก็หมดคำจะพูดกับฉันแล้วเหมือนกัน
รู้นะว่าเขารำคาญและไม่ชอบให้ฉันทำแบบนี้ แต่ก็ช่วยอดทนและรำคาญฉันต่อไปก่อนแล้วกัน
เพราะฉันเชื่อว่าตัวเองจะทำให้เขาชอบฉันให้ได้ วันนี้เขาอาจจะไม่ชอบ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าต่อไปเขาจะไม่ชอบนี่
“ยิ่งพี่ไม่ชอบหนูแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้หนูต้องการพี่มากกว่าเดิมนะคะ”
“เราแม่งโรคจิตว่ะ”
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้เป็นโรคจิต แค่คนที่คลั่งรักผู้ชายที่นาวินเท่านั้นเอง”
“อ้าวนาวินมึงมากับหนูจิ๋วเหรอ?”
เสียงทักพี่นาวินดังขึ้นทำให้ฉันกับเขาหันไปมองที่มาของเสียงก็เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทกับพี่นาวิน และดูท่าเหมือนจะรู้ทุกเรื่องของพี่่นาวินด้วยนะ
“สวัสดีค่ะพี่หาร”
ฉันหันไปยิ้มให้พี่หารแล้วทักทายเขาทันที ที่เขารู้จักฉันเป็นเพราะว่าฉันมักจะไปหาพี่นาวินที่คณะบ่อยๆ และบอกกับเพื่อนๆ ของเขาว่าตอนนี้ฉันกำลังตามจีบเขาอยู่ไง
และการที่ฉันไปหาพี่นาวินน่ะเลยทำให้ฉันสนิทกับเพื่อนๆ ของเขาทุกคนด้วย
อีกอย่างนะเรื่องไหนที่ฉันอยากรู้เกี่ยวกับพี่นาวินฉันก็แอบไปถามพี่หารนี่แหละ และห้ามไม่ให้พี่หารบอกพี่นาวินด้วย
เพราะกลัวว่าเขาจะไม่พอใจที่ฉันยุ่งเรื่องของเขามากกว่าเกินไป ฉันก็แค่อยากรู้จักคนที่ฉันแอบชอบให้มากขึ้นก็เท่านั้นเอง
“สวัสดีค่ะ มาตามจีบนาวินมันอีกแล้วเหรอ?”
“ก็็เหมือนเดิมนั่นแหละค่ะ”
“ถ้านาวินมันไม่ชอบเรา เรามาตามจีบพี่ได้นะคะหรือให้พี่จีบเราตอบได้นะ เดี๋ยวจะตามจีบให้ลืมนาวินมันไปเลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูชอบพี่นาวินคนเดียว”
“แน่ใจเหรอว่าชอบนาวินคนเดียว ไม่สนใจผู้ชายคนอื่น”
“ค่ะ หนูรักเดียวใจเดียวนะจะบอกให้”
“ไม่แน่นะถ้าพี่ตามจีบเราขึ้นมา เราอาจจะไม่ชอบนาวินมันก็ได้”
พี่หารพูดยิ้มๆ ก่อนที่จะหันไปมองหน้าพี่นาวินที่ตอนนี้ทำหน้านิ่งไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมาเลย
พอเห็นหน้าเขาแบบนี้มันก็ทำให้ฉันรู้แล้วล่ะว่าเขาไม่ชอบฉันเลยและไม่คิดที่จะรักฉันด้วย
เชื่อป่ะถ้าเกิดว่าฉันแก้ผ้าต่อหน้าเขาน่ะเขาก็คงจะไม่สนใจฉันหรอก ก็อย่างที่บอกนั่นแหละว่าเขาไม่ชอบฉัน
และถ้าฉันหายไปจากเขาได้มันก็ยิ่งดีไง แต่ก็ต้องเสียใจด้วยนะที่ฉันไม่คิดจะหายไปจากเขาหรอก เพราะยังไงแล้วฉันจะต้องเป็นของเขาให้ได้ไง
“ถ้าอยากให้พี่จีบบอกพี่ได้เลยนะคะ”
“คงไม่มีวันนั้นหรอกค่ะ เพราะว่าหนูชอบพี่นาวินมาก”
“พูดซะพี่อกหักแทบไม่ทันเลย”
“หนูไปเรียนแล้วนะคะ ถ้าเลิกแล้วรีบมาหา”
ฉันหันไปพูดกับพี่นาวินที่ยังคงยิืนเงียบเหมือนว่าไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายอะไรกับประโยคที่ฉันพูดคุยกับพี่หาร
หวงฉันบ้างสักนิดก็ยังดีนะ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเพื่อนเขาไม่ได้คิดอะไรกับฉันก็ตามเหอะ
และพอฉันพูดประโยคเมื่อกี้ออกมาพี่นาวินก็ตะวัดหางตามามองหน้าฉันทันที
“เมื่อกี้พี่ก็บอกไปแล้วไงว่าไม่ว่าง”
“แต่พี่นาวินก็ไม่ได้บอกนี่คะว่าทำไมถึงไม่ว่าง ถ้าเกิดว่าเหตุผลฟังไม่ขึ้นหนูก็จะมาหาค่ะ”
พูดจบฉันก็เดินไปที่คณะตัวเองทันที การที่ฉันทำแบบนี้ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้นะว่าเขารำคาญ ฉันรู้แต่ฉันก็เลือกที่จะทำ
อย่างน้อยการที่ได้ตามเขาแบบนี้มันก็ทำให้เขาเห็นฉันอยู่ในสายตาบ้างไง อีกอย่างมันก็ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวด้วยที่ตามจีบเขาน่ะ
แต่มันมีผู้หญิงหลายคนเหมือนกันที่ตามจีบเขา เรื่องส่วนตัวของเขาน่ะฉันเองก็พอจะรู้มาบ้างเพราะแอบไปถามพี่หาร
เขาบอกว่าพี่นาวินเคยมีแฟนชื่อฝนแต่ก็เลิกกันแล้ว และเลิกมานานแล้ว ตั้งแต่ที่เขาเลิกกับแฟนเขาก็ไม่เคยคบกับใครอีกเลย
ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร อาจจะเป็นเพราะว่าเขาฝังใจกับรักครั้งก่อนก็ได้เลยทำให้เขาไม่คิดที่จะเปิดใจให้ใครเข้าไป
ยิ่งรู้แบบนี้ฉันก็อยากจะทำให้เขาชอบฉันขึ้นมาให้ได้ไง เพราะถ้าฉันสามารถทำได้ฉันก็จะเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉามากเลยนะที่ได้หัวใจของพี่นาวินน่ะ
เพราะดูเหมือนว่ามีผู้หญิงหลายคนเหมือนกันที่พยายามจะเข้าหาเขา โดยเฉพาะพี่ลัทที่เป็นเพื่อนของพี่นาวิน
แต่ก็ไม่สนิทกับเขามากหรอก เพราะเขามีเพื่อนสนิทแค่พี่หารเท่านั้น เขาไม่ชอบสนิทกับเพื่อนผู้หญิง
ที่ฉันรู้เรื่องนี้ก็เพราะฉันเองก็ตามเฝ้าดูเขามานานเหมือนกันก่อนที่จะเริ่มจีบเขาได้หลายเดือนแล้ว
คิดดูสิว่าฉันแอบชอบพี่นาวินมานานแค่ไหน ถึงได้รู้เรื่องเขามากขนาดนี้ จะบอกว่าฉันสอดรู้สอดเห็นเรื่องของเขาก็ได้นะ
แต่ฉันก็เป็นแค่กับเขาคนเดียวหรือเปล่าล่ะ พี่นาวินเป็นผู้ชายคนแรกเลยนะที่ทำให้ฉันอยากเข้าหาเขามากขนาดนี้
ที่จริงก็มีผู้ชายหลายคนที่ตามจีบฉันแต่ก็ไม่มีใครที่ทำให้ฉันอยากเข้าหาเลยสักคน
แต่เขาเป็นคนแรก และดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ดีใจเลยด้วยซ้ำที่เขาเป็นคนแรกที่ฉันเข้าหาแบบนี้ เพราะว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับฉันไงแล้วเขาจะดีใจได้ยังไงล่ะ
ถ้าเกิดว่าฉันเลิกตามเขาต่างหากที่จะทำให้เขาดีใจ แต่เสียใจด้วยนะที่ฉันไม่คิดที่จะเลิกตามเขาหรอก
ฉันหน้าด้านมาขนาดนี้แล้วฉันก็ต้องต้องด้านต่อไปจนกว่าจะเป็นเมียเขานั่นแหละ
หลังจากที่เรียนเสร็จแล้วฉันก็รีบไปหาพี่นาวินที่คณะวิศวฯ ทันที เพราะกลัวว่าเขาจะแอบกลับก่อน แต่พอมาถึงก็ไม่เห็นรถของเขาที่ลานจอดรถแล้ว
เฮ้อ อีกแล้วสินะที่ไม่รอฉันเลยอ่ะ ฉันกำลังจะเดินไปเรียนแท็กซี่ที่หน้ามหาลัยพี่หารก็เดินเข้ามาทักฉันก่อน ทำให้ฉันหันไปมองเขาที่มองหน้าฉันกลับมาเหมือนกัน
“เดี๋ยวก่อนหนูจิ๋ว”
“คะ พี่หาร”
“หนูจิ๋วมาหานาวินมันใช่ป่ะ?”
“ใช่ค่ะ แต่พี่นาวินน่าจะกลับแล้วเพราะหนูไม่เห็นรถของเขาเลย”
“อืม มันกลับไปเมื่อกี้นี้เอง งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งพอดีพี่จะเอารายงานไปให้นาวินมันที่ห้องด้วยน่ะ”
“ขอบคุณนะคะ”
ฉันไม่ได้ปฏิเสธพี่หารเพราะยังไงแล้วเขาก็จะต้องเอางานไปให้พี่นาวินที่ห้องอยู่ดีไง
และฉันก็จะได้ถือโอกาสนี้เข้าห้องพี่นาวินด้วย เพราะเขาน่ะไม่ยอมให้ฉันได้เข้าห้องเขาเลยนะ แต่วันนี้แหละฉันจะเข้าห้องเขาให้ได้
“นาวินมันก็ยังไงนะ พักอยู่คอนโดเดียวกับเราแต่ทำไมมันถึงไม่ยอมให้เรากลับด้วยก็ไม่รู้”
“พี่หารเองก็น่าจะรู้นะคะว่าทำไมพี่นาวินถึงไม่อยากให้หนูกลับด้วย”
“พี่ขอถามอะไรเราหน่อยได้มั้ยคะ?”
“ได้สิคะ พี่หารจะถามอะไรหนูเหรอ?”
“ทำไมเราถึงชอบนาวินมันมากขนาดนี้เหรอหนูจิ๋ว ทั้งๆ ที่มันก็เย็นชากับเรามาตลอดเลยนะ”
ระหว่างทางที่นั่งรถไปที่คอนโดพี่หารก็เอ่ยถามขึ้นมา ทำให้ฉันหันไปมองหน้าเขาที่มองหน้าฉันกลับมาตอนที่รถจอดติดไฟแดง
จริงๆ คำถามนี้ฉันเองก็เฝ้าถามตัวเองเหมือนกันนะว่าทำไมมันถึงได้รักพี่นาวินมากขนาดนี้
แค่เขาทำให้หัวใจฉันเต้นแรงแค่นี้เองน่ะเหรอที่ทำให้ฉันรักและยอมเขา และตอนนี้ฉันก็ยังตอบตัวเองไม่ได้เลยว่าเพราะอะไร
“พอดีพี่เห็นเราตามจีบมันมานานแล้วน่ะ ก็เลยอยากรู้ว่าเราไม่เหนื่อยเหรอที่ทำแบบนี้?”
“ก็เหนื่อยค่ะ แต่ว่าหนูอยากเป็นผู้หญิงของพี่มาวินไงคะ”