ลอเรลกอดแอนเซลแน่นขณะที่เธอจ้องไปที่บอดี้การ์ดตรงหน้าเธออย่างระมัดระวัง
เธอจนปัญญาจริงๆ บอดี้การ์ดทั้งด้านซ้ายและด้านขวาของเธอยืนตัวสูงใหญ่ ไม่ขยับเขยื้อน และคอยเฝ้าดูเธอ แม้ว่าเธอต้องการส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือมากแค่ไหน เธอก็ไม่สามารถทำได้
ทันใดนั้นโทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็ดังขึ้น
ดวงตาของเธอเป็นประกายราวกับว่าเธอสามารถจับไม้ช่วยชีวิตได้ก่อนที่จะจมน้ำตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“ฉันจะไปรับสาย ในเมื่อคุณขอความช่วยเหลือจากฉัน ฉันก็ควรที่จะรับสายได้ ถูกไหม”
เงียบเฉียบ ไม่มีการตอบสนองใดๆ บอดี้การ์ดยืนอยู่ตรงนั้นราวกับหุ่นยนต์
ผ่านไปครู่หนึ่ง บอดี้การ์ดคนหนึ่งก็พูดว่า "คุณสามารถรับโทรศัพท์ได้ แต่อย่าพูดในสิ่งที่คุณไม่ควรพูด มิเช่นนั้น..."
บอดี้การ์ดถือมีดพกแวววาวในมือของเขาและจ่อที่คอของแอนเซล
“อย่านะ! วางมีดลง! ฉันรู้ว่าต้องทำอย่างไร!” สีหน้าของเธอซีดเผือดด้วยความตื่นตร
