ลอเรลที่กำลังระงับความเจ็บใจของตัวเองไว้ก็ร้องไห้โฮออกมาเมื่อเห็นสีหน้าโกรธเคืองของเพื่อนสนิทของเธอ เธอกอดมาร์ธาและร้องไห้ออกมา “ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันไปเสิร์ฟไวน์ แล้วฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึง...”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตากลมโตที่แพรวพราวของมาร์ธาก็ดูราวกับว่าพวกมันกำลังจะปะทุด้วยไฟนรก "ไอ้เวรนั่น! กล้าดียังไงมารังแกเพื่อนฉัน ไม่ต้องห่วง เราจะโทรแจ้งตำรวจกัน! เขาไม่มีทางหนีไปไหนได้แน่!"
ไม่ยากเลยที่จะจินตนาการถึงเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นในที่ทำงานของเธอ มันเคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่สุดท้ายแล้ว คดีส่วนใหญ่ก็ได้รับการแก้ไขอย่างลับๆ ไม่ว่าจะด้วยเงินหรือวิธีการอื่นๆ
มาร์ธาโทษตัวเองอยู่ในใจ เธอไม่น่ายอมให้ลอเรลมาทำงานที่นี่เลย
มาร์ธากังวลมากจนหยิบโทรศัพท์โทรหาตำรวจโดยไม่ได้คิดไตร่ตรองใดๆ
หลังจากแจ้งกับทางตำรวจแล้ว มาร์ธาก็หยิบบุหรี่ออกมาหนึ่งซองและเริ่มสูบ ลอเรลก็ต้องการเช่นกั
