“ขอบคุณค่ะ” รอยยิ้มของฉันผุดขึ้นพลางกดเซฟเบอร์หมอดินไว้ แต่ไลน์ของเขาก็เด้งขึ้นมา “ไลน์หมอดิน”
“ครับ”
“ฉันทักไปคุยกับหมอได้ไหมคะ?” หมอดินเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงตามเดิม
“ได้ครับ แต่ผมไม่ค่อยมีเวลาตอบนะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะส่งสติ๊กเกอร์แล้วก็ทักหมอดินเอง”
“...”
“ต่อให้หมอดินไม่ว่าง ก็ไม่เป็นไรค่ะฉันเต็มใจคุยไลน์กับหมอ”
ฉันมองสบตากับเขาที่นิ่งไปทันทีจนต้องค่อยๆ หุบยิ้มของตัวเอง กลืนน้ำลายลงคอเพราะไม่รู้ว่าเผลอทำอะไรไม่ถูกใจหมอดินหรือเปล่า เขาถึงได้เปลี่ยนสีหน้าของตัวเองไปมากขนาดนี้
“ขอโทษนะคะที่พูดไม่ดีกับหมอ”
“ไม่ดีตรงไหนครับ?”
“ก็หมอนิ่งไปเลย ฉันจุ้นจ้านไปขอโทษด้วยนะคะ” ยกมือไหว้เขาแต่หมอดินก็หัวเราะออกมาเบาๆ พลางวางมือลงบนศีรษะของฉัน จำต้องเงยหน้ามองกับการกระทำของเขาที่ทำเอาหน้าร้อนเห่อ
“ผมไม่ได้มองว่าสิ่งที่คุณเอวาทำมันจุ้นนะครับ” ลูบศีรษะฉันอีกต่างหาก รับรู
