บทที่ 2.5 บรรณาการไร้ค่า
“นี่เป็นหนังสือสมรสระหว่างท่านกับข้า”
“ระหว่างท่านกับข้าหรือ”
ฉานอันเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มบางๆ ดวงตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเย้ายวนจดจ้องมองกุนซือหนุ่มด้วยความยินดี แน่นอนว่าระหว่างแม่ทัพผู้เลือดร้อนกับกุนซือผู้เยือกเย็น หากต้องเลือกสามีสักคนแล้วใช้ชีวิตอย่างสงบเช่นที่นางปรารถนา นางย่อมสมควรเลือกกุนซือตรงหน้า
“พี่ใหญ่! นี่ท่านจะยอมรับนางเป็นภรรยาจริงๆ หรือ”
ฉานอันได้ยินคำพูด และท่าทางที่ร้อนรนของเกาเฉิงหนางแล้วขบกรามแน่น เขาไม่ยินดีแต่งให้นางก็แล้วไป เหตุใดต้องมาขัดขวางนางกับเมิ่งซืออิงด้วย
“วาจาที่เอ่ยปากไปแล้วจะไม่รักษาได้อย่างไร หรือท่านหญิงไม่ยินดีแต่งให้ข้า”
“ได้แต่งเป็นภรรยาท่านกุนซือเมิ่ง ยอดบุรุษที่หญิงสาวต่างใฝ่ฝันเคียงคู่ข้าจะไม่ยินดีได้อย่างไร”
ฉานอันเอ่ยเสียงอ่อนโยน บนใบหน้าระบายไปด้วยยิ้มหวาน พร้อมกับเดินไปรับกล่องไม้จากมือหนา ในแววตา
