“ทำไมลูกถึงรู้ว่าหมอดินชอบกินอะไร?” พ่อซักถามจนฉันเบนสายตามองหมอดินที่อมยิ้ม ยิ้มอะไรนักหนา!
“ผมทานอะไรก็ได้ครับ” ตัดบทเพื่อให้พ่อสนใจหมอดิน
“ครัวเรามีหมูทอดแดดเดียวหรือเปล่า”
“มีค่ะคุณท่าน ดิฉันซื้อมาแล้วตากแดดตั้งแต่เมื่อวาน”
“งั้นไปจัดการ”
ระหว่างรอแม่บ้านทำอาหาร หมอดินก็ตรวจสุขภาพพ่อตามปกติซึ่งพอพ่อได้ทำตามคำแนะนำของหมอดินดูเหมือนว่าอาการความดันต่ำจะดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ต้องระวังไม่ให้พ่อเครียดหรือก้มเงยบ่อยๆ ฉันก็มึนงงนะว่าพ่อเครียดอะไรเพราะท่านเองก็ไม่ยอมที่จะบอกฉันเช่นกัน
เมื่อตรวจสุขภาพพ่อเรียบร้อยแล้ว แม่บ้านก็ออกมาบอกว่าโต๊ะอาหารจัดเรียบร้อยพ่อจึงพยักหน้ารับและฉันก็ยันตัวเองลุกขึ้นยืนแต่ไม่ทันได้ก้าวเท้าไปยังโต๊ะอาหารด้วยซ้ำ ร่างสูงที่ถลาเข้ามาจับท่อนแขนฉันประคองไหล่ไว้เพื่อพาเดินไปยังห้องครัวแต่กลับมีสายตาของพ่อและบอดี้การ์ดมองอยู่ด้วยไง
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันให้บอดี้การ์
